anneke, Author at Solidariteit Beweging

Kallie: Aanvalle op AfriForum misluk

Posted on Mei 24, 2023Julie 15, 2024 by anneke

Bron: Netwerk24, 24 Mei 2023

Kritici van AfriForum staan aan die linker- en verregse kante van die Afrikaanse gemeenskap en hou daarom nie ’n bedreiging vir dié organisasie in nie, skryf Kallie Kriel.

Die aanvalle op AfriForum deur ’n paar kommentators wie se siening gereeld op Netwerk24 en in Media24 se dagblaaie gepubliseer word, begin nou aan ’n histeriese reaksie grens.

Ongelukkig is daar ook ’n paar joernaliste wat lustig hieraan meedoen. Terwyl die aanvalle daarop gemik is om AfriForum valslik uit te beeld as ’n onverdraagsame organisasie wat wanvoorstellings maak, hoef ’n mens nie ’n vuurpylwetenskaplike te wees om te kan sien dit is eerder diegene wat AfriForum aanval, wat hulle aan venynige onverdraagsaamheid en wanvoorstellings skuldig maak nie.

Die jongste aanval op AfriForum deur Amanda Gouws in haar artikel getuig juis van die soort onverdraagsaamheid en wanvoorstellings waarvan sy en ’n paar ander AfriForum beskuldig.

Gouws se onverdraagsaamheid blyk duidelik uit haar gebruik van woorde soos “walglik” en “minagting wat dit verdien” in haar verwysings na AfriForum. Dat Gouws in haar artikel ’n lang aanhaling waarna Ernst Roets verwys het, aanhaal asof dit sy eie woorde is, is verstommend. Dit is ook ’n verdraaiing van die waarheid deurdat Gouws versuim om te noem dat Roets duidelik gesê het dat hy niemand leed wil aandoen nie en die aanhaling genoem het om te wys dat daar in die geskiedenis verskeie voorbeelde is van sommige akademici wat voeling met die lot van gewone mense verloor het. Dit is soortgelyk aan sommige hedendaagse akademici wat wil voorgee dat die ernstige bedreiging wat plaasmoorde en die skending van eiendomsreg inhou, kwansuis nie so erg is as wat AfriForum sou voorgee nie.

Die ironie is dat onophoudelike aanvalle op AfriForum nie net daarin misluk om AfriForum te diskrediteer nie, maar dat dit AfriForum sterker maak.

Ook Gouws se aanspraak dat ek kwansuis sou gesê het Max du Preez is ’n “rassis” wat AfriForum aanval om homself “links” te posisioneer, is vals. As sy my uitspraak gelees het, sou sy gesien het dat ek gesê het dat daar verskeie swart mense is wat Du Preez van rassisme beskuldig en dat hy nou AfriForum as strooipop opstel en aanval om die aanval uit swart geledere verkeerd te bewys. Ook Gouws se bewering dat AfriForum nie apartheid as ’n “onreg” sien nie, is vals. Ons erken die onregte, die debat handel of dit gelykgestel kan word met Hitler se optrede as misdaad teen die mensdom. Anders as wat Gouws beweer, voer AfriForum geen “vete” teen mense uit haar dampkring nie.

‘Ons reageer slegs op aanvalle’

Om die waarheid te sê, ons het elke keer slegs gereageer op hul aanvalle. Gewoonlik sou ons hulle ignoreer, maar omdat sy en haar geesgenote ondanks hul beperkte steun in die Afrikaanse wêreld, byna onbeperkte toegang tot mediablootstelling in sommige media kry, is dit nodig om AfriForum se kant te stel sodat Afrikaanse luisteraars en lesers ten minste die ander kant van die saak kan hoor.

Die ironie is dat onophoudelike aanvalle op AfriForum nie net daarin misluk om AfriForum te diskrediteer nie, maar dat dit AfriForum sterker maak. Die kommentaar van lesers onderaan die aanvalle op AfriForum wat op Netwerk24 gepubliseer word, getuig daarvan dat die gewone Afrikaanse lesers hulle oorweldigend aan AfriForum se kant skaar. Natuurlik is die kommentaar nie ’n wetenskaplike peiling nie, daarom gebruik ek ook AfriForum se ledetal as akkurate barometer.

Met die aanslag op AfriForum op sy felste die afgelope twee weke het slegs 0,0002% van AfriForum se meer as 208 000 lede bedank as gevolg van die wanvoorstellings wat oor ons gemaak word.

Dit is natuurlik jammer, maar moet gesien word in die lig daarvan dat AfriForum in dieselfde tydperk sowat 17 nuwe lede bygekry het vir elke lid wat bedank het.

Die positiefste gevolg van die opkoms van sosiale en elektroniese media is dat die gewone Afrikaanse mense nou toegang tot alle sienings kan kry en dan vir hulself kan dink.

Die rede waarom die fel aanslag teen AfriForum deur ’n groep kommentators en enkele joernaliste misluk, is omdat die tyd vir ewig verby is dat ’n klein groepie mense wat ’n monopolie oor die tradisionele media het, aan mense kan voorskryf hoe hulle moet dink.

In die ou dae kon ’n paar meningsvormers in die “hoofstroommedia” na hartelus etikette soos “verlig”, “verkramp”, “regs”, “links” en “liberalis” skep en mense wat anders as hulle dink, diskrediteer deur hulle in eng kampe te plaas.

Die koms van die sosiale en ander elektroniese media het die mag van ’n paar mense oor die openbare mening finaal gebreek. Skynbaar sukkel sommige kommentators om dit te aanvaar en probeer hulle om hul invloed te behou deur al hoe onbilliker en onverdraagsamer te raak teenoor enige persoon wat dit durf waag om van hulle te verskil. Hoe harder hulle aanval, hoe meer vervreem hulle die gewone Afrikaanse lesers en luisteraars.

Die positiefste gevolg van die opkoms van sosiale en elektroniese media is dat die gewone Afrikaanse mense nou toegang tot alle sienings kan kry en dan vir hulself kan dink.

‘Selfrespek ’n voorvereiste vir wedersydse respek’

’n Groot groep Afrikaanse lesers en luisteraars weet dat die mening van ’n paar kommentators lankal nie meer aan die openbare mening gelyk gestel kan word nie. Dit is soos Winston Churchill gesê het: “Published opinion should not be confused with public opinion.”

Baie Afrikaanse lesers en luisteraars weet dus ook dat plaasmoorde en die marteling wat soms daarmee gepaardgaan, krisisafmetings aanneem. Hulle weet ook dat die bedreiging wat onteiening sonder vergoeding inhou, ’n werklikheid is. Dit is immers die regerende party se beleid. Hulle weet ook dat probleme soos hierdie en die vele ander nie vanself sal verdwyn nie en dat dit noodsaaklik is dat ’n organisasie soos AfriForum alles moontlik moet doen om hierdie probleme te pak.

Die grootste pluspunt is dat ’n groot groep Afrikaanse lesers en luisteraars hulle nie laat mislei om te glo dat AfriForum en die Solidariteit Beweging, wat saam sowat 450 000 gesinne verteenwoordig, ’n randverskynsel is nie. Hulle weet dat hulle saam met AfriForum en die Solidariteit Beweging binne die 80%-middelgroep- Afrikaanssprekendes en -Afrikaners staan en dat ons hard werk vir ’n beter toekoms gebou op ’n basis van wedersydse erkenning en respek tussen gemeenskappe. Hulle besef egter ook dat selfrespek ’n voorvereiste vir wedersydse respek is en daarom mag ’n mens maar met selfvertroue standpunt teen plaasmoorde, die skending van eiendomsreg en ander brandpunte inneem.

’n Beduidende groep Afrikaanse luisteraars en lesers staan ook verstom dat ’n paar kommentators vra dat die middelgroep in die Afrikaanse en Afrikanergemeenskap ’n stem moet kry.

Hulle weet dat die Solidariteit Beweging en AfriForum reeds oorweldigende steun in die middelgroep het en as stem vir hulle kan optree. Hulle weet ook dat AfriForum se kritici aan die linker- en verregse rande van die Afrikaanse wêreld staan en juis daarom hou hulle aan om AfriForum in groterwordende getalle te steun.

Kallie Kriel: Dís hoekom ek Lesufi se plan steun

Posted on Mei 8, 2023Julie 15, 2024 by anneke

Bron: Netwerk24, 8 Mei 2023

Die Gautengse premier se “bewaarders” van misdaad is verdag, maar desentralisering van polisiëring is wel nodig, skryf Kallie Kriel.

Die Gautengse regering se nuwe “misdaadvoorkomingsbewaarders” is met goeie rede deur baie mense met skeptisisme begroet. Die beeldmateriaal van dié groep se bekendstellingsparade het nou nie juis die indruk geskep van ’n goed opgeleide en gedissiplineerde eenheid wat deur misdadigers gevrees sal word nie.

Verder wys ANC-beheerde regerings op verskillende regeringsvlakke se baanrekord dat hulle eenvoudig nie in staat is om ’n sukses te maak van die meeste projekte wat hulle aanpak nie. Grootskaalse korrupsie, kaderontplooiing, nepotisme, wanbestuur, rasbeheptheid en ondoeltreffendheid het onlosmaaklik deel van ANC-regerings geword. Dit geld ook die Gautengse regering.

Die man wat homself as die groot kampvegter teen misdaad voorhou met sy nuwe “bewaarders”, premier Panyaza Lesufi, word natuurlik ook onthou vir die feit dat die Gautengse onderwysdepartement R431 miljoen op die ontsmetting van skole wanbestee het terwyl hy as LUR in beheer was en dat hy Afrikaanse skole geteiken het om sy eie onvermoë om genoeg skole te laat bou te verdoesel. Ook sy huidige pogings om fondse vir noodsaaklike maatskaplike dienste te sny laat ’n bitter smaak in die mond.

Ten spyte hiervan is dit wel belangrik om raak te sien dat Lesufi met sy jongste poging om homself op die voorgrond te plaas, onbedoeld en onwetend die deur begin oopmaak het vir die afwenteling van mag vanaf ’n ewe onbeholpe nasionale ANC-regering, na provinsies, dorpe en gemeenskappe.

Lesufi sal dit nie graag wil hoor nie, want hy en die ander ideoloë in die ANC is verknog aan die sentralisering van mag en verafsku enige sprake van federalisme en desentralisering.

Die huidige sentralistiese bedeling het homself reeds as ’n mislukking bewys. Die klaaglike agteruitgang van die Suid-Afrikaanse Polisiediens, Eskom, die SAL, Denel, regeringsdepartemente en munisipaliteite is maar ’n paar van die wrang vrugte van sentralisme wat ons nou pluk. Om hierdie probleme te pak is die afwenteling van mag nodig. Dán kan probleme in kleiner dele opgedeel word en gemeenskappe se energie ontsluit word om ’n groter rol te speel en inspraak te kry oor hoe probleme opgelos moet word. Gemeenskappe verstaan hul eie behoeftes baie beter as byvoorbeeld Bheki Cele, die minister van polisie, wat iewers ver in ’n kantoor sit en toekyk hoe misdaadsyfers jaar ná jaar styg.

Met dié stap het Lesufi onwetend erken dat die huidige sentralistiese model van polisiëring misluk.

‘Gedesentraliseerde werklikheid’

Terwyl Cele verbete aan sy sentrale beheer vasklou, is ons as gemeenskappe se hande gelukkig nie afgekap nie. Dit is moontlik dat gemeenskappe nou reeds sonder om enigiemand se toestemming te vra, kan toetree om binne die raamwerk van die wet buurt- en plaaswagte te skep om self misdaad te beveg. AfriForum het reeds met hierdie ons-sal-self-ingesteldheid 165 buurtwagte landswyd gevestig, wat sowat 10 000 vrywilligers, duisende radio’s, honderde koeëlvaste baadjies en tientalle hommeltuie en opgeleide hommeltuigvlieëniers het. Die waarde wat hierdie buurtwagte met byvoorbeeld hul hommeltuie toevoeg tot die stryd teen misdaad, het daartoe gelei dat plaaslike polisielede op die meeste plekke graag met AfriForum se buurtwagte saamwerk. Die werk van buurtwagte het in praktyk daartoe gelei dat ’n nuwe gedesentraliseerde werklikheid geskep is wat die sentraliste nie meer kan misken nie.

Gemeenskapsfederalisme en gedesentraliseerde dienslewering en polisiëring moet nou verder uitgebou word as ’n normale verskynsel wat oplossings bied. Dit is in hierdie verband dat Lesufi se vestiging van sy “bewaarders” onbedoeld in desentraliseerders se hande speel.

Met dié stap het Lesufi onwetend erken dat die huidige sentralistiese model van polisiëring misluk. As die model gewerk het, sou daar immers nie nut vir sy “bewaarders” gewees het nie. Lesufi se optrede sal dit ook vir die DA-beheerde Wes-Kaap makliker maak om nog meer afwenteling van mag te vra. As ’n ANC-beheerde provinsie dit begin doen, waarom kan die Wes-Kaap nie? En sou die ANC dalk net in 2024 die mag in Gauteng verloor, het Lesufi reeds die grondslag gelê vir ’n nuwe koalisie om die desentralisering van magte verder te dryf.

Intussen hoef ons as burgerlike samelewing nie net te hoop op bepaalde verkiesingsuitslae nie, ons kan onverpoosd voortgaan om ons gemeenskappe sterk en selfstandig te maak.

Ons doen dit deur misdaad binne die raamwerk van die wet te bekamp deur ons buurtwagte en in samewerking met sekuriteitsmaatskappye, GPF’s en plaaslike polisielede. Lesufi se optrede het nou immers bevestig dat polisiëring in die praktyk nie meer onder die uitsluitlike beheer van die nasionale regering is nie. Dit is ’n welkome wending.

Panyaza Lesufi, premier van Gauteng, op ’n nuuskonferensie waar hy die provinsie se nuwe misdaadvoorkomingsbewaarders bekend gestel het

Gemeenskapskrag kan gemeenskapsfederalisme ontsluit

Posted on April 12, 2023Julie 16, 2024 by anneke

Kallie Kriel skryf op Maroela Media (12 April 2023):

ŉ Gedesentraliseerde kragvoorsieningsnetwerk, waar plaaslike instellings ŉ rol speel, is nie ŉ vreemde verskynsel hier aan die suidpunt van Afrika nie. Die ontstaansgeskiedenis van elektrisiteitsvoorsiening was juis gekenmerk deur ŉ gedesentraliseerde benadering.

Gemeenskapsfederalisme vorm die basis waarop AfriForum en die Solidariteit Beweging se federale toekomsplanne gebou is. Dit beteken dat dié planne nie in die eerste plek afhanklik is van die instemming van die ANC-regering om magte na gemeenskappe af te wentel nie, maar eerder gebou word rondom die vermoë van gemeenskappe om self deur die vestiging van gemeenskapsinstellings beheer oor hulle eie toekoms te kan neem. Federalisme veronderstel verskillende vlakke van besluitneming, terwyl gemeenskapsfederalisme spesifiek besluitnemingsmag vir gemeenskappe toe-eien deur ŉ selfdoenbenadering.

Lees die volledige artikel hier.

Kallie Kriel: Boer eerder met die feite

Posted on Augustus 29, 2018Julie 15, 2024 by anneke

Bron: Netwerk24, 29 Augustus 2018

Max du Preez (28.08) slaan die bal mis wanneer hy in sy artikel “Hou op met vrees boer” aanvoer dat AfriForum vrees rakende onteiening sonder vergoeding en plaasmoorde wil aanjaag.

AfriForum wil egter ook nie soos Du Preez met naïwiteit en goedgelowigheid boer nie en boer dus eerder met die feite.

Hoop vir die toekoms kan net geskep word deur die werklikhede van Suid-Afrika vierkant in die oë te kyk en dan met ’n goed beplande strategie te werk om die werklikheid ten goede te beïnvloed.

Ek moedig Du Preez aan om die ANC se strategiedokumente te lees. Daarin sal hy sien dat die ANC ’n “balance of forces”-benadering volg waarvolgens hy net ’n tree terugneem as daar genoeg druk op hom is om dit te doen.

Die feit is dat pres. Cyril Ramaphosa nog op 31 Julie aangekondig het dat die ANC die land se Grondwet gaan wysig om onteiening sonder vergoeding moontlik te maak.

Juis omdat die ANC slegs op druk reageer, sal AfriForum ongestoord voortgaan om internasionale druk teen plaasmoorde en onteiening sonder vergoeding te mobiliseer

Ná die openbare en internasionale druk wat op AfriForum se publisering van die regering se eie “onteieningslys” gevolg het, is die ANC op die agtervoet en trap hy al wat landbou-organisasie is se drumpel deur. Du Preez se vooroordele jeens AfriForum is blykbaar so groot dat hy hom nie so ver kan bring om dit te erken nie.

Juis omdat die ANC slegs op druk reageer, sal AfriForum ongestoord voortgaan om internasionale druk teen plaasmoorde en onteiening sonder vergoeding te mobiliseer deur bloot aan te hou om die feite oor gebeure in Suid-Afrika te verkondig.

Dié feite is soos volg:

Dit is onwaar dat die getal plaasmoorde tans afneem. Die landbou-unie TLU SA se statistieke oor plaasmoorde – wat verifieerbare slagoffername, plaasname en datums waarop die moorde gepleeg is, bevat – bevestig plaasmoorde was verlede jaar op die hoogste vlak in 13 jaar.

’n Goed begronde PoliticsWeb-ontleding van polisiestatistieke dui verder daarop dat die polisiestatistieke wat Agri SA gebruik om voor te gee dat plaasmoorde afneem, ernstige gebreke het.

Dié wat plaasmoorde probeer afmaak deur daarop te wys dat die plaasmoordsyfer laer as 20 jaar gelede is, ignoreer ook die feit dat die getal kommersiële boere in dié tydperk na raming byna gehalveer het.

PoliticsWeb het ook bevind dat ’n wit boer se kans om vermoor te word na raming 3,2 soveel is as die land se reeds buitensporige hoë gemiddelde moordsyfer.

PoliticsWeb het ook bevind dat ’n wit boer se kans om vermoor te word na raming 3,2 soveel is as die land se reeds buitensporige hoë gemiddelde moordsyfer, en bevestig dat plaasmoorde ’n ernstige krisis is wat dringend aandag moet kry.

Dié wat kommer oor die skending van eiendomsreg en onteiening sonder vergoeding in Suid-Afrika as vals probeer afmaak, ignoreer skynbaar ook die feit dat die president, regeringsleiers en die regerende ANC by talle geleenthede uitsprake gemaak het wat bevestig dat hulle daarop uit is om eiendomsreg in die land te skend.

Sou hierdie onteiening slaag, sal dit op sigself op ’n ernstige skending van eiendomsreg neerkom.

AfriForum se ontleding van die feite tot sy beskikking dui daarop dat die staat nóú eers begin het om plase te onteien teen vergoeding wat aansienlik laer as die markwaarde is. Die voorgenome onteieningsproses van ’n plaas genaamd Akkerland Boerdery in Limpopo het reeds begin. Die staat bied die eienaar slegs 10% van die grond se markwaarde aan as vergoeding.

Sou hierdie onteiening slaag, sal dit op sigself op ’n ernstige skending van eiendomsreg neerkom en sal dit die weg baan vir Ramaphosa se plan om die Grondwet te wysig om eiendom uiteindelik sonder enige vergoeding te kan onteien.

Ongelukkig gebruik die ANC ook vals statistieke oor grondeienaarskappatrone om sy skending van
eiendomsreg te probeer regverdig. Dit is ’n onwaar dat wit boere 72% van die grond in Suid-Afrika besit. Volgens PoliticsWeb se ontleding staan die syfer eerder op sowat 22% van die totale oppervlak.

AfriForum het dus genoeg rede om voort te gaan om internasionale steun ter beskerming van eiendomsreg en teen plaasmoorde te werf. En dit is presies wat hy gaan doen.

Kallie: ‘My voorgeslagte nie soos Hitler’

Posted on Mei 21, 2018Julie 15, 2024 by anneke

Bron: Netwerk24, 21 Mei 2018

Dit was ’n groot misstap om toe te laat dat die instelling van apartheid daartoe gelei het dat mense se waardigheid geskend is, maar dit is tog onbillik om sy voorgeslagte met Hitler te vergelyk, skryf Kallie Kriel in antwoord op die ope brief van Carryn-Ann Nel.

Beste Carryn-Ann

Baie dankie vir jou openhartige ope brief aan my.

Soos jy weet, word Afrikane met ’n bleek gelaatskleur soos ek dikwels daarvan beskuldig dat ons nie oor apartheid wil praat nie en dat ons kwansuis almal daarop sou aandring dat ons die verlede moet vergeet en aanbeweeg.

Ek is egter meer as bereid om oor apartheid te praat en jou ope brief bied my die geleentheid om te antwoord.

Die afgelope week het dit weer duidelik geblyk dat die poging om “wit mense” by die apartheidsdebat te betrek, nie werklik daarop gemik is om hul perspektiewe te hoor nie, maar eerder ’n poging is om te help toesien dat almal in die land 100% inval by die ANC se weergawe van die geskiedenis.

Hierdie weergawe hou Afrikaners as wreedaardige misdadigers voor wat geen positiewe bydrae gelewer het nie, in teenstelling met die ANC, wat “foutlose” bevryders is. Ek val nie daarvoor nie.

Ek en AfriForum probeer egter ook nie om, in teenstelling met die ANC se weergawe van die geskiedenis, Afrikaners as foutlose engeltjies voor te hou nie. Soos die baie ander volke in die wêreld het Afrikaners groot foute gemaak, maar ook buitengewone prestasies behaal.

Dit was ’n groot misstap om toe te laat dat die instelling van apartheid daartoe gelei het dat mense se waardigheid geskend is, maar dit is tog onbillik om my voorgeslagte met Hitler – wat onder andere 6 miljoen Jode in gaskamers laat vermoor het – te vergelyk.

Dit is ook onbillik om apartheid nie binne die konteks van sy tyd te beoordeel nie. Indien in ag geneem word dat die ANC hom tydens die Koue Oorlog by die kommunistiese blok geskaar het, was die ANC se alternatief tot apartheid die instelling van ’n kommunistiese bestel.

Meer as 100 miljoen mense het wêreldwyd aan die hand van onderdrukkende kommunistiese regerings gesterf.

Die groep kommentators wat hulself as waghonde aangestel het om die ANC se ideologiese uitgangspunte en weergawe van die geskiedenis in stand te hou, laat ongelukkig geen ruimte vir genuanseerde debat nie.

Carry-Ann, jy is reg as jy sê dat ons onsself in ander se skoene moet kan plaas. Ek probeer dit doen en het daarom baie empatie met mense wie se waardigheid tydens apartheid geskend is.

Sou ’n mens, soos ek gedoen het, dit durf waag om te sê dat apartheid nie in dieselfde kraal as Naziïsme as misdaad teen die mensdom geklassifiseer moet word nie, spring die waghonde van die huidige orde in om die “afvallige” te verguis en valslik voor te hou as apartheidsapologeet, ontkenner van menseregteskendings en rassis.

As ek en AfriForum toegee aan hierdie soort boelietaktiek en verguising, sal niemand in die toekoms dit durf waag om iets te sê wat nie strook met die regerende elite se uitgangspunte nie. Ek gaan dus beslis nie swig voor die boelies nie!

Carryn-Ann, jy is reg as jy sê dat ons onsself in ander se skoene moet kan plaas. Ek probeer dit doen en het daarom baie empatie met mense wie se waardigheid tydens apartheid geskend is.

Ten spyte daarvan dat ek dit al by herhaling gesê het, is dit jammer dat jy ook nou by die koor inval wat my stelling dat ek nie apartheid as ’n misdaad teen die mensdom sien nie, valslik voorhou as ’n poging om apartheid te verheerlik.

Die werklikheid is dat hierdie en baie ander nuwe ongeregtighede wat in die nuwe bedeling gepleeg word, geregverdig word met die beskouing dat apartheid soos Naziïsme ’n misdaad teen die mensdom was.

Sonder om voor te gee dat ek nou ten volle mense teen wie gediskrimineer is, se gevoelens kan verstaan, het ek wel al in ’n mate die rou emosie van die skending van iemand se menswaardigheid beleef.

Ek sal nooit my seun se gesigsuitdrukking vergeet toe hy na ’n ure lange soektog na ’n studiebeurs op die internet vir my kom sê het: “Jammer, Pappa, hier is nie beurse waarvoor ‘wit’ kinders soos ek kwalifiseer nie.”

In nog ’n voorval het een van my dogters op 9-jarige ouderdom deelgeneem aan ’n streeksuitdunronde in ’n wiskundekompetisie. Sy het die tweede plek behaal en hoewel twee deelnemers tot die volgende ronde deurgedring het, was sy nie een van hulle nie, want een wat deurdring, moes swart wees.

My dogter se teleurstelling dat sy uitgeval het omdat sy wit is, sal my altyd bybly.

Indien minderhede dus die ANC se weergawe van die geskiedenis ten volle onderskryf, onderwerp ons ons vrywillig daaraan dat ons kinders, kleinkinders en selfs geslagte daarna benadeel mag word vir die sonde van die “misdaad teen die mensdom” wat hul voorgeslagte gepleeg het.

Hoewel AfriForum talle “bruin” lede het, gaan ek my nie die reg aanmatig om voor te gee dat ek namens bruin mense kan praat nie, soos wat ek ondanks die oorweldigende steun wat AfriForum onder Afrikaners het, ook nie aanvoer dat ons namens elke liewe Afrikaner praat nie.

Wat bruin mense betref, weet ons dat die ANC se weergawe van die geskiedenis ’n hiërargie van benadeling probeer skep.

Hiervolgens voer die ANC aan dat swart mense erger as bruin mense benadeel is en daarom mag bruin mense nie ook voor in die ry staan wat regstellende aksie en vele ander sake betref nie. As bruin mense ook inval by die siening van “misdaad teen die mensdom waarin bruin mense minder benadeel is”, sal hulle eweneens permanent daaraan onderwerp word om ook in die nuwe bedeling tweedeklasburgers te wees.

’n Verdere gevolg daarvan as lede van minderheidsgemeenskappe wat buite die ANC en EFF se dampkring val, nou ook begin om apartheid ’n misdaad teen die mensdom te noem, is dat hulle direk in die ANC en EFF se hande sal speel.

Die EFF en ANC het reeds verskeie kere gesê dat minderhede dít wat hulle het, onregmatig bekom of selfs gesteel het en dat onteiening sonder vergoeding daarom regverdigbaar is.

Carryn-Ann, daar is nog baie waaroor ons moet gesels.

Sou ons ons vereenselwig met die “misdaad-teen-die-mensdom”-argument, stem ons inderwaarheid in dat apartheid as geheel en álles wat in dié tyd gebeur het, misdadig was.

Die klein groepie wit mense wat so lief is om AfriForum te kritiseer oor my uitsprake oor apartheid, sal moet besef dat die logiese gevolg van hul argument is dat alles wat hulle het, misdadig bekom is en gekonfiskeer behoort te word.

Carryn-Ann, daar is nog baie waaroor ons moet gesels. Ek nooi jou graag om saam met my koffie te kom drink. Daarna sal jy AfriForum en myself ten minste kan beoordeel op grond van wie en wat ons werklik is en nie op grond van die valse beeld wat ’n paar onverdraagsame kommentators van ons probeer skep nie.

Vriendelike groete

Kallie

Kallie: Dís hoekom ons Juju vervolg

Posted on Mei 3, 2018Julie 15, 2024 by anneke

Bron: Netwerk24, 3 Mei 2018

AfriForum is en bly daarvan oortuig dat sy besluit om Julius Malema privaat te laat vervolg – sou die korrupsieaanklagte teen hom nie heringestel word nie – die regte ding is om te doen en gaan daarom beslis volstoom daarmee voort, skryf Kallie Kriel.

Die besluit om toe te sien dat Julius Malema, die EFF-leier, vervolg word, is ’n berekende besluit wat geneem is met die volle wete dat Max du Preez en ’n handjievol van sy medekommentators wat die een of ander fiksasie met AfriForum het, asook die anti-wit brigade op sosiale media, oudergewoonte histeries daarop sou reageer.

Daarom sal ongegronde kritiek soos dié in Du Preez se rubriek AfriForum nie afskrik nie; inteendeel, dit word eerder bestempel as ’n aanduiding dat AfriForum op die regte pad is.

Wat die negatiewe kommentaar teen AfriForum betref, dink ek die volgende Engelse slagspreuk is van toepassing: ‘Published opinion should not be confused with public opinion.’

Du Preez grond sy aanname, naamlik dat die reaksie op AfriForum se planne om Malema te vervolg “oorweldigend negatief” is, op die “reaksie in die hoofstroommedia en op sosiale media.”

Wat die negatiewe kommentaar teen AfriForum deur ’n paar kommentators in die “hoofstroommedia” betref, dink ek die volgende Engelse slagspreuk is van toepassing: “Published opinion should not be confused with public opinion.”

’n Goeie voorbeeld daarvan is Du Preez self.

Net omdat hy en ’n paar ander anti-AfriForum-kommentators se menings byna onbeperk week ná week deur sommige Afrikaanse en ander media aan luisteraars en lesers opgedis word, beteken nie Du Preez en sy paar bondgenote se standpunte is nou verteenwoordigend van die “openbare mening” nie. Die teendeel is eerder waar.

Malema misbruik sosiale media

Dieselfde geld Du Preez se aanname dat sosiale media ’n aanduiding gee van die “negatiewe” gevoel rakende AfriForum.

As sosiale media en veral die sogenaamde “black Twitter” as maatstaf gebruik word, sou ’n mens kon dink dat die meeste mense in die land anti-wit rassiste is, vir die EFF stem en grondonteiening en wit rassisme as die land se grootste brandpunte bestempel.

Dít terwyl ons almal weet dat die EFF se steun tot sowat 8% van die bevolking beperk is, asook dat navorsing deur die Instituut vir Rasseverhoudinge wys dat minder as 4% van mense in die land rassisme en grondhervorming as die grootste brandpunte sien en dat verreweg die meeste swart en wit mense gesonde menseverhoudinge met mekaar handhaaf.

Du Preez en andere wat so senuagtig raak oor Malema en kie se dreigemente dat hulle besluit om eerder niks te sê nie speel inderwaarheid in Malema se hande deur die indruk by hom te versterk dat hy onaantasbaar is.

Malema en sy volgelinge gebruik sosiale en ander media om vrees te probeer saai onder die meerderheid wat van hom verskil.

Wat Malema betref, het AfriForum voor die keuse gestaan om op een van drie wyses te reageer: Ons kan ter wille van ’n valse en nievolhoubare vrede besluit om niks te doen nie; ons kan as teenreaksie op Malema ons tot dieselfde soort haatspraak en geweldpraatjies wend; of ons kan kalm en beredeneerd, maar tog ferm optree deur vreedsame teenstand teen Malema se destruktiewe optrede te bied.

‘Teken van swakheid’

Anders as Du Preez glo AfriForum dat om niks te doen nie ’n opsie is nie.

Die niks-sê-opsie is reeds deur minderhede in Zimbabwe getoets en almal kan die resultaat daarvan sien. Toe die beledigings teenoor wit mense in Zimbabwe begin toeneem, het baie boere daar gehoop dat dit bloot politieke retoriek is.

Wanneer iemand soos Malema optree asof hy bo die reg verhewe is en almal te bang is om teen hom op te tree, sal hy dit óók as ’n teken van swakheid bestempel en al hoe meer vernietigend optree.

Soos Du Preez het hulle eerder geswyg uit vrees dat hulle polarisasie kon skep deur standpunt teen “ ’n populistiese swart politikus” in te neem.

Die regerende elite in Zimbabwe het die boere in die land se stilswye as ’n teken van swakheid bestempel, wat uiteindelik gedien het as ’n basis waarop die beledigings teenoor wit mense verskerp kon word en die grondgrypprogram sonder veel teenstand deurgevoer kon word.

Wanneer iemand soos Malema optree asof hy bo die reg verhewe is en almal te bang is om teen hom op te tree, sal hy dit óók as ’n teken van swakheid bestempel en al hoe meer vernietigend optree.

Destruktiewe optrede geen opsie

Die tweede opsie, naamlik om as teenreaksie op Malema onsself tot soortgelyke destruktiewe optrede te wend, is ook nie vir AfriForum ’n opsie nie.

AfriForum streef daarna om wedersydse erkenning en respek tussen gemeenskappe te bevorder. Om oor Malema te swyg, sal nie respek tussen gemeenskappe bevorder nie, aangesien dit aan Malema die groen lig gee om sy polariserende optrede voort te sit.

Geregtigheid binne wetsraamwerk

AfriForum het daarom op die derde opsie besluit, naamlik om kalm en beredeneerd, maar tog ferm binne die raamwerk van die wet op te tree deur druk op die nasionale vervolgingsgesag (NVG) te plaas om weer korrupsieaanklagte teen Malema in te stel.

Sou die NVG dit nie doen nie, sal adv. Gerrie Nel namens AfriForum met ’n proses begin om Malema privaat te vervolg.

Hierdie strategie wat AfriForum volg, is reeds suksesvol bewys.

Die aantyging dat optrede teen Malema sy posisie gaan versterk, is ook ’n wanvoorstelling.

Die NVG, wat geweier het om Duduzane Zuma, oudpres. Jacob Zuma se seun, weens strafbare manslag te vervolg, het omgeswaai en besluit om hom wel te vervolg nadat AfriForum aangekondig het dat hy hom namens die Dube-familie privaat sou vervolg indien die NVG nie sy werk doen nie.

Sou AfriForum uit vrees daarvoor om gebrandmerk te word eerder nie teen Zuma jr. opgetree het nie, sou daar vandag geen geregtigheid vir die Dube-familie gewees het nie.

Sou AfriForum – soos Du Preez voorstel – Malema nou nie vervolg nie uit vrees om gebrandmerk te word, sal daar ook geen geregtigheid vir belastingbetalers en ontvangers van staatstoelae wees nie, want dit is immers húlle wat benadeel is deur Malema se beweerde plundering van die staatskas weens die tenderkorrupsie wat hy glo gepleeg het.

Niemand bo reg verhewe

Die aantyging dat optrede teen Malema sy posisie gaan versterk, is ook ’n wanvoorstelling.

Dieselfde aantygings is ook in 2011 gemaak toe AfriForum Malema suksesvol van haatspraak aangekla het.

Malema se 8% beteken dat hy slegs inspraak kan kry indien die regerende party en die amptelike opposisie hom toelaat om sy gewig rond te gooi.

In daardie stadium was hy stewig in die saal as die regerende party se jeugligaleier.

Hoewel hy aanvanklik korttermynwins uit die saak probeer maak het, het dit uiteindelik daartoe bygedra dat die ANC hom uitgeskop en hy tot die leier van ’n 8%-party gereduseer is.

Malema se 8% beteken dat hy slegs inspraak kan kry indien die regerende party en die amptelike opposisie hom toelaat om sy gewig rond te gooi.

Ook wat die korrupsiesaak teen Malema betref, sal hy natuurlik korttermynwins daaruit probeer put, maar op medium tot lang termyn sal ’n skuldigbevinding aan korrupsie sy vlerke knip en ’n duidelike boodskap oordra dat niemand bo die reg verhewe is nie.

Kwotas het wél SA rugby verswak

Posted on Junie 17, 2016Julie 15, 2024 by anneke

Bron: Netwerk24, 17 Junie 2016

Elke ware sportliefhebber moet doen wat hulle kan om Suid-Afrikaanse sport van die kwotabeleid te red, skryf Kallie Kriel.

In Echbert Boezak se meningstuk Hou op om sportkwotas te blameer poog hy om diegene wat rassekwotas in sport teenstaan, op oppervlakkige wyse af te maak as mense wat dink “wit spelers is outomaties bekwaam, terwyl spelers van kleur gedurig moet bewys dat hulle bekwaam is.”

Hierdie wanvoorstelling deur Boezak het reeds kop uitgesteek tydens die Twitter-skermutseling tussen my, Boezak en ’n paar ander selfaangestelde waghonde vir politieke korrektheid kort ná die Springbokke se skoknederlaag op hul tuisveld teen 14 spelers van die beseringgeteisterde Ierse rugbyspan.

In hul poging om “transformasie” te beskerm, het Boezak en ’n paar ander Twitter-krygers my daarop gewys dat baie van die wit spelers Saterdag swak gespeel het en dat dit ’n oorwegend wit span was wat verlede jaar geskiedenis gemaak het deur die eerste keer teen Argentinië te verloor. Hieroor is hulle uiteraard reg, maar hulle mis die punt van my argument.

My standpunt dat “transformasie” Suid-Afrikaanse rugby die afgelope paar jaar stelselmatig verswak het, is nie ’n vingerwysing na enige afrigter of speler – swart óf wit – nie. Dit is eerder ’n vingerwysing na ruggraatlose rugbybase wat toegelaat het dat die gehalte van Suid-Afrikaanse rugby verswak deur onder andere Fikile Mbalula, minister van sport, toe te laat om ’n politiesgedrewe rassekwotabeleid onder die dekmantel van “transformasie” op Suid-Afrikaanse rugby af te dwing. Wanneer Mbalula sê “spring”, vra die rugbybase blykbaar “hoe hoog?”.

Dié rugbybase het blykbaar nie agtergekom dat die woord “transformasie” nie in die Suid-Afrikaanse Grondwet voorkom nie. Ook nie dat “transformasie” intussen in ’n kodewoord ontaard het waarmee die ANC deur rasgedrewe sosiale ingenieurswese poog om beheer oor elke terrein in ons samelewing te verkry nie.

AfriForum is ten gunste daarvan dat elke kind in hierdie land, swart én wit, blootstelling aan sport en toegang tot afrigting en fasiliteite moet hê. Die feit dat 80% van Suid-Afrikaanse skole tans egter wanfunksionerend is, is die belangrikste rede waarom nie almal dié geleenthede kry nie. Die regering se onvermoë om skole reg te ruk, word nou verdoesel deur die probleem elders te soek en met kunsmatige stappe soos die afdwing van kwotas te probeer regruk.

’n Mens moet ook simpatie hê met talentvolle swart spelers wat nou slegs as kwotaspelers gebrandmerk word.

Dié kwotabeleid – wat onder die dekmantel van transformasie op rugbyspanne selfs op skolevlak afgedwing word – verswak Suid-Afrikaanse rugby struktureel. My argument is soos volg: Om ’n speler wat die potensiaal toon tot een van die wêreld se beste spelers in sy posisie te ontwikkel, moet dié speler se spel ontwikkel word deur hom in en teen die beste moontlike spanne te laat speel. Sowel wit as swart spelers word die beste as hulle saam met en teen die bestes speel. Deur in provinsiale skoletoernooie met meriete weg te doen ten gunste van ’n kwotabeleid, word die gehalte van die spel wat daar gespeel word onafwendbaar verswak. Die polities korrektes kan ontspan: Ek bedoel nie dat swart spelers ’n span verswak nie; inteendeel, daar is briljante swart spelers wat hul plek in spanne verdien. Wat ’n span wel verswak, is wanneer die rassepolisie – wat sommige rugbybase en politici insluit – ten alle koste ’n rassekwota wil afdwing deur spelers te kies wat op meriete alleen nie die span sou haal nie.

Die kwotabeleid verswak Suid-Afrikaanse rugby verder, omdat heelwat wit spelers wat potensiaal het, eerder hul heil in die buiteland loop soek of ná hul skoolloopbaan heeltemal ophou rugby speel, of in ander gevalle selfs gedwing word om ’n ander posisie te speel om hul kanse te verbeter om gekies te word. ’n Mens moet ook simpatie hê met talentvolle swart spelers wat nou slegs as kwotaspelers gebrandmerk word.

Soos die gehalte van die spel plaaslik afneem weens die aandrang op rassekwotas deur Mbalula en sy mede-rasideoloë in rugbybesture, sal Suid-Afrikaanse rugby (en natuurlik ander sportsoorte ook) toenemend sukkel om internasionaal mededingend te wees. Die tekens is reeds daar dat ons begin het om dié punt te bereik.

Wat eerskomende Saterdag se wedstryd tussen die Springbokke en Ierland betref, wens ek Allister Coetzee en sy spelers, wit én swart, alle sterkte toe. Dit is nie hul skuld dat ons sport die slagoffer van politiek geword het nie. Ek hoop hulle wen, net soos ek hoop dat die waghonde vir politieke korrektheid nie ’n moontlike oorwinning sal gebruik om voor te gee dat alles nou weer wel is in Suid-Afrikaanse rugby nie. Alles is nié wel nie.

Elke ware sportliefhebber moet nou doen wat hulle kan om ons sport te normaliseer en van die nadelige kwotabeleid te red. Dit is juis om hierdie rede dat AfriForum en Solidariteit gesamentlik ’n veldtog geloods het wat onder meer behels dat die kwotabeleid in die Suid-Afrikaanse arbeidshof en by internasionale sportliggame en die Verenigde Nasies beveg gaan word.

Solank as wat jongmense se sportdrome deur politici se rasbeheptheid vernietig word, het ons elkeen ’n verantwoordelikheid om nee te sê vir kwotas.

Hanlie Retief gesels met Kallie Kriel

Posted on April 24, 2016Julie 15, 2024 by anneke

Bron: Rapport, 24 April 2016

Teen die muur agter Kallie Kriel lees jy Thomas Jefferson se woorde: A little rebellion now and then is
a good thing.

Om met nul lede en ’n personeelkorps van drie ’n astrante, aktivistiese burgerregteorganisasie te begin, vra meer as net ’n skeut rebelsheid.

Om binne tien jaar 170 000 lede te hê, vra visie.

Dis wat Kallie Kriel met AfriForum reggekry het.

Die invloedrykste burgerregteorganisasie in die land, noem Frans Cronjé, bestuurshoof van die Instituut vir Rasseverhoudinge, hulle.

Op pad na hul tienjaarviering vanjaar het AfriForum (onder baie meer) die pad hof toe snuifgetrap, indirek meegehelp om Malema uit die ANC geskors te kry, die internasionale reus Nestlé laat ophou melk koop by Grace Mugabe, vir Afrikaans baklei op Maties, Potch, die Vrystaat én Tuks, Pretoria se naam behou, infrastruktuur op die platteland help herstel, plaasmoorde onder die regering én die Verenigde Nasies se neus gedruk, die langste boerewors in die geskiedenis gebraai, en ’n aanvegbare rolprent gemaak oor “die ANC se bevlekte verlede”.

In die uitstalkas in Kallie se kantoor staan ’n borsbeeld van Koos de la Rey en ’n model van die Voortrekkermonument. Yslik groot teen die muur is ’n afdruk van Jan van Riebeeck met die woorde: Je suis Jan, Ek is Jan. Tradisie. Nostalgie. Bande met die verlede.

Jy dink onwillekeurig aan ’n ander kragman in ’n ander kantoor in Suid-Afrika: Gwede Mantashe, met Che Guevara en ’n 1913-foto van ’n swart veewagter agter ’n span osse teen sy mure. Revolusie en nostalgie, bande met ’n ander verlede.

Planete uitmekaar, maar tog: vinkel en koljander.

As ons niks gedoen het nie, was Afrikaans nou weg by Tukkies. Ná ons ooreenkoms met die ANC was daar stabiliteit op die kampusse. Nou’s ons kritici stil.

Later, in die maag van AfriForum se imposante gebou in Centurion, kyk adminvroue vlugtig op van dosyne bokse. Die nuwe lidmaatskapvorms marsjeer omtrent by die deur uit, 300 nuwes elke dag.

“Ons moes onsself eers vestig,” hoor jy tevredenheid in Kallie stem, sy wysvinger op die plantjie in hul tienjaargedenkboek wat hul groei uitbeeld: Jaar 1: 560 lede; jaar 2: 6 501; jaar 4: 16 824. En toe, ná hul 2010-hofsaak teen Julius Malema, verdubbel dit byna. En daarna verdubbelings elke jaar.

Dis oor mense se frustrasie met die land, antwoord hy. “Maar as jy bloot hamer op frustrasie, verloor mense moed, emigreer, of bly onbetrokke agter hoë mure. Jy moet vir mense hoop gee.”

’n Beriggie in ’n Britse koerant het AfriForum sy aanvanklike hupstoot gegee. “ ’n Joernalis het uitgesnuffel Nestlé koop melk by Robert Mugabe se vrou, Grace, van ’n plaas wat sy onregmatig bekom het. En ons, ’n magtige organisasie van drie mense, besluit toe om ’n maatskappy met produkte in elke wêreldland aan te vat.”

Hulle skep toe ’n primitiewe webwerf, nestlebloodmilk.com, wys foto’s van wandade in Zim en nooi uit: Raas met Nestlé, hier’s die webskakel.

“Die Britse joernalis publiseer dit toe met die webadres. Binne 24 uur het Nestlé 75 000 beswaarbriewe ontvang. Daai aand op pad huis toe, met my kar vol kinders, bel Nestlé se hoofkantoor in Randburg: Kom vir ’n vergadering, vanáánd nog.

“Nestlé het toe summier opgehou om Grace se melk te koop, en gevra ons moet die webwerf sluit. Die volgende oggend halfagt bel hulle angstig oor die webwerf nog aanlyn is. En ek sê ons kantoor maak eers agtuur oop . . .”

Hy lag. “Byna ’n jaar later bel ’n oom om te hoor of hy maar weer Nestlé-produkte kan koop, want ‘die tannie het nie meer gesigroom nie, en sy lyk al te naar . . .’ ”

Kallie was in 1996 ’n jong geskiedenis- en aardrykskundeonderwyser met sy linkerbrein vol politiek en sy regterbrein vol aktivisme by die Hoërskool Verwoerdburg (nou Centurion) toe hy Flip Buys leer ken het. In Flip, die nuwe hoofsekretaris van die Mynwerkersunie (MWU), se kop was die bloudruk vir Solidariteit.

Twee jaar later was Kallie Solidariteit se bemarkingshoof. Die werk het aangerol: regstellende-aksie-sake, misdaad, onderwys . . . “En omdat ek ’n liefde vir dié goed het, het ek vir Pretoria se naam begin veg. Só is ’n burgerregteorganisasie gebore.”

AfriForum. Met drie personeellede.

“Met my eerste begroting sê Flip vir my: ‘hoorie maat, dis nie ’n begroting nie, dis ? lening.’ Dit het my nogal gegooi, maar dis toe die rede vir ons sukses. Ons was uit die staanspoor selfonderhoudend.”

Hy’t vinnig moes leer wat’s die verskil tussen bedel en beding. “Ons het naïef gedink goeie standpunte is wat tel.” Hulle’t agt keer met Jacob Zuma vergader, en dan luister hy mooi na hul lieflike argumente, en doen niks daaraan nie.

’n Gesprek tussen Solidariteit en Salie Manie (die voorsitter van die arbeidsportefeuljekomitee in die 1990’s) bly hom by. “Toe Salie ons frustrasies oor regstellende aksie hoor, sê hy, nee, man, kannie wees nie, hy’t nog nooit iemand by die parlement sien betoog nie. Ek sê toe nee, die ongelukkiges emigreer. Hy was verstom dat mense hulself eerder sal ontwortel as om standpunt in te neem.”

Op ’n manier het dit deel van AfriForum se DNS geword.

“Speel jy nie binne die politieke speelveld van druk nie, word jy eenvoudig geïgnoreer.”

Van die begin af het AfriForum temperature opgejaag. En blapse gemaak, glimlag hy. “Ek moes leer: As jy nie sterk strukture het nie, kan jy nie maak asof jy sterk is nie.”

Só is hy en drie kollegas op ’n dag in sy karretjie Potgietersrus toe om by die hof te betoog oor sekuriteitsmanne wat in ’n transitoroof doodgebrand het. “Ek’t gereken ’n paar oproepe na predikante en kultuurorganisasies sal sorg dat die massas ons inwag. Toe’s daar vyf mense . . . Die TV was op pad en ons gaan ons naam krater maak.”

Kallie hol toe maar die strate in en hark 50 mense nader. Een blykbaar in ’n Osama bin Laden-T-hemp.

Kallie het as volbloed-KP in Pretoria-Noord grootgeword, in ’n polities wakker gesin wat altyd in ’n kringetjie om die draadloos verkiesingsuitslae geluister het. “Pa het ons geleer jy kán maar trots wees op jou Afrikaneridentiteit, jy mág maar planne maak om te oorleef as gemeenskap, as sprekers van die taal. Maar ons het altyd ook gesê die Afrikaner se voortbestaan moet in geregtigheid wees.”

Kallie het uit die KP bedank oor die party se bande met die AWB en omdat hulle nie aan die onderhandelinge wou deelneem nie. “Afrikaners was destyds in ’n dilemma, hulle kon nie assosieer met die AWB nie, maar ook nie met die NP nie.

“Wat ons nou agterkom met AfriForum se groei: Jy moet die gematigde middelgroep Afrikaners mobiliseer. Dís ons teikenmark, nié die 10% ekstreem regs of die 10% links wat hul Afrikaneridentiteit opoffer ter wille van groter samewerking nie.”

Die ultraregses probeer van tyd tot tyd AfriForum kaap. “Daar kom ’n aanval, sê maar van Sunette Bridges se mense, en dit lyk asof die hele aarde vir jou kwaad is. Dan stap ek na ons adminafdeling en vra hoeveel mense het bedank – en sien dit het geen uitwerking nie.

“Daar’t ’n realisme ingetree, dat ons dinge anders moet aanpak en die morele hoë grond behou. Konflik is in niemand se belang nie, maar dit beteken nie gesonde wrywing is sleg nie.”

Elke AfriForum-sukses was ná wrywing met die ANC. Maar soms is AfriForum se metodes effens kras en die stem nogal skril, skryf Tim du Plessis in die gedenkalbum.

Roekeloos kru, noem Max du Preez hul nuwe anti-ANC-propagandafliek, Tainted Heroes. Die dokumentêr verdraai feite om AfriForum se gevaarlike propagandaboodskap te pas, skryf die joernalis Pieter du Toit in ’n resensie.

Die dokumentêr bring bloot perspektief, verdedig Kallie. “Max het die fliek nie eens gesien nie. Ek het ’n kleintjie dood aan die geskiedenisweergawe van die ANC as ’n vlekkelose klomp wat Suid-Afrika kom red het van die bose Boere. Dis hoekom die fliek vir my belangrik is.

“Afrikaners was allesbehalwe engeltjies. Hulle het foute gemaak, maar óók buitengewone dinge gedoen.”

Toe AfriForum Julius Malema in die hof aangevat het oor “Kill the Boer, Kill the Farmer”, is AfriForum hard gekritiseer in ope briewe aan Kallie. “Die hofsaak sou polarisasie veroorsaak, isoleer Afrikaners en gee ons ’n regse beeld. Ons is later gevindikeer toe die ANC Malema uit die party geskop het.

“Ons word gekap oor ons kwansuis niks doen vir swart mense nie, dat ons net vir Afrikaners werk. Maar ons mág, dis ons grondwetlike reg. Ons het egter veelvuldige identiteite, en ons doen mee om die héle Suid-Afrika te verbeter,” sê hy en gaan haal ’n lêer oor Wallmansthal, waar hulle namens ’n swart gemeenskap onwettige grondbesetters suksesvol in die hof gestuit het.

“Almal drink immers die skoon water uit ons blou- en groendruppelveldtog, word beveilig deur ons buurtwagte, ry op ons slaggatvrye paaie.”

Hulle’t ook kritiek gekry oor hulle die EFF-studente byna militaristies probeer keer het tydens die onluste op die Tukkiekampus.

“En as ons dit nié gedoen het nie? Dis nie die ideaal nie, maar as ouens die klasse instorm en ontwrig en
die universiteit beskerm nie die studente nie?

“Die antwoord is allesbehalwe ’n militêre een, maar as jy nie opstaan vir jouself nie, reduseer jy jouself tot ’n tweederangse burger. Eerder stilbly as om ’n ‘regse’ beeld te kry? Dis soos om selfmoord te pleeg sodat jy nie vermoor word nie.

“As ons niks gedoen het nie, was Afrikaans nou weg by Tukkies. Ná ons ooreenkoms met die ANC was daar stabiliteit op die kampusse. Nou’s ons kritici stil.”

Vindikasie, weer, knik hy.

Beklemtoon: “Jy kan die beste planne hê vir Afrikaans, maar as jy nie die morele hoë grond het nie, sál jy misluk.”

Solank hy ’n sê het, sal AfriForum nooit ’n politieke party word nie. “Dis juis ons voorwaarde vir sukses. ’n Mens kan baie meer doen buite die partypolitiek. AfriForum se nalatenskap behoort te wees: Jy’s nié magteloos nie, jy kan iets doen.”

Soos AfriForum se statuur oor tien jaar verbreed het, het syne ook, skerts Kallie toe ons kyk na sy Comrades-foto’s teen die muur. “ ’n Vriend sê as ? ou lyk soos ek nou tien jaar ná hy die Comrades gehardloop het, is hy baie bly hy’t dit nooit gedoen nie.”

Hy en Elana, ’n opvoedkundige sielkundige, het vier biologiese kinders en een hartskind. “In so ’n groot gesin is daar nooit ’n droë oomblik nie. En jy’s heeltyd besig om iemand iewers te gaan aflaai. Toe ons kleintjie in die kleuterskool was, het ek sommer weer jonk gevoel tussen al die jong ma’s – tot een vir my ‘hallo, meneer’ gesê het. Ek het vir haar skoolgehou!”

Hulle’t laas jaar vir Jakes in hul huis geneem. “Jakes het ’n oop deur na sy toekoms toe nodig gehad. Hy swot nou ’n sweisambag by Soltech en het verlede jaar vir die Blou Bulle se o.18-klubspan gespeel. Die Kriel-gene knou hom gelukkig nie in sport nie.”

Jakes noem hulle nou Ma en Pa, sê hy sag. En vertel ewe stil: “Elvis Blue sing: ’n Mens is gemaak om spore te los. Ek wil nie oordrewe godsdienstig raak nie, maar ’n mens het ’n roeping, ’n rol om te speel. Nie net in jou werk nie, maar ook vir jou kinders . . .

“En jou land.”

Gee die teer en ons doen die werk

Posted on Januarie 15, 2014Julie 15, 2024 by anneke

Bron: Netwerk24, 15 Januarie 2014 – Kallie Kriel

Die oplossing vir baie probleme in plaaslike regerings is dat gemeenskapslede aktief ’n positiewe rol begin speel om die verval te keer, eerder as om in moedeloosheid te verval, skryf Kallie Kriel, uitvoerende hoof van AfriForum.

Plaaslike regerings in Suid-Afrika is in ’n ernstige krisis.

Belastingbetalers word landwyd gekonfronteer deur swak dienslewering, korrupsie, wanbesteding, onveilige woonbuurte en ’n natuurlike omgewing wat toenemend besoedel word.

Ons kan aan die begin van 2014 op een van twee maniere daarop reageer.

Eerstens kan ons in moedeloosheid verval en onsself laat glo dat ons niks daaraan kan doen nie.

So ’n reaksie sal beteken dat ons plaaslike regerings net verder sal verval en dat ons maar moet aanvaar dat die omgewings waarin ons woon in 2014 net verder agteruit sal gaan.

Die tweede moontlikheid is dat ons besluit om nie die agteruitgang goedsmoeds te aanvaar nie en 2014 omskep in ’n waterskeidingsjaar waarin aktiewe gemeenskappe ’n positiewe rol gaan speel om ons dorpe en stede te help red. AfriForum het besluit om hierdie rigting in 2014 met nóg groter vasbeslotenheid in te slaan. Natuurlik is dit nie ’n maklike pad om te stap nie, maar deur goeie beplanning en toewyding is dit moontlik.

Die suksesse wat die 120 takke landwyd die laaste paar jaar in plaaslike gemeenskappe behaal het, bevestig dat aktiewe gemeenskappe nie net plaaslike regerings verantwoordbaar kan hou nie, maar ook self prakties dinge kan doen om hul lewensomstandighede te verbeter.

Ná maande se beplanning, navorsing en aanvoorprojekte is daar op die nasionale takkongres in 2013 ’n gemeenskapplan en -handleiding bekend gestel.

Die eerste is ’n riglyn vir die ordelike inrigting van gemeenskapsorganisasies en die tweede is ’n lewende dokument wat praktiese “resepte” bevat oor hoe om spesifiek uitdagings in gemeenskappe te pak. Dit is onder meer ’n poging om die apatie in gemeenskappe teen te werk deur gemeenskappe en gemeenskapsleiers te bemagtig en by te staan in die stryd teen swak dienslewering.

Georganiseerde gemeenskappe kry dit reeds toenemend reg om ’n verskil in hul gemeenskappe te maak.

Ek noem maar ’n paar enkele voorbeelde:

Die gemeenskap van Dealesville in die Vrystaat het ernstige watervoorsieningsprobleme ondervind omdat die munisipaliteit versuim het om die infrastruktuur in stand te hou. Die tak daar het ’n waterpomp gekoop en geïnstalleer en Dealesville se waterprobleme is sedertdien iets van die verlede. Die koste is van die Tokologo- munisipaliteit verhaal.

Ook in Louis Trichardt is die gemeenskap maande lank sonder water gelaat, maar AfriForum het deur middel van bedinging, regstappe en uiteindelik ’n skikking, wat ’n bevel van die hof gemaak is, die owerhede gedwing om hulle te verbind tot ’n praktiese plan om volhoubare watervoorsiening te verseker.

Die Mogalakwena-stadsraad het ’n senior amptenaar van Mokopane (Potgietersrus) in sy pos behou, al is hy skuldig bevind aan 26 aanklagte wat verband hou met bedrog en wanbesteding. AfriForum het ingetree en die hooggeregshof genader vir die hersiening en tersydestelling van dié besluit. Die munisipaliteit het gesê dat hy nie die aansoek sal teenstaan nie en het die amptenaar van sy pos onthef.

Die gemeenskappe van Steynsburg en Burgersdorp in die Oos-Kaap was in oproer nadat hulle kennis gekry het dat hul elektrisiteit afgesny sou word omdat die Gariep-munisipaliteit nie hul Eskom-rekeninge betaal het nie.

Met ’n donker vooruitsig is ’n tak in Burgersdorp gestig. Daarna is die hooggeregshof in Grahamstad genader om ’n dringende interdik te verkry om die afsny van elektrisiteit te stuit.

Die munisipaliteit het egter op die drumpel van die hof tot ander insigte gekom en ’n skikkingsooreenkoms onderteken waarin die munisipaliteit beloof het om die rekeninge te vereffen.

Eskom het die ooreenkoms aanvaar en het sy personeel, wat reeds op pad was om die elektrisiteit af te sny, gekeer.

Dieselfde stappe is ook onlangs gedoen om te verseker dat inwoners van Lydenburg se elektrisiteit nie deur Eskom afgesny word nie.

In Piet Retief is ’n ooreenkoms met die Mkhondo-munisipaliteit gesluit om van die paaie in die omgewing te herstel. Ingevolge die ooreenkoms het AfriForum-lede die arbeid en brandstof voorsien en Mkhondo die teer.

Oor ’n tydperk van twee weke is van die belangrikste paaie in Piet Retief herstel.

In Vryburg is ’n buurtwag in samewerking met die polisie en ondernemings in dié landboudorp op die been gebring.

Met die instelling van patrollies, ’n radionetwerk en ’n motorwagstelsel het misdaad binne maande met 47% afgeneem.

Weens die druk wat op die Naledi- munisipaliteit geplaas word, word straat- en verkeersligte vinniger herstel. Ander sake in Vryburg sluit ’n veldtog om die stortingsterrein te sluit en te rehabiliteer in én die daarstelling van ’n nuwe stortingsterrein, asook die herstelling en verbetering van die rioolsuiweringswerke.

In Kuruman is ’n skoonmaakprojek van stapel gestuur om Kuruman reg te ruk sodat die gemeenskap weer trots kan wees op hul dorp.

In Volksrust is die boere bygestaan met buitensporige heffings op grondbelasting. ’n Skrywe is aan die munisipaliteit gerig met voorgestelde tariewe om die onderhandelinge tot ’n positiewe beslissing vir die boere te bring.

In Brits is ’n bedrogverslag oor die Madibeng-munisipaliteit bekend gemaak nadat die munisipaliteit dit eers probeer toesmeer en toe gemanipuleer het om die skuldiges te beskerm.

Beweerde bedrog van meer as R250 miljoen is ter sprake.

Geen belastingbetaler hoef terug te sit en toe te laat dat ons aan onbeholpe owerhede uitgelewer word nie.

AfriForum verkies om in vennootskap met owerhede te werk om beter en veiliger dorpe en stede te help teweegbring. Indien owerhede nie hul samewerking gee nie, dan doen ons nie net regstappe nie, maar organiseer ons gemeenskappe om self hul probleme op te los.

Dit het tyd geword dat ons almal in 2014 begin om ons strate, dorpe en stede te help red deur onbeholpe stadsrade verantwoordbaar te hou én self te doen wat ons kan om ons omgewings te verbeter. Jy word genooi om deel te word van die groeiende groep mense wat betrokke wil raak om volhoubaar ’n beter toekoms in 2014 en daarna te help verseker.