AfriForum Archives - Solidariteit Beweging

AfriForum: staatsbestand met een gemeenskap op ’n slag

Posted on Desember 6, 2024 by anneke

Ernst van Zyl | hoof van openbare betrekkinge by AfriForum

Oases van orde in ’n woestyn van wanorde

Suid-Afrika het ’n insiggewende gevallestudie geword om veral twee redes: Dit is eerstens ’n puik voorbeeld van langdurige, volgehoue regeringsmislukkings en ‑vermoëverswakking. Tweedens is dit ’n voorbeeld van hoe orde en standvastigheid uit dié chaos kan verrys deur gemeenskappe wat hulself organiseer. In sy artikel The disintegration of the South African order skryf prof. Koos Malan dat die toekoms van Suid-Afrika ’n “woestyn van wanorde” is waarin daar “oases van orde” is.

Bykans elke regeringsdiens (buiten belastinginvordering) is in ’n staat van verval – en dis so vir dekades al. Voorbeelde sluit in voortslepende kragonderbrekings te wyte aan ’n ondoeltreffende, mislukkende regeringsmonopolie; die Suid-Afrikaanse Polisiediens wat oor drie jaar heen miljoene oproepe om hulp onbeantwoord gelaat het; wegholkorrupsie; en ’n immer groeiende werkloosheidskoers van meer as 35%. Boonop is meer as 50% van die bevolking op een of ander vorm van maatskaplike toelaag van die regering afhanklik, terwyl infrastruktuur in elke sektor aan die verval is, van water en elektrisiteit tot riool en paaie. In my 2023-artikel vir The American Conservative bespreek ek hierdie kwessies in meer besonderhede.

Bou ’n toekoms van onder af op

Afrikaners is een van die kulturele gemeenskappe wat aan die voorpunt staan wat die skep van “oases van orde” in die konteks van die teenontwikkeling behels. Deur gemeenskapsgebaseerde organisasies soos AfriForum is ons besig om baanbrekerswerk met ’n nuwe model te doen, wat ’n enorme skuif vereis in die wyse waarop ons oor die bou van oplossings dink. AfriForum is besig om ’n antwoord te ontwikkel op die vraag: Hoe behoort gemeenskappe te reageer ondanks voortgesette verswakking van die regering se vermoë, ’n groeiende lys diskriminerende, rasgebaseerde beleide en wette wat jou teiken, en ’n politieke omgewing waarin jy die teiken is van demonisering en geweldsretoriek deur hoëprofielpolitici. Bykomend bepeins AfriForum ook die volgende vraag: Hoe bou jy ’n toekoms as een van die eerste volke wat ’n fundamentele Westerse erfenis het, maar in een van die wêreld se post-Westerse lande leef?

AfriForum se antwoord, gebou op ’n grondslag van Christelike waardes en ’n Afrikaner- kulturele identiteit, is die nastrewing van staatsbestandheid op elke vlak deur ’n ons-sal-self-filosofie te omhels wat outonomie en pragmatisme voorop stel. Kallie Kriel, die uitvoerende hoof van AfriForum, beskryf dié benadering soos volg: “Om ’n helder, vry toekoms vir ons kinders te verseker, moet ons gemeenskappe georganiseer word. Ons moet die afwenteling van mag verseker deur so veel moontlik verantwoordelikhede op voetsoolvlak op te neem. Ons sal die toekoms kry wat ons bou.” In 2023 het AfriForum ’n dokumentêr vrygestel waarin sy filosofie en model uiteengesit word.

AfriForum se model

AfriForum vorm deel van Solidariteit Beweging, wat uit meer as 50 instellings en organisasies bestaan en wat elkeen meewerk om te verseker dat Afrikaners ’n toekoms in Suider-Afrika het waarin ons vry, veilig en voorspoedig kan wees.

AfriForum is die grootste burgerregteorganisasie in die Suidelike Halfrond en verenig meer as 315 000 lede met ’n gemeenskaplike saak. AfriForum het meer as 175 buurt- en plaaswagte gestig, noodondersteuningdienste ontwikkel en het selfs ’n privaat brandbestrydingseenheid. AfriForum se meer as 170 takke reg oor die land maak woonbuurte en riviere skoon, lê gemeenskapsgroentetuine aan en plant bome, verf straattekens en herstel slaggate. AfriForum het ook sy eie stroomdiens-, film- en dokumentêrproduksiemaatskappy, AfriForumTV, die lig laat sien, en spog boonop met sy eie kunsteteater. AfriForum bestuur ook ’n aantal intergemeenskaplike en interkulturele samewerkingsprojekte.

Dit word alles moontlik gemaak sonder enige staatsbefondsing of die welwillendheid van miljardêrs nie, maar deur duisende alledaagse mense wat maandeliks bydra. As mens in ag neem dat daar gewoonlik slegs een AfriForum-lid per huishouding is, kan die ledetal van 315 000 as 315 000 gesinne beskou word.

Samevatting

AfriForum en die Solidariteit Beweging het verklaar dat ons bou om te bly en bly om te bou. AfriForum beoog nie om gemeenskappe te isoleer nie, maar om eerder te help om veerkragtige, gesonde gemeenskappe te skep wat met ander gemeenskappe saamwerk op die grondslag van wedersydse erkenning en respek. In die wêreld van gemeenskapsgebaseerde, gedesentraliseerde en staatsbestande instellings het AfriForum die weg gebaan, en ons het nog net begin. Hoe meer lede AfriForum kry, hoe meer kan ons doen. Word vandag ’n lid.

Afrikaners en Zoeloe-gemeenskappe wil saamwerk

Posted on Oktober 24, 2024 by anneke

Bron: aangepas van AfriForum

ŉ Herdenkingsgeleentheid is op Vrydag 18 Oktober vir die voormalige Zoeloekoning, koning Dinuzulu (1868-1913), op die plaas Rietfontein (KwaThengisangaye) gehou.

Die huidige Zoeloe-koning, Koning Misuzulu KaZwelithini, het AfriForum (’n instelling van die Solidariteit Beweging) na die geleentheid genooi. Vir dié twee partye is dit die begin van formele gesprekke van samewerking tussen die Zoeloe-gemeenskappe en die Afrikaners.

Koning Misuzulu KaZwelithini wil hê die gesprekke moet handel oor samewerking op die terreine van die ekonomie, gemeenskapsveiligheid, grondbestuur en kultuuruitruiling en ander sake van gemeenskaplike belang.

Dié geleentheid het plaasgevind op die plaas waar koning Dinuzulu op 18 Oktober 1913, presies 111 jaar gelede, in ballingskap oorlede is.

ŉ Kort agtergrond oor die Afrikaners en die Zoeloes

Talle mense wat nie so vertroud is met die geskiedenis nie, verkeer onder die indruk dat die Afrikaners en die Zoeloes ŉ geskiedenis van konflik het en vandag steeds in vyandskap voortleef. Hierdie persepsie dateer terug na die gebeure tydens die Groot Trek.

Onder die heerskappy van koning Dingaan, ŉ wrede Zoeloe-koning, het duisende Zoeloes onder sy bevel onskuldige vroue, kinders en gesinne uitgemoor tydens die Slag van Bloukrans. Die Trekkers het hierop wraak geneem met die Slag van Bloedrivier waar bykans tien duisend Zoeloes gesneuwel het.

Ná hierdie gebeure en koning Dingaan se afsterwe, het die Voortrekkers, vandag die Afrikaners, met die Zoeloes vrede gemaak. Die Afrikaners was selfs by die inhuldiging van Dingaan se opvolger, koning Mpande. Die Afrikaners en Zoeloes het daarna by talle geleenthede sy aan sy geveg en saamgewerk waar die geleentheid hom voorgedoen het.

Hierdie samewerking en vrede word veral gesien aan die verhouding wat koning Dinuzulu met die Afrikaners gehad het.

Tydens die Bambata-rebellie teen Britse kolonialiste in 1906, is koning Dinuzulu tronkstraf in Newcastle opgelê. Met Suid-Afrika se uniewording, het die nuwe eerste minister, Louis Botha, opdrag gegee dat die Zoeloe-koning vrygelaat word.

Ná sy vrylating is koning Dinuzulu toegelaat om hom op die plaas Rietfontein te vestig waar hy ook sy laaste jare deurgebring het. Hy was welbekend aan Botha, omdat Botha as ŉ jong man deel van die kommando van kmdt. Lucas Meyer was wat koning Dinuzulu bygestaan het tydens die oorwinning oor die Mandlakazi, ŉ Zoeloe-faksie, tydens die Slag van Spookberg (Tshaneni) in 1884.

Tydens hierdie herdenkingsgeleentheid is daar terugverwys na die verhouding tussen generaal Louis Botha en koning Dinuzulu.

Wat hou die toekoms in?

In sy toespraak het die koning onder meer beklemtoon dat die “historiese bondgenootskappe” wat tussen die Afrikaners en Zoeloes bestaan het, “ŉ herinnering is aan die kompleksiteite en nuanses van ons verlede.”

“Die verhoudinge wat tussen koning Mpande, koning Dinuzulu en die Boereleiers bestaan het, herinner ons aan die ingewikkelde web van diplomasie en bestandheid wat ons geskiedenis gekenmerk het,” het koning Misuzulu KaZwelithini gesê.

Volgens Mwalela Cele, adjunkhoof van Navorsing en Innovasie by Amafa, is die KwaThengisangaye-terrein ŉ bevestiging van die rol wat erfenis kan speel in die bevordering van vreedsame naasbestaan.

“Die terrein en die geskiedenis en erfenis wat daarmee verbind word, bevestig dat daar meer is wat ons saambind as wat ons in hierdie pragtige land verdeel. Dit is vir Amafa baie belangrik dat terreine soos dié bewaar word en dat gedenktekens en -panele opgerig word sodat dit vir die komende geslagte bewaar kan word en sodat mense hul geskiedenis sal kan ken,” verduidelik Cele.

Barend Uys, hoof van Interkulturele verhoudings en samewerking by AfriForum, het tydens die herdenkingsgeleentheid onder meer daarop gewys dat die huidige geslag ook, soos vorige geslagte, die verantwoordelikheid het om ŉ toekoms vir die nageslag te verseker. Hy hou vol dat al die volke in die land groot uitdagings in die gesig staar, maar dat oplossings wink.

“AfriForum glo dat al die kultuurgemeenskappe op die grondslag van wedersydse erkenning en respek moet saamwerk oor sake wat vir ons belangrik is. Die historiese vraagstuk wat ons geslag moet oplos, is die vreedsame naasbestaan van al die volke wat die suidpunt van Afrika hul huis noem. Wat vandag hier gebeur, kan dien as ŉ goeie begin om vreedsame naasbestaan te verseker. Ons is besig om vertroue te bou. Ons is besig om die moeilike gesprekke te hê wat nodig is om egte versoening tussen volke te bewerkstellig.”

Uys het koning Misuzulu se positiewe reaksie op ŉ versoek om ŉ dialoog met die Afrikanergemeenskap, verwelkom.

“Ons sien baie uit daarna om in gesprek te tree met die koning oor die kwessies wat ons onderskeie gemeenskappe raak en om met die koning saam te werk,” verduidelik Uys.

“AfriForum en Afrikaners kies om in geregtigheid voort te bestaan. Ons kies wedersydse erkenning en respek. Ons kies vreedsame naasbestaan. Ons beleef dat die ander volke in die land, en veral die tradisionele leiers, ook dié keuse maak en vandag se vieringe was ŉ uitsonderlike voorbeeld daarvan. Ons is ook baie dankbaar vir die groot voorreg dat koning Misuzulu hierdie geleentheid bygewoon het en as hoofspreker opgetree het.”

Barend Uys van AfriForum, Frikkie Meyer (tolk) en koning Misuzulu KaZwelethini.

Afrikanerstigting, AfriForum werf steun in VSA

Posted on Julie 30, 2024Julie 30, 2024 by anneke

Bron: Maroela Media

Die internasionale samelewing word toenemend bewus van die uitdagings waarmee minderhede soos Afrikaners in Suid-Afrika gekonfronteer word, sowel as die soort oplossings waarmee die instellings van die Solidariteit Beweging vorendag kom om hierdie uitdagings die hoof te bied. Dit is die oorhoofse waarneming van die verteenwoordigers van die Afrikanerstigting en AfriForum wat sopas van ŉ steunwerwingstoer na die VSA teruggekeer het.

Tydens hierdie besoek het Ernst Roets, uitvoerende direkteur van die Afrikanerstigting, en Ernst van Zyl, hoof van openbare betrekkinge van AfriForum, aan verskeie konferensies, funksies en netwerkgesprekke deelgeneem. Twee hoogtepunte van die besoek was die NatCon-konferensie in Washington, D.C. (ook bekend as NatCon 4), waartydens Roets as spreker opgetree het en die bekendstelling van die Afrikanerstigting in New York by ’n geleentheid wat deur die New York Young Republicans aangebied is. Roets het by albei hierdie geleenthede verwys na die roekelose beleidsraamwerk van die Suid-Afrikaanse regering en die oplossings waarmee Afrikaners onder hierdie omstandighede vorendag kom om ’n vry, veilige en voorspoedige toekoms aan die suidpunt van Afrika te skep. In hierdie verband is die klem veral gelê op die bou van ŉ netwerk van gemeenskapsinstellings.

Ernst Roets tydens ‘n geleentheid van die New York Young Republicans

Roets het gesê dat dit nodig is om die soort probleme waarmee minderhede soos Afrikaners in Suid-Afrika gekonfronteer word onder die internasionale samelewing se aandag te bring, juis omdat daar nou al vir ’n geruime tyd ’n persepsie bestaan dat die Suid-Afrikaanse politieke bedeling ’n soort goudstandaard is wat deur die res van die wêreld nagevolg word, terwyl die teenoorgestelde in vele opsigte waar is. “Dit is egter veel belangriker om oor oplossings as oor probleme te praat. Ons ervaring is dat dit veral in ons benadering tot oplossings en ons optimisme oor die toekoms is dat Afrikaners in die internasionale samelewing, maar in die Westerse wêreld in die besonder, herontdek word,” het hy bygevoeg.

Van Zyl het gesê dat die opregte belangstelling in en bewondering vir Afrikaners se staatbestande oplossings dramaties toegeneem het in die buiteland, veral onder Amerikaners en Europeërs. “‘’n Boer maak ’n plan’ het uitgebrei van ’n plaaslike gesegde na ’n internasionale een. Dit is bemoedigend om te weet dat ons suksesse, en dít wat ons bou nie slegs vir ons mense in Suid-Afrika hoop gee en inspireer nie, maar óók vir mense oorsee,” sluit Van Zyl af.

Die Afrikanerstigting is ’n nuwe instelling in die breër Solidariteit Beweging en is daarop ingestel is om steun vanuit die buiteland te mobiliseer.

Die Afrikaner maak só

Posted on Julie 22, 2024 by anneke

Kallie Kriel skryf op Maroela Media:

Die nuwe veelpartyregering is ŉ positiewe tree in die regte rigting. Ons kon veel slegter af gewees het indien die MK-party en die EFF ook deel van die regering sou vorm. Dit sou egter wensdenkery wees om te dink dat die veelpartyregering die einde van staatsverval en ander uitdagings sal beteken.

Lees die volledige artikel hier.

Die Afrikaner maak so wys in Oktober in die AfriForum Teater

Forum Tydskrif: Kallie Kriel se bydraes

Posted on Julie 17, 2024 by anneke

Lees al Kallie Kriel, uitvoerende hoof van AfriForum, se bydraes in die Forum tydskrif.

Forum Tydskrifis propvol nuus oor die organisasie se burgerregteprojekte, -veldtogte en -aksies. Dis ’n ledetydskrif van AfriForum wat daarop gemik is om lede op verskillende terreine en oor allerlei gebeure ingelig te hou, maar ook te laat saampraat en saamdink.

(Volume 1-30)

Volume 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30.

Kallie Kriel oor Buthelezi: Maklik om klippe te gooi na een wat dood is

Posted on September 23, 2023Julie 15, 2024 by anneke

Prins Mangosuthu Buthelezi was ’n indrukwekkende leier wat lief was vir sy kultuur en mense, skryf Kallie Kriel.

Bron: Netwerk24, 24 September 2023

Die redakteur van City Press, Mondli Makhanya, se striemende aanval op prins Mangosuthu Buthelezi verlede week op hierdie blaaie is misleidend en onbillik.

Dit is jammer dat hy dit skryf oor ’n man wat nie meer hier is om homself te verdedig nie.

Makhanya se wanvoorstelling van Buthelezi se rol tydens die politieke oorgang is bloot ’n voortsetting van die ANC se destydse propagandastrategie om Inkatha te diskrediteer.

Dr. Anthea Jeffery se gesaghebbende navorsing, soos vervat in haar boek People’s War, asook die dokumentêr Tainted Heroes, wat gratis gestroom kan op word afriforumtv.co.za, sit hierdie strategie van die ANC duidelik uiteen. ’n ANC-afvaardiging het Viëtnam in 1978 besoek met die uitsluitlike doel om hulself te vergewis van die strategie wat tydens die kommunistiese “volksoorlog”daar gebruik is deur die revolusionêre groepering om hul opponente te vernietig. Die ANC het hierdie strategie met Sowjet-wapens en -finansiering gebruik om op plaaslike bodem Inkatha, Azapo en die PAC met geweld te probeer verswak sodat die ANC uiteindelik die toneel kon oorheers tydens die onderhandelings vir ’n politieke oorgang.

In die ANC se strewe om ook mag oor gemeenskappe te verkry, het hierdie strategie om geweld te gebruik selfs gelei tot wreedaardige halssnoermoorde op gewone swart mense.

Buthelezi verdien krediet dat hy hom om gewetensredes nie wou skaar by die Sowjet-gesteunde gewapende stryd nie en dat hy gekies het om apartheid op ’n niegewelddadige wyse teen te staan. Makhanya en ander sal Buthelezi waarskynlik nooit vergewe dat hy geweier het dat Inkatha aan die ANC se terreuraanvalle op burgerlikes meedoen nie. Om gegewe hierdie werklikheid nou vir prins Buthelezi as die leidende oorsaak van die geweld tydens die politieke oorgang te probeer voorhou, is dus misleidend.

Ek glo nie daarin dat ’n persoon ná hul afsterwe tot “heilige” verhef moet word nie, maar dit is eenvoudig ’n miskenning van Buthelezi se menswaardigheid en sy familie en volgelinge se hartseer deur hom kort ná sy afsterwe te verguis deur leuens oor sy rol tydens die politieke oorgang te verkondig.

In sy aanval op Buthelezi versuim Makhanya om te noem dat hyself saam met ander ANC-kaders ’n rol gespeel het in die swart-teen-swart-geweld wat destyds plaasgevind het. Die ANC, en nie Inkatha nie, was die hoofoorsaak van die tragiese verlies van meer as 20 000 menselewens in die aanloop tot die politieke oorgang. Eerder as om die ANC se rol daarin te erken, probeer Makhanya nou om al die blaam te plaas op ’n man wat nie meer met ons is om die ander kant van die saak te stel nie.

’n Beseerde Inkatha-man se oë is uitgesteek en sy geslagsdele afgesny, terwyl Makhanya as meedoener toegekyk het.

Makhanya voer in sy meningstuk aan hy was destyds ’n jong verslaggewer wat verslag gedoen het oor “Inkatha-massamoorde”. Die waarheid is dat Makhanya veel meer as ’n verslaggewer was.

Jeffery wys met stawende bronne in haar boek daarop dat Makhanya aan die ANC se oorlog teen “swart” groeperings meegedoen het wat deur die ANC as mededingers beskou is. Makhanya het byvoorbeeld, volgens Jeffery, in 1991 onder ’n skuilnaam geskryf dat hy op 11 Februarie 1990 huise afgebrand het, terwyl sy kamerade gewonde Inkatha-vegters doodgemaak het. ’n Beseerde Inkatha-man se oë is uitgesteek en sy geslagsdele afgesny, terwyl Makhanya as meedoener toegekyk het.

’n Ander Inkatha-ondersteuner is in die pad af gesleep en aan die brand gesteek, terwyl rommel op hom gepak is sodat hy nie kon ontsnap nie. Jeffery wys daarop dat Makhanya geskryf het dat dié man nie vir hom ’n mens was nie, maar ’n vyand wat gekry het wat hy verdien.

Makhanya het ook gemeld dat hy trots is op sy rol, dat hy die gevegte opwindend gevind het, asook om onder meer te sien hoe desperate mans hardloop vir hul lewe.

Dit is dus jammer dat Makhanya prins Buthelezi die “prins van strydlus” noem, terwyl Makhanya en die ANC self meegedoen het aan die tragiese moorddadige konflik van destyds.

Niemand van ons is perfek nie. Maar tydens die geleenthede waar ek die voorreg gehad het om persoonlik met Buthelezi te skakel, het ek onder die diep indruk gekom van ’n indrukwekkende leier wat lief was vir sy kultuur en mense, en sy lewe daaraan gewy het om hulle onbaatsugtig te dien. Hy was ook sonder huiwering bereid om ’n hand van vriendskap uit te reik om verhoudings gegrond op wedersydse erkenning en respek met ander groepe te vestig.

Buthelezi het ook onbeskaamd ’n hand van vriendskap na Afrikaners uitgereik en dit onlangs weer gedoen met ’n videoboodskap aan die Voortrekkermonument. Hy het dit ook gedoen deur by verskeie geleenthede verskoning te vra vir koning Dingane se moord op Piet Retief – ten spyte daarvan dat niemand van hom verwag het om dit te doen nie. Ook tydens Buthelezi se deelname aan die regering van nasionale eenheid ná die oorgang het hy gewerk om te verseker dat die Voortrekkermonument ’n staatsubsidie kry.

Dié subsidie het opgedroog ná sy vertrek as minister.

Dié ingesteldheid om wedersydse erkenning en respek tussen gemeenskappe te bevorder, is navolgenswaardig vir almal van ons wat ’n toekoms vir ons kinders hier aan die suidpunt van Afrika wil bou. Juis daarom sal AfriForum voortgaan om samewerkingsooreenkomste aan te gaan met die onderskeie kultuurgemeenskappe, wat ook Zoeloe-gemeenskappe insluit.

As AfriForum dra ons ons meegevoel oor aan die Zoeloe-volk met die heengaan van ’n groot leier soos Buthelezi.

’n AfriForum-afvaardiging het die prins se familie besoek om ons meegevoel persoonlik oor te dra en het ook sy begrafnis bygewoon.

Kom ons respekteer Buthelezi se geliefdes en gun aan hulle die geleentheid om te rou. Ons kan dit doen deur ons uit te spreek teen die ongevoelige aanvalle op prins Buthelezi deur mense wat probeer om sy dood nou te misbruik om die propagandastryd oor die verlede voort te sit.

Kallie Kriel is uitvoerende hoof van AfriForum.

Onderwyswetsontwerp = kulturele etniese suiwering

Posted on Augustus 23, 2023Julie 16, 2024 by anneke

Kallie Kriel skryf op Maroela Media (23 Augustus 2023):

Indien die Wysigingswetsontwerp op Basiese Onderwyswette (Bela) ŉ wet word, sal dit aan die staat die mag gee om openbare skole se taalbeleid te bepaal. Dit is kommerwekkend omdat die ANC-regering se geskiedenis wys dat hulle daarop uit is om Afrikaans as onderrigtaal in openbare onderwys te vernietig.

Lees die volledige artikel hier.

Kallie: Aanvalle op AfriForum misluk

Posted on Mei 24, 2023Julie 15, 2024 by anneke

Bron: Netwerk24, 24 Mei 2023

Kritici van AfriForum staan aan die linker- en verregse kante van die Afrikaanse gemeenskap en hou daarom nie ’n bedreiging vir dié organisasie in nie, skryf Kallie Kriel.

Die aanvalle op AfriForum deur ’n paar kommentators wie se siening gereeld op Netwerk24 en in Media24 se dagblaaie gepubliseer word, begin nou aan ’n histeriese reaksie grens.

Ongelukkig is daar ook ’n paar joernaliste wat lustig hieraan meedoen. Terwyl die aanvalle daarop gemik is om AfriForum valslik uit te beeld as ’n onverdraagsame organisasie wat wanvoorstellings maak, hoef ’n mens nie ’n vuurpylwetenskaplike te wees om te kan sien dit is eerder diegene wat AfriForum aanval, wat hulle aan venynige onverdraagsaamheid en wanvoorstellings skuldig maak nie.

Die jongste aanval op AfriForum deur Amanda Gouws in haar artikel getuig juis van die soort onverdraagsaamheid en wanvoorstellings waarvan sy en ’n paar ander AfriForum beskuldig.

Gouws se onverdraagsaamheid blyk duidelik uit haar gebruik van woorde soos “walglik” en “minagting wat dit verdien” in haar verwysings na AfriForum. Dat Gouws in haar artikel ’n lang aanhaling waarna Ernst Roets verwys het, aanhaal asof dit sy eie woorde is, is verstommend. Dit is ook ’n verdraaiing van die waarheid deurdat Gouws versuim om te noem dat Roets duidelik gesê het dat hy niemand leed wil aandoen nie en die aanhaling genoem het om te wys dat daar in die geskiedenis verskeie voorbeelde is van sommige akademici wat voeling met die lot van gewone mense verloor het. Dit is soortgelyk aan sommige hedendaagse akademici wat wil voorgee dat die ernstige bedreiging wat plaasmoorde en die skending van eiendomsreg inhou, kwansuis nie so erg is as wat AfriForum sou voorgee nie.

Die ironie is dat onophoudelike aanvalle op AfriForum nie net daarin misluk om AfriForum te diskrediteer nie, maar dat dit AfriForum sterker maak.

Ook Gouws se aanspraak dat ek kwansuis sou gesê het Max du Preez is ’n “rassis” wat AfriForum aanval om homself “links” te posisioneer, is vals. As sy my uitspraak gelees het, sou sy gesien het dat ek gesê het dat daar verskeie swart mense is wat Du Preez van rassisme beskuldig en dat hy nou AfriForum as strooipop opstel en aanval om die aanval uit swart geledere verkeerd te bewys. Ook Gouws se bewering dat AfriForum nie apartheid as ’n “onreg” sien nie, is vals. Ons erken die onregte, die debat handel of dit gelykgestel kan word met Hitler se optrede as misdaad teen die mensdom. Anders as wat Gouws beweer, voer AfriForum geen “vete” teen mense uit haar dampkring nie.

‘Ons reageer slegs op aanvalle’

Om die waarheid te sê, ons het elke keer slegs gereageer op hul aanvalle. Gewoonlik sou ons hulle ignoreer, maar omdat sy en haar geesgenote ondanks hul beperkte steun in die Afrikaanse wêreld, byna onbeperkte toegang tot mediablootstelling in sommige media kry, is dit nodig om AfriForum se kant te stel sodat Afrikaanse luisteraars en lesers ten minste die ander kant van die saak kan hoor.

Die ironie is dat onophoudelike aanvalle op AfriForum nie net daarin misluk om AfriForum te diskrediteer nie, maar dat dit AfriForum sterker maak. Die kommentaar van lesers onderaan die aanvalle op AfriForum wat op Netwerk24 gepubliseer word, getuig daarvan dat die gewone Afrikaanse lesers hulle oorweldigend aan AfriForum se kant skaar. Natuurlik is die kommentaar nie ’n wetenskaplike peiling nie, daarom gebruik ek ook AfriForum se ledetal as akkurate barometer.

Met die aanslag op AfriForum op sy felste die afgelope twee weke het slegs 0,0002% van AfriForum se meer as 208 000 lede bedank as gevolg van die wanvoorstellings wat oor ons gemaak word.

Dit is natuurlik jammer, maar moet gesien word in die lig daarvan dat AfriForum in dieselfde tydperk sowat 17 nuwe lede bygekry het vir elke lid wat bedank het.

Die positiefste gevolg van die opkoms van sosiale en elektroniese media is dat die gewone Afrikaanse mense nou toegang tot alle sienings kan kry en dan vir hulself kan dink.

Die rede waarom die fel aanslag teen AfriForum deur ’n groep kommentators en enkele joernaliste misluk, is omdat die tyd vir ewig verby is dat ’n klein groepie mense wat ’n monopolie oor die tradisionele media het, aan mense kan voorskryf hoe hulle moet dink.

In die ou dae kon ’n paar meningsvormers in die “hoofstroommedia” na hartelus etikette soos “verlig”, “verkramp”, “regs”, “links” en “liberalis” skep en mense wat anders as hulle dink, diskrediteer deur hulle in eng kampe te plaas.

Die koms van die sosiale en ander elektroniese media het die mag van ’n paar mense oor die openbare mening finaal gebreek. Skynbaar sukkel sommige kommentators om dit te aanvaar en probeer hulle om hul invloed te behou deur al hoe onbilliker en onverdraagsamer te raak teenoor enige persoon wat dit durf waag om van hulle te verskil. Hoe harder hulle aanval, hoe meer vervreem hulle die gewone Afrikaanse lesers en luisteraars.

Die positiefste gevolg van die opkoms van sosiale en elektroniese media is dat die gewone Afrikaanse mense nou toegang tot alle sienings kan kry en dan vir hulself kan dink.

‘Selfrespek ’n voorvereiste vir wedersydse respek’

’n Groot groep Afrikaanse lesers en luisteraars weet dat die mening van ’n paar kommentators lankal nie meer aan die openbare mening gelyk gestel kan word nie. Dit is soos Winston Churchill gesê het: “Published opinion should not be confused with public opinion.”

Baie Afrikaanse lesers en luisteraars weet dus ook dat plaasmoorde en die marteling wat soms daarmee gepaardgaan, krisisafmetings aanneem. Hulle weet ook dat die bedreiging wat onteiening sonder vergoeding inhou, ’n werklikheid is. Dit is immers die regerende party se beleid. Hulle weet ook dat probleme soos hierdie en die vele ander nie vanself sal verdwyn nie en dat dit noodsaaklik is dat ’n organisasie soos AfriForum alles moontlik moet doen om hierdie probleme te pak.

Die grootste pluspunt is dat ’n groot groep Afrikaanse lesers en luisteraars hulle nie laat mislei om te glo dat AfriForum en die Solidariteit Beweging, wat saam sowat 450 000 gesinne verteenwoordig, ’n randverskynsel is nie. Hulle weet dat hulle saam met AfriForum en die Solidariteit Beweging binne die 80%-middelgroep- Afrikaanssprekendes en -Afrikaners staan en dat ons hard werk vir ’n beter toekoms gebou op ’n basis van wedersydse erkenning en respek tussen gemeenskappe. Hulle besef egter ook dat selfrespek ’n voorvereiste vir wedersydse respek is en daarom mag ’n mens maar met selfvertroue standpunt teen plaasmoorde, die skending van eiendomsreg en ander brandpunte inneem.

’n Beduidende groep Afrikaanse luisteraars en lesers staan ook verstom dat ’n paar kommentators vra dat die middelgroep in die Afrikaanse en Afrikanergemeenskap ’n stem moet kry.

Hulle weet dat die Solidariteit Beweging en AfriForum reeds oorweldigende steun in die middelgroep het en as stem vir hulle kan optree. Hulle weet ook dat AfriForum se kritici aan die linker- en verregse rande van die Afrikaanse wêreld staan en juis daarom hou hulle aan om AfriForum in groterwordende getalle te steun.

Kallie Kriel: Dís hoekom ek Lesufi se plan steun

Posted on Mei 8, 2023Julie 15, 2024 by anneke

Bron: Netwerk24, 8 Mei 2023

Die Gautengse premier se “bewaarders” van misdaad is verdag, maar desentralisering van polisiëring is wel nodig, skryf Kallie Kriel.

Die Gautengse regering se nuwe “misdaadvoorkomingsbewaarders” is met goeie rede deur baie mense met skeptisisme begroet. Die beeldmateriaal van dié groep se bekendstellingsparade het nou nie juis die indruk geskep van ’n goed opgeleide en gedissiplineerde eenheid wat deur misdadigers gevrees sal word nie.

Verder wys ANC-beheerde regerings op verskillende regeringsvlakke se baanrekord dat hulle eenvoudig nie in staat is om ’n sukses te maak van die meeste projekte wat hulle aanpak nie. Grootskaalse korrupsie, kaderontplooiing, nepotisme, wanbestuur, rasbeheptheid en ondoeltreffendheid het onlosmaaklik deel van ANC-regerings geword. Dit geld ook die Gautengse regering.

Die man wat homself as die groot kampvegter teen misdaad voorhou met sy nuwe “bewaarders”, premier Panyaza Lesufi, word natuurlik ook onthou vir die feit dat die Gautengse onderwysdepartement R431 miljoen op die ontsmetting van skole wanbestee het terwyl hy as LUR in beheer was en dat hy Afrikaanse skole geteiken het om sy eie onvermoë om genoeg skole te laat bou te verdoesel. Ook sy huidige pogings om fondse vir noodsaaklike maatskaplike dienste te sny laat ’n bitter smaak in die mond.

Ten spyte hiervan is dit wel belangrik om raak te sien dat Lesufi met sy jongste poging om homself op die voorgrond te plaas, onbedoeld en onwetend die deur begin oopmaak het vir die afwenteling van mag vanaf ’n ewe onbeholpe nasionale ANC-regering, na provinsies, dorpe en gemeenskappe.

Lesufi sal dit nie graag wil hoor nie, want hy en die ander ideoloë in die ANC is verknog aan die sentralisering van mag en verafsku enige sprake van federalisme en desentralisering.

Die huidige sentralistiese bedeling het homself reeds as ’n mislukking bewys. Die klaaglike agteruitgang van die Suid-Afrikaanse Polisiediens, Eskom, die SAL, Denel, regeringsdepartemente en munisipaliteite is maar ’n paar van die wrang vrugte van sentralisme wat ons nou pluk. Om hierdie probleme te pak is die afwenteling van mag nodig. Dán kan probleme in kleiner dele opgedeel word en gemeenskappe se energie ontsluit word om ’n groter rol te speel en inspraak te kry oor hoe probleme opgelos moet word. Gemeenskappe verstaan hul eie behoeftes baie beter as byvoorbeeld Bheki Cele, die minister van polisie, wat iewers ver in ’n kantoor sit en toekyk hoe misdaadsyfers jaar ná jaar styg.

Met dié stap het Lesufi onwetend erken dat die huidige sentralistiese model van polisiëring misluk.

‘Gedesentraliseerde werklikheid’

Terwyl Cele verbete aan sy sentrale beheer vasklou, is ons as gemeenskappe se hande gelukkig nie afgekap nie. Dit is moontlik dat gemeenskappe nou reeds sonder om enigiemand se toestemming te vra, kan toetree om binne die raamwerk van die wet buurt- en plaaswagte te skep om self misdaad te beveg. AfriForum het reeds met hierdie ons-sal-self-ingesteldheid 165 buurtwagte landswyd gevestig, wat sowat 10 000 vrywilligers, duisende radio’s, honderde koeëlvaste baadjies en tientalle hommeltuie en opgeleide hommeltuigvlieëniers het. Die waarde wat hierdie buurtwagte met byvoorbeeld hul hommeltuie toevoeg tot die stryd teen misdaad, het daartoe gelei dat plaaslike polisielede op die meeste plekke graag met AfriForum se buurtwagte saamwerk. Die werk van buurtwagte het in praktyk daartoe gelei dat ’n nuwe gedesentraliseerde werklikheid geskep is wat die sentraliste nie meer kan misken nie.

Gemeenskapsfederalisme en gedesentraliseerde dienslewering en polisiëring moet nou verder uitgebou word as ’n normale verskynsel wat oplossings bied. Dit is in hierdie verband dat Lesufi se vestiging van sy “bewaarders” onbedoeld in desentraliseerders se hande speel.

Met dié stap het Lesufi onwetend erken dat die huidige sentralistiese model van polisiëring misluk. As die model gewerk het, sou daar immers nie nut vir sy “bewaarders” gewees het nie. Lesufi se optrede sal dit ook vir die DA-beheerde Wes-Kaap makliker maak om nog meer afwenteling van mag te vra. As ’n ANC-beheerde provinsie dit begin doen, waarom kan die Wes-Kaap nie? En sou die ANC dalk net in 2024 die mag in Gauteng verloor, het Lesufi reeds die grondslag gelê vir ’n nuwe koalisie om die desentralisering van magte verder te dryf.

Intussen hoef ons as burgerlike samelewing nie net te hoop op bepaalde verkiesingsuitslae nie, ons kan onverpoosd voortgaan om ons gemeenskappe sterk en selfstandig te maak.

Ons doen dit deur misdaad binne die raamwerk van die wet te bekamp deur ons buurtwagte en in samewerking met sekuriteitsmaatskappye, GPF’s en plaaslike polisielede. Lesufi se optrede het nou immers bevestig dat polisiëring in die praktyk nie meer onder die uitsluitlike beheer van die nasionale regering is nie. Dit is ’n welkome wending.

Panyaza Lesufi, premier van Gauteng, op ’n nuuskonferensie waar hy die provinsie se nuwe misdaadvoorkomingsbewaarders bekend gestel het

Kallie Kriel: Boer eerder met die feite

Posted on Augustus 29, 2018Julie 15, 2024 by anneke

Bron: Netwerk24, 29 Augustus 2018

Max du Preez (28.08) slaan die bal mis wanneer hy in sy artikel “Hou op met vrees boer” aanvoer dat AfriForum vrees rakende onteiening sonder vergoeding en plaasmoorde wil aanjaag.

AfriForum wil egter ook nie soos Du Preez met naïwiteit en goedgelowigheid boer nie en boer dus eerder met die feite.

Hoop vir die toekoms kan net geskep word deur die werklikhede van Suid-Afrika vierkant in die oë te kyk en dan met ’n goed beplande strategie te werk om die werklikheid ten goede te beïnvloed.

Ek moedig Du Preez aan om die ANC se strategiedokumente te lees. Daarin sal hy sien dat die ANC ’n “balance of forces”-benadering volg waarvolgens hy net ’n tree terugneem as daar genoeg druk op hom is om dit te doen.

Die feit is dat pres. Cyril Ramaphosa nog op 31 Julie aangekondig het dat die ANC die land se Grondwet gaan wysig om onteiening sonder vergoeding moontlik te maak.

Juis omdat die ANC slegs op druk reageer, sal AfriForum ongestoord voortgaan om internasionale druk teen plaasmoorde en onteiening sonder vergoeding te mobiliseer

Ná die openbare en internasionale druk wat op AfriForum se publisering van die regering se eie “onteieningslys” gevolg het, is die ANC op die agtervoet en trap hy al wat landbou-organisasie is se drumpel deur. Du Preez se vooroordele jeens AfriForum is blykbaar so groot dat hy hom nie so ver kan bring om dit te erken nie.

Juis omdat die ANC slegs op druk reageer, sal AfriForum ongestoord voortgaan om internasionale druk teen plaasmoorde en onteiening sonder vergoeding te mobiliseer deur bloot aan te hou om die feite oor gebeure in Suid-Afrika te verkondig.

Dié feite is soos volg:

Dit is onwaar dat die getal plaasmoorde tans afneem. Die landbou-unie TLU SA se statistieke oor plaasmoorde – wat verifieerbare slagoffername, plaasname en datums waarop die moorde gepleeg is, bevat – bevestig plaasmoorde was verlede jaar op die hoogste vlak in 13 jaar.

’n Goed begronde PoliticsWeb-ontleding van polisiestatistieke dui verder daarop dat die polisiestatistieke wat Agri SA gebruik om voor te gee dat plaasmoorde afneem, ernstige gebreke het.

Dié wat plaasmoorde probeer afmaak deur daarop te wys dat die plaasmoordsyfer laer as 20 jaar gelede is, ignoreer ook die feit dat die getal kommersiële boere in dié tydperk na raming byna gehalveer het.

PoliticsWeb het ook bevind dat ’n wit boer se kans om vermoor te word na raming 3,2 soveel is as die land se reeds buitensporige hoë gemiddelde moordsyfer.

PoliticsWeb het ook bevind dat ’n wit boer se kans om vermoor te word na raming 3,2 soveel is as die land se reeds buitensporige hoë gemiddelde moordsyfer, en bevestig dat plaasmoorde ’n ernstige krisis is wat dringend aandag moet kry.

Dié wat kommer oor die skending van eiendomsreg en onteiening sonder vergoeding in Suid-Afrika as vals probeer afmaak, ignoreer skynbaar ook die feit dat die president, regeringsleiers en die regerende ANC by talle geleenthede uitsprake gemaak het wat bevestig dat hulle daarop uit is om eiendomsreg in die land te skend.

Sou hierdie onteiening slaag, sal dit op sigself op ’n ernstige skending van eiendomsreg neerkom.

AfriForum se ontleding van die feite tot sy beskikking dui daarop dat die staat nóú eers begin het om plase te onteien teen vergoeding wat aansienlik laer as die markwaarde is. Die voorgenome onteieningsproses van ’n plaas genaamd Akkerland Boerdery in Limpopo het reeds begin. Die staat bied die eienaar slegs 10% van die grond se markwaarde aan as vergoeding.

Sou hierdie onteiening slaag, sal dit op sigself op ’n ernstige skending van eiendomsreg neerkom en sal dit die weg baan vir Ramaphosa se plan om die Grondwet te wysig om eiendom uiteindelik sonder enige vergoeding te kan onteien.

Ongelukkig gebruik die ANC ook vals statistieke oor grondeienaarskappatrone om sy skending van
eiendomsreg te probeer regverdig. Dit is ’n onwaar dat wit boere 72% van die grond in Suid-Afrika besit. Volgens PoliticsWeb se ontleding staan die syfer eerder op sowat 22% van die totale oppervlak.

AfriForum het dus genoeg rede om voort te gaan om internasionale steun ter beskerming van eiendomsreg en teen plaasmoorde te werf. En dit is presies wat hy gaan doen.