anneke, Author at Solidariteit Beweging

Twaalf wenke vir studente

Posted on Januarie 30, 2025 by anneke

Hierdie artikel is gepubliseer op Maroela Media.

Duisende eerstejaarstudente pak eersdaags hulle studie aan. Hoewel Langenhoven gesê het jy moet jou studie met lekkerkry klaarkry, wys die praktyk dat baie jongmense eerder swaarkry as lekkerkry.

Geniet jou studentetyd

is ŉ groot voorreg om te kan studeer. Gryp die geleentheid aan en geniet dit, want jy is net een keer ŉ student! Studente het die voordele van volwassenheid sonder al die verantwoordelikhede. Studentwees is soos om met jou pa se kar rond te ry: Die vryheid en mobiliteit het jy, maar die paaiemente gaan nog van iemand anders se rekening af!

Gebruik jou kans

Gebruik jou kans om te studeer, want ŉ goeie kwalifikasie is ŉ onontbeerlike voorvereiste vir ŉ goeie werk of eie besigheid. Geniet jou studentelewe, maar sorg dat jy jou kwalifikasie suksesvol en in die minimum tyd afhandel. Jy sal die res van jou lewe dankbaar daarvoor wees. ŉ Goeie kwalifikasie kom nie verniet nie; dit kos harde werk en baie geld, maar bied ŉ onvergelykbare opbrengs op die belegging.

Besef wat die doel van studie is

Die doel van studie is nie net om jou vir jou beroep voor te berei nie, maar om jou vir jou roeping toe te rus. ŉ Kwalifikasie help met ŉ werk, maar wie vir sy of haar roeping voorberei, is verseker van ŉ loopbaan, en selfs ŉ snelweg! Werk dus aan jou kwalifikasie, maar ook aan jou eie vorming, ontwikkeling en menswees.Vryheid en verantwoordelikheid

Vryheid en verantwoordelikheid

ŉ Student het ongekende vryheid, want jy is nie meer onder die skool of jou ouers se toesig nie, en is nog nie onderworpe aan die dissipline van die werkplek nie. Hierdie vryheid laat studente soms struikel, want nie almal besef dat dit met verantwoordelikheid gepaard gaan nie. Sorg dus dat jy jou tyd so struktureer dat die vryheid jou nie pootjie nie. Gebruik jou vryheid om doelgerig te werk, en geniet jouself ten volle, maar kom jou belangrikste verantwoordelikheid na, naamlik om jouself te kwalifiseer. Tydbestuur is ŉ groot uitdaging, maar niemand wat sukkel om sy dag te bemeester kan ooit sy graad ten volle bemeester nie.

Bly by

Op skool was die onderwysers deurlopend daar om jou te help om by te bly, en hulle het mede-verantwoordelikheid vir jou sukses geneem. Universiteite en kolleges werk anders. Studente wat nie by die vinnige tempo bybly nie, is seker die grootste rede vir die mislukking van studente wat nie deurkom nie. Sorg dus dat jy nie agter raak nie, anders raak die werk net te veel om in te haal.Byt vas

Byt vas

Dis nie maklik om ŉ kwalifikasie te verwerf nie, anders het almal een gehad. Moenie opgee nie – byt vas en volhard wanneer dit moeilik gaan. Dit bou karakter en vorm jou om eendag uitdagende take in die werkplek aan te pak. As dinge druk, bly kalm en glo in jouself, want soos Henry Ford dit gestel het: Ongeag of jy dink jy kan, of dink jy kan nié, jy sal in albei gevalle reg wees.

Neem deel aan die studentelewe

Die doel van universiteite en kolleges is nie net opleiding nie, maar ook die ontwikkeling en vorming van die student vir sy of haar lewe. Daar word gesê dat deelname aan die studentelewe net soveel werd is as ŉ ekstra graad. Dit bied ŉ veilige omgewing waarin studente veel meer lewensvaardighede kan leer as net wat in die handboek staan.

Daarom is die vormingsideaal so belangrik. ŉ Universiteit of kollege is immers nie net ŉ akademiese supermark nie; dit gaan oor die volle ontwikkeling van jou menswees. Neem dus deel aan die studentelewe, ook as jy nie in ŉ koshuis is nie, en waar moontlik selfs as jy ŉ afstandstudent is. Dit bou ook lewenslange netwerke waaruit jy dekades lank kan put. Die vroeë blootstelling aan leierskap, verantwoordelikheid en gesonde druk in ŉ veilige omgewing sal jou ook in jou werksonderhoude onderskei en jou CV laat uitstaan. Benut elke geleentheid vir ontwikkeling.

Benut elke geleentheid vir ontwikkeling

Studentetyd bied baie geleenthede vir ontwikkeling, maar jy sal dit moet gaan soek en benut, want dit land nie in jou skoot nie. Loop die ekstra myl vir die plek waar jy studeer, vir jou medestudente en vir jou studie. Jy sal verseker die vrugte daarvan pluk, omdat enige werkgewer voorkeur sal gee aan ŉ aansoeker wat meer gedoen het as wat hulle moes.

Beroep en roeping

Leer die verskil tussen ŉ beroep en ŉ roeping. ŉ Beroep is wat jy doen, en ŉ roeping is hoekom jy dit doen. Dis verskriklik om vir dekades lank te werk aan ŉ beroep waar jy voel dat jy jou lewensdoel mis. Soek dus na jou roeping, bid daaroor, en vra raad by mense met wysheid. Ware lewensgeluk spruit uit iemand wat hulle passie lewenslank uitleef, en boonop daarvoor betaal word.

Vra en gebruik hulp

Hulp is dikwels net ŉ e-pos, oproep of besoek vêr. Enige mens het soms hulp nodig. Die universiteit of kollege wil graag hê jy moet suksesvol wees en bied verskeie hulpdienste aan studente. Hierdie dienste strek gewoonlik vanaf bystand met studiemetodes, finansies, persoonlike uitdagings en geestelike behoeftes. Vind uit waar daardie hulp beskikbaar is en gebruik dit as jy dit nodig het.</p><p>Die grootste fout wat jy kan maak, is om nie vir hulp te vra as jy dit nodig het nie. Die tweede grootste fout sou wees om te laat vir hulp te vra. Opleiding is gebou op die skouers en sweet van hulle wat voor ons gekom het. Hulle wou die volgende geslagte help, en het instellings gebou met die uitgesproke doel om jou te help om jou talente te ontgin en jou drome te verwesenlik.

Werk aan jou welstand

Mense is veelkantig. Daarom gaan menslike welstand oor welstand in die wydste sin: fisiek, akademies, geestelik, emosioneel, finansieel en sosiaal. Handhaaf ŉ balans tussen al hierdie fasette, en werk gedurig aan almal.

Kulturele burgerskap

ŉ Samelewing kan net voortbestaan as elke geslag vir die volgende een leef. Diegene wat voor jou was, het die universiteit of kollege opgerig waar jy nou die versamelde kennis en wysheid van baie geslagte kan leer. Bemeester dit, bewaar dit, voeg jou deel daarby, en gee dit dan aan vir die volgende geslag sodat hulle ook daaruit kan put.

ŉ Universiteit of kollege is nie net ŉ plek waar jy moet leer nie; dit is ook ŉ ruimte waar ons kultuur van geslag tot geslag oorgedra word. Jy is nie net ŉ landsburger nie, maar ook ŉ “kultuurburger”, oftewel lid van ŉ kultuurgemeenskap soos Afrikaners wat uit ŉ ketting van geslagte bestaan. Dis dié wat reeds weggeval het, dié wat nou leef, en dié wat nog kom. Dis hoekom die gemeenskap hierdie universiteit of kollege vir jou opgebou het.

Al kry jy dit verniet, was dit beslis nie gratis nie. Bou voort op wat ander vir jou opgebou het.

Skooltassie-projek vier 18 jaar van hoop

Posted on Januarie 30, 2025 by anneke

Graad 1-leerders van nagenoeg 130 skole landwyd het die nuwe skooljaar met ŉ breë glimlag afgeskop ná hulle skooltassies propvol skryfbehoeftes ontvang het.

Solidariteit Helpende Hand dryf jaarliks die skooltassie-projek, wat behoeftige kinders reeds vir 18 jaar met ŉ skooltas, gevul met al die nodige skryfbehoeftes vir die eerste jaar van hulle skoolloopbaan, toerus.

Alhoewel baie van die tassies verlede jaar uitgedeel is, het Helpende Hand Woensdag (17 Januarie) ŉ simboliese uitdeeldag by Laerskool Saamspan in die weste van Pretoria gehou. Die organisasie se gelukbringer, Braaf die Boerboel, het sommer ook sy spiere ingespan om van die tassies aan leerders te oorhandig.

“Ons missie is om kinders ŉ gelyke kans te gee op sukses deur hulle met die regte gereedskap te bemagtig. Hierdie tassies is meer as net houers – dit is ŉ simbool van hoop, selfvertroue en die moontlikheid van ŉ blink toekoms,” sê Danelle du Plessis, die organiseerder van die projek.

Elke tassie bevat ŉ pennesakkie, grys potlode, inkleurpotlode, uitdraaikryte, ŉ skêr, uitveër, gom, liniaal, witbordjie en witbordpenne. Elke tassies bevat ook ŉ Christelike leesboekie.

Met die ondersteuning van verskeie borge soos Pretoria FM, Boerboel Wear, Lig in Duisternis Uitgewers (verskaffers van die Witrokkie-boekie) BIC (verskaffer van HB- en inkleurpotlode), Finesse Voelgoed Media (skenking van kontant) en KIMOsource (verskaffers van liniale), was die dag ŉ feestelike geleentheid.

Leerders het hul tasse met groot opgewondenheid ontvang en is nou gereed om hul akademiese reis te begin.

Die “Witrokkie”-boekie verskaf deur Lig in Duisternis Uitgewers is by elke tassie ingesluit. (Foto: Verskaf)

Die projek is oor die jare moontlik gemaak danksy vrygewige donasies van die publiek en die betrokkenheid van plaaslike gemeenskappe. Helpende Hand nooi alle Suid-Afrikaners om deel van hierdie inisiatief te word deur ŉ skooltassie te skenk en só die lewe van ŉ kind te verander.

Vir meer inligting of om by te dra, besoek Solidariteit Helpende Hand se webwerf by Tassie.co.za.

Posted on Januarie 29, 2025 by anneke

Skole-ondersteuningsentrum se 2024-matriekverslag

Afrikaner-opkoms in die 21ste eeu

Posted on Januarie 27, 2025 by anneke

Ernst Roets

Hierdie artikel is op Maroela Media gepubliseer.

Meer as drie dekades het verloop sedert politieke oorgang in Suid-Afrika in 1994. Die wêreld het dit gevier toe die ANC, onder leiding van Nelson Mandela, die bewind oorgeneem het in wat algemeen beskou is as die eerste demokratiese verkiesing in Suid-Afrika.

Die viering is in 1995 herhaal toe Suid-Afrika die Rugbywêreldbeker gewen het – wat geneem is as ŉ teken dat die Suid-Afrikaanse politieke projek werk. Die viering is ook in 1996 herhaal toe Suid-Afrika dít wat as die mees liberale, mees moderne en mees demokratiese grondwet in die wêreld beskryf is, aangeneem het.

Die BBC het ŉ dokumentêr getiteld Miracle Rising vervaardig waarin bekendes soos Oprah Winfrey, Bono (van die rock-groep U2) en Charlize Theron die situasie in Suid-Afrika ontleed en verduidelik het tot watter mate die politieke oorgang die gevolg van ŉ goddelike ingryping moes wees. Suid-Afrika het ook die ná-kindertydse suksesverhaal van die Verenigde Nasies geword – ŉ voorbeeld dat die toepassing van moderne globalistiese ideologieë op diverse samelewings tot sukses lei.

Natuurlik was daar, benewens die feit dat die oorgang nie tot die burgeroorlog gelei het wat deur talle voorspel is nie, regtig geen tasbare aanduiding dat die stelsel sou werk nie. Die destydse viering was grootliks daaraan te danke dat mense werklik gehou het van die ANC en Nelson Mandela wat die status van ŉ heilige verkry het – meestal as gevolg van sy passievolle pleidooi vir versoening ondanks sy tronkstraf, en danksy die feit dat die geskrewe teks van die Suid-Afrikaanse Grondwet ŉ manifestasie van die liberale demokrasie was.

Op daardie tydstip was dit bykans onmoontlik om enigiets hiervan teë te staan. Die narratief was net té sterk. En ŉ poging om ŉ teenargument te bied of om te waarsku teen die vooruitsigte van ŉ sosialistiese ANC-geleide regering is met aggressiewe beskuldigings van rassisme en anti-demokratiese sentiment begroet.

Mense het blykbaar vergeet dat die meeste Afrikaners ook ŉ einde wou maak aan die apartheidstelsel wat gevestig was op die idee van verskillende tuislande vir verskillende volke, maar wat op die ou end ŉ onverdedigbare stelsel van gedwonge skeiding geword het, kompleet met banke en strande wat volgens ras toegewys is.

Die vraag was nie of die stelsel moes eindig nie, maar hoe dit beëindig behoort te word, en nog belangriker waarmee dit vervang moes word. Maar, om aan te voer dat ŉ stelsel wat in ŉ land so groot en so divers soos Suid-Afrika eksklusief op Westerse individualistiese menseregte gebou is, nie ŉ volhoubare alternatief sou wees nie aangesien dit nie na behore voorsiening sou maak vir die aspirasies van die diversiteit van kulturele gemeenskappe nie, is met fel skeptisisme begroet. Om so te argumenteer is as ŉ aanval op die demokrasie geïnterpreteer.

Dit was ŉ rampspoedige tyd vir die Afrikaners. Alles wat as “Afrikaner” geëtiketteer kon word, is fundamenteel as rassisties en agterlik bestempel. Ons kon nie eers die woord “Afrikaner” gebruik om ons gemeenskap te beskryf nie. Nie vanweë een of ander wet nie, maar bloot omdat dit algemeen as onvanpas beskou is om ŉ Afrikaner te wees. Voorts het feitlik elke Afrikaner-instelling in duie gestort – insluitend die politieke partye en drukgroepe. Dit is deels toe te skryf aan die feit dat talle van hierdie instellings op een of ander manier afhanklik was van, of met die staat verbind was.

Tog het dinge nie uitgedraai soos wat Oprah Winfrey, Bono en Charlize Theron voorspel het nie. Die destydse politieke golf was koorsagtig ten gunste van die nuwe Suid-Afrikaanse regering en die regerende ANC – ŉ beweging wat sy eie ideologie met trots as ŉ mengsel van ras-nasionalisme en sosialisme beskryf het. En so, in ŉ tragies ironiese draai, het ŉ self-toegedigte nasionaal-sosialistiese beweging ná die val van die Berlynse Muur, die gevierde gesig van liberale demokrasie geword.

Op daardie tydstip het die jong Flip Buys, wat die leier van die hoofsaaklik Afrikaanse Mynwerkersunie (MWU) van Suid-Afrika geword het, gemeen dat wanneer politiek beoordeel word, dit belangriker is om die getye as die golwe in ag te neem. Al was die golwe oorweldigend heuglik, was die gety ook duidelik – geen sosialistiese, revolusionêre beweging kon nog ooit verantwoordelik regeer nie.

Toe die ANC aan bewind gekom het, het hulle seker gemaak om dit te stel dat hulle nie as ŉ politieke party of as ŉ regering beskou moes word nie, maar as ŉ bevrydingsbeweging-aan-bewind, wat steeds tot revolusie verbind was. Dit moes ŉ ooglopende rooi lig gewees het. Tog was die vreugdevolle stemming net te oorweldigend om oor sulke ongemaklikhede bekommerd te wees.

En so het die Afrikaners begin beplan.

Die prys om ons identiteit, kultuur en tradisie te laat vaar, was net té hoog, al is dit wat van ons verwag was. Die nuwe Suid-Afrikaanse projek kan in die woorde van Samora Machel beskryf word: “ … for the nation to prosper, the tribe must die”. Met ander woorde, om die nuwe Suid-Afrikaanse identiteit te laat slaag, moet die kultuurgemeenskappe wat Suid-Afrikaanse burgers as lede het ontbind. Dit is omdat die ANC en sy rasieleiers kultuur en gemeenskaplike identiteit beskou het as “agterlik” en as “stamdenke” wat tot die verlede behoort.

Dit was in hierdie tyd wat die Afrikaners besluit het om ŉ beweging te bou. Gegrond op dit wat ons uit historiese ervaring kon leer, was die mees waarskynlike toekomsvooruitsig dat Suid-Afrika nie die suksesverhaal sou wees wat van die dakke af uitgebasuin is nie.

Ons het die uiters belangrike les oor die gevare van statisme geleer – die Afrikaners het ŉ groot deel van die tweede helfte van die 20ste eeu daaraan bestee om ŉ sterk staat te bou wat eerstens moreel onverdedigbaar geword het en tweedens amper oornag ingehaal is, en onmiddellik teen ons gedraai is. Weens die feit dat ons ŉ numeriese minderheid is, het die vooruitsig om sake deur verkiesings te verander onrealisties geword.</p>

En so het ons omstandighede daartoe gelei dat ons ŉ fundamentele waarheid oor die menslike toestand herontdek het. Dit is die belangrikste feit waarop nie net die Afrikanerdom nie, maar die Weste gebou is. Eerstens en primêr is dit die feit dat mense van nature gemeenskapswesens is. Ons wil instinktief ons gemeenskappe en die dinge wat ons geërf het bewaar, al is moderne globalistiese ideologieë hewig daarteen gekant. Tweedens is dit ŉ feit dat die enigste weg na voorspoed en sukses deur gemeenskapsinstellings loop.

Al bly verantwoordelike burgerskap vir ons belangrik, het ons besef dat die staat net probleme en geen oplossings nie sou oplewer. As ons as ŉ gemeenskap wou oorleef, moes ons ons eie oplossings vind. Ons het weer geïnspireer geraak deur die woorde van die Afrikaner-godsdiensleier Vader Kestell wat gedurende die 1930’s gesê het: “ŉ Volk red homself” en uiteindelik het ons ŉ aangepaste weergawe daarvan aangeneem as slagspreuk van ons tyd: “Ons sal self”.

En so is die Afrikanerprojek van die 21ste eeu daarop gemik om ŉ toekoms vir ons gemeenskappe te verseker deur die bou en versterking van ŉ netwerk van gemeenskapsinstellings. Dit het begin met die herbenaming en verandering van die beeld van die Mynwerkersunie tot Solidariteit, die herskryf van sy grondwet en Buys se aankondiging dat hierdie instelling die basis van ŉ nuwe beweging van instellings moet vorm.

Al het feitlik al die Afrikanerinstellings teen die einde van die 20ste eeu in duie gestort, het die Solidariteit Beweging, soos ons dit vandag ken, in ŉ kwessie van ŉ paar dekades tot ŉ netwerk van meer as 50 instellings gegroei wat aktief in verskeie sfere van die Afrikanergemeenskapslewe werk om ŉ toekoms vir ons gemeenskap te verseker.

Hierdie instellings sluit in:

die Christelike werkersinstelling Solidariteit;
die burgerregtegroep AfriForum;
die gemeenskapsopheffingsinstelling Solidariteit Helpende Hand;
die Federasie van Afrikaanse Kultuurvereniginge, die FAK;
verskeie akademiese instellings, insluitend die Solidariteit Skoleondersteuningsentrum, die ambagsopleidingskollege, Sol-Tech, en die hoëronderwysinstelling, Akademia;
verskeie media-instellings, insluitend Maroela Media, die grootste Afrikaanse aanlyn nuusplatform;
die eiendomsontwikkelingsmaatskappy Kanton;
die Orania Ontwikkelingsmaatskappy, OOM; en talle ander.

Ons glo dat die enigste volhoubare toekoms een is waarin gemeenskappe deur hul eie instellings verantwoordelikheid vir hulself aanvaar en waarin wedersydse erkenning en respek en vreedsame naasbestaan aangemoedig word. Gevolglik is ons benadering gebaseer op dit wat ons binding en brugbou kan noem. Binding impliseer om aktief binne ons eie gemeenskap te werk en om trots te wees op wie ons is en waarvoor ons staan. Brugbou beteken om uit te reik na ander gemeenskappe om saam te werk in die geval van sake waaroor ons saamstem.

Intussen lyk dit of die politieke bedeling in Suid-Afrika na alle waarskynlikheid gaan misluk. Suid-Afrika is volgens amper elke denkbare maatstaf op pad na mislukking. Tog is dit eenvoudig te vergesog om oplossings van die regering te verwag. Ons sal met die regering saamwerk waar ons kan, maar ons is dankbaar vir die feit dat ons weer ontdek het wat dit van ŉ gemeenskap verg om te floreer.

Om hierdie redes vind die woorde van Winston Churchill, dat die toekoms reeds gebeur het al is dit nie eweredig versprei nie, diep aanklank by ons. Ons glo dat wat die krisis betref die toekoms van die Westerse wêreld op sekere belangrike maniere reeds in Suid-Afrika gebeur het. Maar meer as dit, ons glo ook dat wat die oplossings betref, die toekoms op sekere belangrike maniere reeds aan die gebeur is.

Ernst Roets is die hoof van die Afrikanerstigting

Helpende Hand Studietrust steek R61 miljoen-mylpaal verby

Posted on Januarie 21, 2025 by anneke

Solidariteit Helpende Hand mediaverklaring

Die Helpende Hand Studietrust het ‘n rekordbedrag van R61 miljoen toegeken om 1 170 studente se studiedrome vir die 2025 akademiese jaar te verwesenlik.

Helpende Hand het sedert die ontstaan van sy Studietrust in 2009 reeds meer as 7 000 studente met finansiële hulp bygestaan. Tot op hede beloop die bydraes altesaam sowat R400 miljoen.

Dié aankondiging volg net een dag nadat die Suid-Afrikaanse Polisiediens (SAPD) Maandag genoem het dat hul Onderwystrust 18 leerders gehelp het om hul matriekeksamen in 2024 suksesvol af te lê. Die trust is in 2010 gestig vir kinders van polisiebeamptes wat in die uitvoering van hul pligte gesterf het en bied ondersteuning deur die opvoedkundige koste van die kinders te finansier.

Volgens die SAPD het sy trust sedert 2010 meer as 1 000 kinders gehelp waarvan meer as 100 reeds hul tersiêre opleiding voltooi het. Nog tien studente behoort vanjaar hul tersiêre studies af te handel en te gradueer.

“As jy die twee instellings se statistieke vergelyk, toon dit die enorme roepingstaak wat Helpende Hand vervul om duisende voornemende studente die geleentheid te gee om hul toekomsdrome te verwesenlik,” sê Hannes Noëth, Solidariteit Helpende Hand se uitvoerende direkteur.

Volgens Noëth bly die werkloosheidsyfer in Suid-Afrika steeds hoog en beklemtoon dit die belang van opleiding.

“Een van die kragtigste maniere om werkloosheid te bekamp, is met opleiding. Daarom is Helpende Hand baie dankbaar dat ons die R60 miljoen-kerf kon oorskry. Dit is die eerste keer in ons geskiedenis. Ons gaan van krag tot krag met die Studietrust wat stukkie vir stukkie en student vir student ‘n volhoubare verskil maak.”

Noëth voeg by dat om ‘n student te bemagtig om te studeer baie meer is as net finansiële hulp.

“Dit gaan oor die waarborg van ‘n toekoms. Dit verseker ‘n pad uit armoede. Dit raak gesinne, families en selfs generasies. Daarom is die bestuur van die Studietrust en hierdie mylpaal vir ons van onskatbare waarde.”

Die Studietrust is ‘n platform van Solidariteit Helpende Hand waardeur donateurs studente wat finansiële hulp benodig, kan ondersteun met rentevrye studielenings in ruil vir belastingvoordele en ‘n blywende nalatenskap.

Die Studietrust gaan ‘n ooreenkoms aan met studente aan wie hulle rentevrye studielenings toestaan om slegs die oorspronklike leningsbedrag terug te betaal nadat hulle afgestudeer het, geen rente of administratiewe fooie nie. Fondse wat teruggevorder word, word heraangewend om toekomstige studente se studies moontlik te maak.

“Ons spog met ‘n 98%-terugbetalingskoers vir rentevrye studielenings. Dit getuig van die groot verantwoordelikheidsin onder studente om die lenings terug te betaal. Redes vir nieterugbetaling sluit in gevalle waar studente tragies sterf. Helpende Hand hou nie die families verantwoordelik nie, aangesien hulle reeds groot trauma ervaar,” sê Yolandi Theron, administratiewe hoof van die Studietrust.

Hoewel aansoeke vir studiehulp by tersiêre instellings vir 2025 reeds gesluit het, kan voornemende studente steeds tot 30 Januarie aansoek doen vir studiehulp vir die Solidariteit Helpende Hand Opleidingsinstituut se kursus in tuisgebaseerde versorging.

Die ses maande lange QCTO NKR Vlak 2-assistentsertifikaat bied praktiese en teoretiese opleiding in noodsaaklike versorgingsvaardighede. Die kursus duur van Februarie tot Augustus by die Pretoria-kampus. Die koste beloop R18 000. Die minimum vereistes is graad 10 en Afrikaansvaardigheid. Besoek helpendehandopleiding.co.za of hh-studietrust.co.za vir meer inligting.

Die vegters teen vryheid

Posted on Januarie 21, 2025Januarie 21, 2025 by anneke

Flip Buys, voorsitter van die Solidariteit Beweging

Bron: Maroela Media

Daar is ŉ skreeusnaakse toneeltjie in Monty Python se ikoniese Life of Brian, waar Joodse rebelle in ŉ ondergrondse skuiling hulle opstand teen die Romeinse heersers beplan. Die leier van die rebelle sweep sy manne op deur te sê dat die Romeine “alles van ons vadere en hulle vadere gevat het”.

Dan vra hy die retoriese vraag: “En wat het die Romeine ooit vir ons gedoen?”. Net voor hy sy eie vraag kon antwoord, waag een van die rebelle ŉ onsekere “die akwaduk?”. Nog een voeg aarselend by: “sanitasie?”. ŉ Volgende noem “paaie”. Net toe die leier dit toegee en dink hy kan sy motiveringspraatjie verder voer, ryg sy kamerade nog ŉ hele lys uit: besproeiing, medisyne, onderwys, wyn, openbare baddens, wet en orde, vrede.

Die vergadering eindig in wanorde met die leier wat “Stilte!” bulder toe hy nie meer wou hoor wat die Romeine alles gedoen het nie!

Oplossings

Hierdie verhaaltjie hou belangrike lesse in vir Suid-Afrika, wat naarstiglik na oplossings soek om die land te herbou. Die president praat steeds van ŉ “nuwe ekonomie” en “radikale ekonomiese transformasie” wat “bemagtigend vir vroue, jongmense en hoofsaaklik vir swart mense” moet wees.

Die groot vraag is wat die ekonomiese beleid moet wees wat mense uit armoede en ellende kan ophef. Die groot geluk is egter dat ons nie meer in die antieke Romeinse era leef nie en dat die wêreld oor die afgelope 2 000 jaar geleer het wat werk en wat nie.

Die enigste betroubare padkaart uit armoede wat die geskiedenis vir ons gee, is treffend deur ŉ Nobelpryswenner in ekonomie, Milton Friedman, saamgevat: “The record of history is absolutely clear. There is no alternative way, so far discovered, of improving the lot of the ordinary people that can hold a candle to the productive activities that are unleashed by a free enterprise system…”

Die ANC se weerstand teen hierdie samevatting van eeue se ervaring van die mensdom is dat kapitalisme net die “rykes” baat. Hierop gee Friedman net so ŉ goeie antwoord:

“Industrial progress, mechanical improvement, all of the great wonders of the modern era have meant relatively little to the wealthy. The rich in Ancient Greece would have benefited hardly at all from modern plumbing: running servants replaced running water. Television and radio? The patricians of Rome could enjoy the leading musicians and actors in their home, could have the leading actors as domestic retainers. Ready-to-wear clothing, supermarkets – all these and many other modern developments would have added little to their life.

“The great achievements of Western capitalism have redounded primarily to the benefit of the ordinary person. These achievements have made available to the masses conveniences and amenities that were previously the exclusive prerogative of the rich and powerful.”

Die ANC se tweede beswaar teen kapitalisme is dat dit tot uitbuiting en groter ongelykheid lei. Friedman se antwoord hou belangrike lesse vir Suid-Afrika in.

“In the past century, a myth has grown up that free market capitalism – equality of opportunity as we have interpreted that term – increases such inequalities, that it is a system under which the rich exploit the poor. Nothing could be further from the truth. Wherever the free market has been permitted to operate, wherever anything approaching equality of opportunity has existed, the ordinary man has been able to attain levels of living never dreamed of before.

“Nowhere is the gap between rich and poor wider, nowhere are the rich richer and the poor poorer, than in those societies that do not permit the free market to operate. That is true of feudal societies like medieval Europe, India before independence, and much of modern South America, where inherited status determines position. It is equally true of centrally planned societies, like Russia or China or India since independence, where access to government determines position. It is true even where central planning was introduced, as in all three of these countries, in the name of equality.”

Werksmag-welstand

Die derde beswaar is dat gewone werkers deur ekonomiese vryheid benadeel word. Maar die vader van kapitalisme, Adam Smith, het meer as twee eeue gelede reeds geskryf dat die “majority of any society comprised, not landlords or merchants, but ‘servants, labourers, and workmen of different kinds,’ who derived their income from wages. Their welfare was the prime concern of economic policy. No society can surely be flourishing and happy, of which the far greater part of the members is poor and miserable,” het hy gesê.

“It is but equity, besides, that they who feed, clothe and lodge the whole body of the people should have such a share of the produce of their own labour as to be themselves tolerably well fed, clothed, and lodged.”

Die wetgewer se vernaamste ekonomiese doelwit, na Smith se mening, moet die koopkrag van lone wees, want dit is die maatstaf van die materiële welsyn van die grootste deel van die bevolking. Kort gestel, die welstand van ŉ land word bepaal deur die welstand van die werksmag.

Die vierde standpunt van die ANC is dat die oplossing meer in herverdeling as in ekonomiese groei lê. Daarop antwoord die swart Amerikaanse denker Coleman Hughes: “I do not know of a single instance in which an underachieving group rose to economic prominence by asking the government for cash transfers, preferential policies in education and employment, or apologies for past injustices.”

vyfde standpunt van die ANC is dat daar op die verlede gefokus moet word omdat dit die oorsaak van swart armoede is. Die swart Amerikaanse ekonoom, Thomas Sowell, meen egter dat daar eerder na die oorsake van voorspoed gekyk moet word: “There’s no explanation needed for poverty. The species began in poverty. So, what you really need to know is what are the things that enable some countries, and some groups within countries, to be prosperous.”

Sowell vervolg: “What do the poor most need? They need to stop being poor. And how can that be done, on a mass scale, except by an economy that creates vastly more wealth? Yet the political left has long had a remarkable lack of interest in how wealth is created. As far as they are concerned, wealth exists somehow, and the only interesting question is how to redistribute it.”

ANC vs. Vryheid

Die vraag is of ŉ krisis tot ŉ ommekeer in die ANC se dekades-lange rampspoedige ekonomiese denke kan lei. Milton Friedman het goeie nuus: “Only a crisis produces real change. When that crisis occurs, the actions that are taken depend on the ideas that are lying around. That, I believe, is our basic function: to develop alternatives to existing policies, to keep them alive and available until the politically impossible becomes the politically inevitable.”

Die bewese sukses van hierdie denkers se idees het die afgelope twee dekades tot die ekonomiese opheffing van minstens 750 miljoen mense in Asië gelei. Die vraag is hoekom daar steeds regerings is wat teen die voordele van ŉ vrye ekonomie gekant is. Friedman se verduideliking daarvoor laat die rooi ligte flikker: “Die weersin in ŉ vrye ekonomie is in wese eerder ŉ weersin in vryheid self”.

Die vraag is of dít nie die ANC se eintlike probleem met ŉ vrye samelewing en ŉ vrye ekonomie is nie. Die belangrikste verskil tussen sosialisme en kapitalisme is uiteindelik dat sosialisme gedwonge is en kapitalisme vrywillig.

Flip Buys, voorsitter van die Solidariteit Beweging

Solidariteit, AfriForum en SOS begin met regsaksie teen die Bela-wysigingswet

Posted on Januarie 16, 2025Januarie 21, 2025 by anneke

Solidariteit, AfriForum en die Solidariteit Skoleondersteuningsentrum (SOS) het met regsaksie teen die promulgering van die Bela-wet begin.

Volgens dié organisasies het president Cyril Ramaphosa irrasioneel en strydig met verskeie ooreenkomste en ŉ aanbeveling van die minister van basiese onderwys, Siviwe Gwarube, opgetree deur die Bela-wysigingswet in sy geheel te promulgeer. Gwarube het aanbeveel dat die implementering van die taal- en toelatingsartikels in die wet weens die afwesigheid van toepaslike norme en standaarde uitgestel moes word.
Die minister het volgens dié organisasies ook irrasioneel opgetree deurdat sy die promulgeringskennisgewing mede-onderteken het, en strydig met haar aanbevelings van skaars twee weke tevore aan Ramaphosa dat die wet nie ten volle gepromulgeer moet word nie. Die minister het ook aanbevelings aan Ramaphosa gemaak wat sekere beskerming aan onder meer moedertaalonderrig en Afrikaanse skole sou kon bied.

Solidariteit, AfriForum en die SOS, wat almal deel van die Solidariteit Beweging is, het reeds regsbriewe aan onderskeidelik Ramaphosa en Gwarube gestuur waarin uitgewys word dat die ondertekening van die promulgeringskennisgewing irrasioneel is.
Ingevolge die regsbriewe het die minister en president tien dae om die dispuut op te los. Indien daar nie ŉ oplossing is nie, het die partye geen ander keuse as om hof toe te gaan nie.

Volgens Kallie Kriel, uitvoerende hoof van AfriForum, is die promulgering van die Bela-wet in sy geheel ŉ daad van aggressie deur die regering teen Afrikaanse skole en kinders. “Die promulgering is ŉ aanduiding dat die ANC besig is om die regering van nasionale eenheid in ŉ regering van nasionale onenigheid te omskep wat poog om partye soos die DA en VF+ bloot te koöpteer om die ANC se beleid te help uitvoer,” voeg Kriel by.

Dr. Dirk Hermann, bestuurshoof van Solidariteit, het aangedui dat sy organisasie onaangenaam verras was om te sien dat die Bela-wet in sy geheel gepromulgeer is, sonder enige voorwaardes soos deur die minister aan die president aanbeveel. Volgens hom is die promulgering ŉ oneerbare verbreking van die ooreenkoms wat die regering by Nedlac met Solidariteit onderteken het. “Die Grondwet en regspraak bevestig dat die minister se aanbeveling, as verantwoordelike persoon vir die implementering van die wet, swaar weeg. Die promulgering van ŉ wet is nie die alleentaak van die president nie. Die doel van die aanbevelings van die minister is om die inwerkingstelling van die wet uit te stel sodat die nodige stappe gedoen kan word om die wetgewing effektief in werking te stel,” sê Hermann.

Volgens Leon Fourie, uitvoerende hoof van die SOS, het die president geen redes aangevoer waarom hy die minister se aanbevelings en ooreenkomste wat bereik is bloot geïgnoreer het nie. “Dit wil dus voorkom of die president se irrasionele promulgering van die Bela-wet in sy geheel geswig het voor die politieke druk van die anti-Afrikaanse elemente in die ANC,” aldus Fourie.

Werner Human, operasionele hoof van die Solidariteit Beweging, het aangedui dat die instellings van die Solidariteit Beweging nou, benewens die regstappe wat teen die Bela-wet se promulgeringskennisgewing gedoen word, ook in die komende jaar sal fokus om te help toesien dat die norme en standaarde, en regulasies rakende die taal- en toelatingsbeleid van skole wat nou deur die minister van basies onderwys opgestel moet word, bepalings bevat wat sal poog om magsmisbruik deur onderwysamptenare om Afrikaanse skole te teiken, te help verhoed. “Die instellings van die Solidariteit Beweging behou ook die reg voor om ná die afhandeling van die regsaksie teen die promulgeringskennisgewing, ook regstappe te doen teen die ongrondwetlikheid van die Bela-wet self,” voeg Human by.

Klik hier vir die aanmaning vir die President en vir die minister.

Boodskap van Solidariteit Onderwysernetwerk oor Bela voor die skooljaar begin

Posted on Januarie 10, 2025Januarie 21, 2025 by anneke

Solidariteit mediaverklaring

Solidariteit se Onderwysernetwerk het ŉ skrywe aan skoolpersoneel gerig wat moontlik aan intimidasie of dreigemente blootgestel kan word wanneer die eerste skoolkwartaal volgende week aanbreek.
Johan Botha, hoof van die Solidariteit Onderwysernetwerk, sê die doel met die boodskap is om verwarrende boodskappe van veral politici oor die Wysigingswet op Basiese Onderwyswette (Bela) te takel.
Die skrywe lees soos volg:

Beste Skoolhoofde en Onderwysers

In die lig van die onlangs gepromulgeerde Bela-wet en moontlike intimidasie deur onder meer politieke partye soos die EFF of die ANC, moedig die Solidariteit Onderwysernetwerk skole, personeel en hul bestuurspanne aan om nie aan druk toe te gee nie en om ten alle tye kalmte te handhaaf.
Solidariteit wil dit duidelik stel dat geen amptenaar, ongeag sy of haar posisie by die departement, politieke party of enige ander groep of organisasie, oor die reg beskik om ŉ skool of sy skoolgemeenskap oor taal- en/of toelatingsbeleid te intimideer nie.

Indien enige vorm van intimidasie of ontwrigting voorkom, kan die volgende stappe gevolg word:
1.   Dokumenteer alle gebeure deeglik. (Neem foto’s, video’s, en notas.)
2.   Meld die voorval(le) dadelik by Solidariteit (012 644 4300), die Solidariteit Skoleondersteuningsentrum (SOS), of AfriForum aan, of stuur ‘n e-pos na diens@solidariteit.co.za.
3.   Tree binne die raamwerk van die wet op en moet onder geen omstandighede aan druk toegee nie. Die reg op toegang tot die skoolterrein word steeds voorbehou, en die veiligheid van personeel en leerders wat by die skool ingeskryf is, bly die hoogste prioriteit.

Elke skool is volkome daarop geregtig om sy belange, taalbeleid, leerders en personeel se regte te beskerm. Solidariteit is slaggereed om regsadvies en ondersteuning te bied waar u dit benodig.
Saam sal ons veg vir die toekoms en behoud van Afrikaanse onderwys!

Intussen berei die Solidariteit Beweging voor om die gebrekkige promulgering van die Bela-wet deur middel van regstappe uit te daag. Die Beweging het ook ŉ ooreenkoms met die minister van basiese onderwys by Nedlac gesluit. Dié ooreenkoms bied noodsaaklike beskerming aan Afrikaanse skole.
Die beskerming moet weerspieël word in regulasies, norme en standaarde wat die minister vir die klousules oor taal en toelating moet ontwikkel.
Solidariteit sal verseker dat dié ooreenkoms behoorlik geïmplementeer word.

Bela-artikels nié toegepas voor regulasies, soos deur Solidariteit en AfriForum geëis, bestaan nie

Posted on Desember 20, 2024Januarie 21, 2025 by anneke

Die omstrede artikels 4 en 5 van die Bela-wet kan volgens president Ramaphosa se aankondiging nie toegepas word voordat die Minister van Basiese Onderwys, Siviwe Gwarube, ’n tydsraamwerk vasgestel het en die nodige norme, standaarde en regulasies ontwikkel het om magsmisbruik in die toepassing van die wet te voorkom nie.

Prakties beteken dit hierdie artikels kan op geen wyse in die nabye toekoms in werking tree nie. Dit voldoen aan ‘n belangrike deel van die eise van die Solidariteit Beweging, insluitende Solidariteit, AfriForum en die Solidariteit Skoleondersteuningsentrum (SOS).

Hierdie deel van die aankondiging is ook belyn met Solidariteit se skikking met die regering by Nedlac. Hierdie skikking bepaal onder andere dat die omstrede artikels nie geïmplementeer kan word voordat norme en standaarde ontwikkel is nie. Norme en standaarde moet volgens hierdie skikking bepaal dat Afrikaanse skole wat vol is nie gedwing kan word om hulle taalbeleid te verander nie, terwyl die taalbehoeftes van die omliggende gemeenskap eerder as die onderwysdistrik in aanmerking geneem moet word.

Enige amptenaar wat probeer om artikels 4 en 5 te implementeer voordat die Minister haar werk voltooi, sal onregmatig optree.
Die Solidariteit Beweging, insluitend Solidariteit, AfriForum en die Solidariteit Skoleondersteuningsentrum (SOS), sal enige vorm van intimidasie teenoor skole in die hof uitdaag.

Die president se aankondiging oor die Bela-wet is egter vaag en blyk ’n poging te wees om alle partye tevrede te stel. Die promulgering van die wet is teenstrydig met klaarblyklike regsprobleme. Dit is vreemd dat die president die wet promulgeer, maar die implementering daarvan aan die Minister oorlaat.
Die Solidariteit Beweging behou hul reg voor om die proklamasie in die hof te betwis, afhangende van hoe dit in die Staatskoerant gepubliseer word. Daar is ook die voorneme om sekere elemente van die Bela-wet in die hof te toets.

Die fokus verskuif nou na die Minister van Basiese Onderwys. Solidariteit het ’n bindende bilaterale ooreenkoms met die Minister by Nedlac gesluit, wat sekere beskerming vir Afrikaanse skole waarborg.

Hierdie ooreenkoms moet nou in norme en standaarde omskep word en die Solidariteit Beweging sal toesien dat die beskerming van Afrikaanse skole daarin ingebou word. Die Solidariteit Beweging sal dadelik met die Minister daaroor in gesprek tree.

Solidariteit, AfriForum en die Solidariteit Skoleondersteuningsentrum se regspanne het reeds opdrag om die finale proklamasie deeglik te evalueer. Hulle sal die grondwetlike geldigheid van die Bela-wet toets, insette lewer oor die voorgestelde norme en standaarde, en gereed staan om op te tree indien enige amptenaar probeer om skole te dwing om artikels 4 en 5 nou te implementeer.

Watter gebeure van 2024 gaan onthou word?

Posted on Desember 17, 2024Januarie 21, 2025 by anneke

Aan die einde van ’n jaar kan ŉ mens nie anders nie as om terug te kyk op die groot veranderinge en mylpale wat Suid-Afrika en die wêreld in 2024 gesien het. Dit was ’n jaar van politieke onstabiliteit en nuwe leierskap oral ter wêreld. In Suid-Afrika het ons vir die eerste keer in 30 jaar ’n nuwe regering – maar ons beleef steeds vele uitdagings. Ons veg vir die behoud vir Afrikaans in ons skole en ons media. In die wêreld heers daar oorloë en word daar gestoei met dringende kwessies soos onwettige immigrasie.

In ’n neutedop is daar ’n paar hoofopskrifte van 2024 wat die moeite werd is om te onthou. In ’n geskiedenishandboek sal 2024 moontlik die inleiding wees om ’n nuwe globale era te verstaan.

Suid-Afrika in 2024

ANC verloor sy volstrekte meerderheid vir die eerste keer in 30 jaar

Die vyfjaarlikse Suid-Afrikaanse verkiesing het vanjaar internasionale hoofopskrifte gehaal toe die ANC vir die eerste keer in 30 jaar sy volstrekte meerderheid in die parlement verloor het en net 40,18% van Suid-Afrikaners se stemme op hom kon verenig.

Vanjaar se verkiesing was die onsekerste nóg in byna drie dekades. Daar is verskeie redes hiervoor, maar dit was hoofsaaklik omdat Suid-Afrikaners hul vertroue in die regering verloor het weens jarelange korrupsie en agteruitbestuur deur die regerende party.

Regering van Nasionale Eenheid (RNE) bring hoop, maar moet homself nog bewys

Baie Suid-Afrikaners is met nuwe hoop vir die toekoms van die land vervul ná die aankondiging dat die DA, Vryheidsfront Plus, PA en ander partye saam met die ANC in die RNE sal dien. Alhoewel die RNE wankelrig is en nog vele vuurtoetse moet deurstaan, breek dit tot ’n groot mate die ANC se destruktiewe mag. Die sukses van die RNE sal miskien die toekoms van Suid-Afrikaanse politiek bepaal. Die RNE blyk steeds onstabiel te wees en daar word steeds intern oor vele kwessies gestry, aangesien die ANC steeds probeer om alleen gesag uit te oefen.

Suid-Afrikaners sien die lig ná byna ’n jaar sonder beurtkrag

Toe beurtkrag op 26 Maart soos mis voor die son verdwyn, het baie gedink dit is ŉ laaste desperate poging om steun te werf voor die verkiesing. Nou, nege maande later, wonder Suid-Afrikaners of beurtkrag iets van die verlede is. Die eerlike en realistiese antwoord is dat Suid-Afrika se kragnetwerk nog nie in ’n volhoubare en bekostigbare fase is nie. Groot debatte rakende die privatisering van energiehulpbronne duur steeds voort.

Die president het sy pen gekry – en ry aan die pen daaroor

Nog voor die aanvang van die verkiesing het president Cyril Ramaphosa twee kontroversiële wette onderteken wat heel moontlik verband hou met die ANC se verlies aan stemme tydens die verkiesing: die Wet op Nasionale Gesondheidsversekering (NGV) en die Wysigingswet op Basiese Onderwyswette (Bela).

Die Wet op Nasionale Gesondheidsversekering (NGV)

Die Wet op Nasionale Gesondheidsversekering (NGV) behels kortliks dat nasionale gesondheidsorg deur die regering alleen befonds word en dat dit onwettig sal wees om finansiering vir gesondheid op enige ander wyse te bekom. Lees meer besonderhede oor die wet hier.

Kort ná die ondertekening van NGV-wet het Solidariteit aansoek gedoen om die wet in die hof uit te daag. Solidariteit het intussen ’n deurbraak gemaak in die hof deur ŉ “pilaar van die NGV te laat kantel” toe die Noord-Gautengse Hooggeregshof artikels 36 tot 40 van die Wet op Nasionale Gesondheid van 2003 as ongrondwetlik verklaar het. Volgens Solidariteit was die doel van hierdie artikels om die weg vir die NGV-wet te baan.

Die Wysigingswet op Basiese Onderwyswette (Bela)

Ná volgehoue druk van die gemeenskap het president Cyril Ramaphosa ’n driemaande-tydperk gegee vir gesprekke rakende die klousules in die wet wat op taal en toelating betrekking het. Die Solidariteit Beweging was in onderhandelingsgesprekke met die regering gewikkel, en op 5 November het duisende mense by die Voortrekkermonument byeengekom om hul teenkanting teen die Bela-wet te wys.

Op 28 November het die Solidariteit Beweging aangekondig dat die onderhandelinge oor die Bela-wet vrugte afgewerp het. Die gewraakte artikels oor taal en toelating sal nie op 13 Desember in werking gestel word nie. Lees meer daaroor hier.

Die einde van gedrukte Afrikaanse koerante

Die laaste dag waarop koerantlesers die kraakvars Beeld– en Rapport-koerantpapier onder hul vingers kon voel, was op 20 Desember 2024. Dit word deur baie as ’n hartseer dag vir Afrikaanse joernalistiek beskou. Vroeër vanjaar het taaldebatte losgebars oor Media24 se besluit om die Afrikaanse drukname Rapport en Beeld heeltemal te digitaliseer. Danksy ondersteuning van die gemeenskap en druk van Solidariteit kon die beplande aantal personeellede wat afgelê sou word, minstens verminder word.

Burgermeester-herrie breek in Tshwane los

’n Donker wolk het in die laaste helfte van 2024 oor die Tshwane munisipaliteit gehang ná die verraad van Action SA teenoor die DA in hul koalisieregering van die Tshwane-munisipaliteit. Pretoria val in dié munisipaliteit. Burgermeester Cilliers Brink is brutaal uit sy amp verwyder met ’n mosie van wantroue. ActionSA het met die EFF-party saamgewerk om van Brink ontslae te raak. Dr. Nasiphi Moya van ActionSA beklee sedert Oktober die amp van burgemeester van hierdie metropolitaanse munisipaliteit. .

Die redes wat vir die mosie van wantroue teen Brink aangevoer is, was swak dienslewering, alhoewel 64% van inwoners aangedui het dat hulle tevrede was met die gehalte van dienslewering in die munisipaliteit. Die DA voer aan dat ActionSA weens hul eie politieke agenda nie in die skadu van die sukses van die DA wou staan nie.

Akademia kondig sy planne vir ’n nuwe kampus aan

Ten midde van al die politieke gebeure met die Bela-wet en die bedreiging vir Afrikaans in skole en universiteite, kondig die ontwikkelingsmaatskappy Kanton die nuwe kampusontwikkelingsprojek van Akademia in Pretoria aan. Dié kampusprojek is die grootste ontwikkelingsprojek in die geskiedenis van die Afrikaanse taal- en kultuurgemeenskappe en verteenwoordig ’n groot historiese mylpaal om die volhoubaarheid van hoër onderwys in Afrikaans te verseker. Die koste van die projek sal nagenoeg R3 miljard beloop, en die eerste fase sal in 2028 voltooi word.

Die wêreld in 2024

Geskiedkundige oorwinning vir Trump in die Amerikaanse verkiesing

Die 2024-verkiesing in die VSA is een wat in die toekoms onthou sal word. Vir die eerste keer sedert 1884 het ’n voormalige president wat ná sy eerste termyn die daaropvolgende verkiesing verloor het, ’n historiese oorwinning behaal. Daar was min verwagting dat Donald Trump só ver sou wen. Hy het in al vyftig deelstate meer stemme as in 2020 verwerf en in al sewe swaaistate is reuseverskuiwings bewerkstellig. Daar is ook ’n verskuiwing gesien onder minderheidsgroepe, onder wie steun vir Trump van 9% tot 21% toegeneem het.

Dreigende oorlog in die Midde-Ooste

Konflik in die Midde-Ooste is reeds ’n bekende fenomeen. Ou etniese konflik van 100 jaar gelede duur vandag steeds voort. Wat is dan nuus vir 2024?

Die krisis tussen Israel en Arabiese lande verdiep soos buitelandse invloede onttrek en Iran die leemtes vul.
Iran kry ’n nuwe president wat hoop vir hervorming onder burgers geskep het.
Israel het binne Iran se grense ’n suksesvolle sluipmoordpoging op die politieke hoof van Hamas uitgevoer. Hierdie aanval het tot ’n vergeldingsaanval deur Iran op Israel gelei en kan moontlik tot verdere konflik lei.
Die wêreld is tans nader as ooit in die laaste paar dekades aan ’n groot oorlog. ’n Volskaalse streekoorlog in die Midde-Ooste sal globale gevolge hê.
Lande met invloed, soos Amerika, is minder bereid om by die konflik betrokke te raak en sal alles in hul vermoë doen om vrede tussen Israel en Iran te handhaaf.

Met die huidige politieke leierskap is die hoop op ’n vreedsame oplossing in die Midde-Ooste baie beperk.

Globale verkiesings beloof verandering in die wêreld

Reg oor die wêreld het daar vanjaar nasionale verkiesings plaasgevind wat globale gevolge kan oplewer. Drie belangrike verkiesings het vanjaar in die Verenigde Koninkryk, Iran en Frankryk plaasgevind.

Verkiesing in die Verenigde Koninkryk

Ná 14 jaar het kiesers hul rug op die Konserwatiewe Party in die Verenigde Koninkryk gekeer. Die Arbeidersparty het sy setels tot 412 verdubbel en die verkiesing gemaklik gewen. Dit beteken egter nie dat mense na links gestem het nie. Ongeveer 3 miljoen minder kiesers as met die vorige verkiesing het gaan stem. Selfs die Arbeidersparty het ’n halfmiljoen stemme verloor. Die Arbeidersparty het ook in Skotland gewen en het vrye teuels wanneer dit by wetgewing kom. Hierdie verkiesing bring wesenlike politieke verandering wat globale gevolge kan hê.

Verkiesing in Iran

Vanjaar het daar ook ’n belangrike verkiesing in Iran plaasgevind. Soos voorheen genoem, is Iran ’n bron van onstabiliteit in die Midde-Ooste. Tydens hierdie verkiesing was daar ’n sterk opkoms van gematigde kiesers wat gestem het vir ’n regering ten gunste van handel en onderhandeling met die Weste en dat vroue kan besluit wat hulle wil aantrek. Hierdie verkiesingsuitslag skep hoop vir die situasie in die Midde-Ooste. Hopelik kan Iran uit sy isolasie opstaan.

Verkiesing in Frankryk

Frankryk se regse National Rally-party het verras met die sukses wat in vanjaar se verkiesing behaal is. Die links-liberale Renaissance-party het egter steeds gewen deur samespanning om die meeste setels in die parlement te kry. Die wêreld kan in die toekoms politieke onstabiliteit in Frankryk verwag. Die linkse blok is die grootste blok en gaan moontlik op beleidsveranderinge aandring wat onder andere kontroversiële kwessies soos immigrasie, aftree-ouderdom en maatskaplike besteding sal insluit.

Oekraïne val Rusland binne

In Augustus vanjaar was dit die eerste keer sedert 1941 wat Rusland binnegeval is, maar hierdie keer was dit ’n verrassingsaanval deur Oekraïne. Nie eens Oekraïne se bondgenote was bewus van die beplande aanval nie en Rusland was nie gereed om homself te verdedig nie. Swak grensbeheer en onervare soldate wat maklik oorrompel is, het gelei tot Oekraïne se suksesvolle inval.

Die redes vir die aanval is onseker, maar dit kon moontlik ’n strategiese poging gewees het om die Russiese aanslag in Oekraïne te verswak of om die besetting in toekomstige onderhandelinge te gebruik. Nietemin, hierdie aanval was die begin van ’n gevaarlike nuwe fase van die oorlog.

Weens die ontwrigting kan die aanval tot meer binnelandse steun vir president Poetin lei. Verder het die aanval belangrike onderhandelinge gestuit wat Oekraïne se steun beïnvloed. Hierdie aanval het die oorlog verdiep en gevaarlike nuwe terreine is betree wat die moontlikheid van eskalasie verhoog, wat vele politieke implikasies vir Europa inhou.

Weste soek antwoorde vir onwettige immigrasie

Onwettige immigrasie in die VSA en Europa is ’n reusekrisis wat dringend aangepak moet word. Dié onderwerp is onder andere vir ’n dag lank bespreek tydens die tweemaandelikse vergadering van die Europese Raad en was ook ’n kwelpunt in die debatte tydens die Amerikaanse verkiesing.

Daar is ongeveer 87 miljoen immigrante (20% van die bevolking) in Europese lidlande, en die stelsel kan nie meer die aantal vlugtelinge wat die land binnestroom, hanteer nie. Tydens Biden se termyn as president van die VSA het bykans 10 miljoen persone onwettig oor die Amerikaanse grens gestap. Verder is daar duisende persone wat met visums na die Weste reis en bloot net nooit weer terugkeer na hul tuislande nie.

Onwettige immigrasie skep reusagtige maatskaplike en kulturele uitdagings waarvoor Europa en Amerika dringend oplossings sal moet vind.

Ten slotte

Met nuwe leierskap reg oor die wêreld gaan ons 2025 binne met moontlike globale en politieke veranderinge. Suid-Afrikaners kan hoop dat die RNE in 2025 sal stabiliseer en dat ekonomiese groei in dié jaar sal verbeter. Dit sal tot die wêreld se voordeel wees om vreedsame oplossings vir die oorlog in Oekraïne en die Midde-Ooste te vind, want indien skikkings nie bereik word nie, stuur die konflik die wêreld gevaarlike nuwe terreine binne. Dit lyk asof konflikte oor elektrisiteitsvoorsiening

en gewraakte wette in Suid-Afrika, en onwettige immigrasie in die Weste, in 2025 en nog lank daarna geskilpunte sal bly.