Kallie Kriel skryf op Maroela Media (12 April 2023):
ʼn Gedesentraliseerde kragvoorsieningsnetwerk, waar plaaslike instellings ʼn rol speel, is nie ʼn vreemde verskynsel hier aan die suidpunt van Afrika nie. Die ontstaansgeskiedenis van elektrisiteitsvoorsiening was juis gekenmerk deur ʼn gedesentraliseerde benadering.
Gemeenskapsfederalisme vorm die basis waarop AfriForum en die Solidariteit Beweging se federale toekomsplanne gebou is. Dit beteken dat dié planne nie in die eerste plek afhanklik is van die instemming van die ANC-regering om magte na gemeenskappe af te wentel nie, maar eerder gebou word rondom die vermoë van gemeenskappe om self deur die vestiging van gemeenskapsinstellings beheer oor hulle eie toekoms te kan neem. Federalisme veronderstel verskillende vlakke van besluitneming, terwyl gemeenskapsfederalisme spesifiek besluitnemingsmag vir gemeenskappe toe-eien deur ʼn selfdoenbenadering.
Max du Preez (28.08) slaan die bal mis wanneer hy in sy artikel “Hou op met vrees boer” aanvoer dat AfriForum vrees rakende onteiening sonder vergoeding en plaasmoorde wil aanjaag.
AfriForum wil egter ook nie soos Du Preez met naïwiteit en goedgelowigheid boer nie en boer dus eerder met die feite.
Hoop vir die toekoms kan net geskep word deur die werklikhede van Suid-Afrika vierkant in die oë te kyk en dan met ’n goed beplande strategie te werk om die werklikheid ten goede te beïnvloed.
Ek moedig Du Preez aan om die ANC se strategiedokumente te lees. Daarin sal hy sien dat die ANC ’n “balance of forces”-benadering volg waarvolgens hy net ’n tree terugneem as daar genoeg druk op hom is om dit te doen.
Die feit is dat pres. Cyril Ramaphosa nog op 31 Julie aangekondig het dat die ANC die land se Grondwet gaan wysig om onteiening sonder vergoeding moontlik te maak.
Juis omdat die ANC slegs op druk reageer, sal AfriForum ongestoord voortgaan om internasionale druk teen plaasmoorde en onteiening sonder vergoeding te mobiliseer
Ná die openbare en internasionale druk wat op AfriForum se publisering van die regering se eie “onteieningslys” gevolg het, is die ANC op die agtervoet en trap hy al wat landbou-organisasie is se drumpel deur. Du Preez se vooroordele jeens AfriForum is blykbaar so groot dat hy hom nie so ver kan bring om dit te erken nie.
Juis omdat die ANC slegs op druk reageer, sal AfriForum ongestoord voortgaan om internasionale druk teen plaasmoorde en onteiening sonder vergoeding te mobiliseer deur bloot aan te hou om die feite oor gebeure in Suid-Afrika te verkondig.
Dié feite is soos volg:
Dit is onwaar dat die getal plaasmoorde tans afneem. Die landbou-unie TLU SA se statistieke oor plaasmoorde – wat verifieerbare slagoffername, plaasname en datums waarop die moorde gepleeg is, bevat – bevestig plaasmoorde was verlede jaar op die hoogste vlak in 13 jaar.
’n Goed begronde PoliticsWeb-ontleding van polisiestatistieke dui verder daarop dat die polisiestatistieke wat Agri SA gebruik om voor te gee dat plaasmoorde afneem, ernstige gebreke het.
Dié wat plaasmoorde probeer afmaak deur daarop te wys dat die plaasmoordsyfer laer as 20 jaar gelede is, ignoreer ook die feit dat die getal kommersiële boere in dié tydperk na raming byna gehalveer het.
PoliticsWeb het ook bevind dat ’n wit boer se kans om vermoor te word na raming 3,2 soveel is as die land se reeds buitensporige hoë gemiddelde moordsyfer.
PoliticsWeb het ook bevind dat ’n wit boer se kans om vermoor te word na raming 3,2 soveel is as die land se reeds buitensporige hoë gemiddelde moordsyfer, en bevestig dat plaasmoorde ’n ernstige krisis is wat dringend aandag moet kry.
Dié wat kommer oor die skending van eiendomsreg en onteiening sonder vergoeding in Suid-Afrika as vals probeer afmaak, ignoreer skynbaar ook die feit dat die president, regeringsleiers en die regerende ANC by talle geleenthede uitsprake gemaak het wat bevestig dat hulle daarop uit is om eiendomsreg in die land te skend.
Sou hierdie onteiening slaag, sal dit op sigself op ’n ernstige skending van eiendomsreg neerkom.
AfriForum se ontleding van die feite tot sy beskikking dui daarop dat die staat nóú eers begin het om plase te onteien teen vergoeding wat aansienlik laer as die markwaarde is. Die voorgenome onteieningsproses van ’n plaas genaamd Akkerland Boerdery in Limpopo het reeds begin. Die staat bied die eienaar slegs 10% van die grond se markwaarde aan as vergoeding.
Sou hierdie onteiening slaag, sal dit op sigself op ’n ernstige skending van eiendomsreg neerkom en sal dit die weg baan vir Ramaphosa se plan om die Grondwet te wysig om eiendom uiteindelik sonder enige vergoeding te kan onteien.
Ongelukkig gebruik die ANC ook vals statistieke oor grondeienaarskappatrone om sy skending van
eiendomsreg te probeer regverdig. Dit is ’n onwaar dat wit boere 72% van die grond in Suid-Afrika besit. Volgens PoliticsWeb se ontleding staan die syfer eerder op sowat 22% van die totale oppervlak.
AfriForum het dus genoeg rede om voort te gaan om internasionale steun ter beskerming van eiendomsreg en teen plaasmoorde te werf. En dit is presies wat hy gaan doen.
AfriForum is en bly daarvan oortuig dat sy besluit om Julius Malema privaat te laat vervolg – sou die korrupsieaanklagte teen hom nie heringestel word nie – die regte ding is om te doen en gaan daarom beslis volstoom daarmee voort, skryf Kallie Kriel.
Die besluit om toe te sien dat Julius Malema, die EFF-leier, vervolg word, is ’n berekende besluit wat geneem is met die volle wete dat Max du Preez en ’n handjievol van sy medekommentators wat die een of ander fiksasie met AfriForum het, asook die anti-wit brigade op sosiale media, oudergewoonte histeries daarop sou reageer.
Daarom sal ongegronde kritiek soos dié in Du Preez se rubriek AfriForum nie afskrik nie; inteendeel, dit word eerder bestempel as ’n aanduiding dat AfriForum op die regte pad is.
Wat die negatiewe kommentaar teen AfriForum betref, dink ek die volgende Engelse slagspreuk is van toepassing: ‘Published opinion should not be confused with public opinion.’
Du Preez grond sy aanname, naamlik dat die reaksie op AfriForum se planne om Malema te vervolg “oorweldigend negatief” is, op die “reaksie in die hoofstroommedia en op sosiale media.”
Wat die negatiewe kommentaar teen AfriForum deur ’n paar kommentators in die “hoofstroommedia” betref, dink ek die volgende Engelse slagspreuk is van toepassing: “Published opinion should not be confused with public opinion.”
’n Goeie voorbeeld daarvan is Du Preez self.
Net omdat hy en ’n paar ander anti-AfriForum-kommentators se menings byna onbeperk week ná week deur sommige Afrikaanse en ander media aan luisteraars en lesers opgedis word, beteken nie Du Preez en sy paar bondgenote se standpunte is nou verteenwoordigend van die “openbare mening” nie. Die teendeel is eerder waar.
Max du Preez
Malema misbruik sosiale media
Dieselfde geld Du Preez se aanname dat sosiale media ’n aanduiding gee van die “negatiewe” gevoel rakende AfriForum.
As sosiale media en veral die sogenaamde “black Twitter” as maatstaf gebruik word, sou ’n mens kon dink dat die meeste mense in die land anti-wit rassiste is, vir die EFF stem en grondonteiening en wit rassisme as die land se grootste brandpunte bestempel.
Dít terwyl ons almal weet dat die EFF se steun tot sowat 8% van die bevolking beperk is, asook dat navorsing deur die Instituut vir Rasseverhoudinge wys dat minder as 4% van mense in die land rassisme en grondhervorming as die grootste brandpunte sien en dat verreweg die meeste swart en wit mense gesonde menseverhoudinge met mekaar handhaaf.
Du Preez en andere wat so senuagtig raak oor Malema en kie se dreigemente dat hulle besluit om eerder niks te sê nie speel inderwaarheid in Malema se hande deur die indruk by hom te versterk dat hy onaantasbaar is.
Malema en sy volgelinge gebruik sosiale en ander media om vrees te probeer saai onder die meerderheid wat van hom verskil.
Du Preez en andere wat so senuagtig raak oor Malema en kie se dreigemente dat hulle besluit om eerder niks te sê nie speel inderwaarheid in Malema se hande deur die indruk by hom te versterk dat hy onaantasbaar is.
Wat Malema betref, het AfriForum voor die keuse gestaan om op een van drie wyses te reageer: Ons kan ter wille van ’n valse en nievolhoubare vrede besluit om niks te doen nie; ons kan as teenreaksie op Malema ons tot dieselfde soort haatspraak en geweldpraatjies wend; of ons kan kalm en beredeneerd, maar tog ferm optree deur vreedsame teenstand teen Malema se destruktiewe optrede te bied.
EFF-leier Julius Malema
‘Teken van swakheid’
Anders as Du Preez glo AfriForum dat om niks te doen nie ’n opsie is nie.
Die niks-sê-opsie is reeds deur minderhede in Zimbabwe getoets en almal kan die resultaat daarvan sien. Toe die beledigings teenoor wit mense in Zimbabwe begin toeneem, het baie boere daar gehoop dat dit bloot politieke retoriek is.
Wanneer iemand soos Malema optree asof hy bo die reg verhewe is en almal te bang is om teen hom op te tree, sal hy dit óók as ’n teken van swakheid bestempel en al hoe meer vernietigend optree.
Soos Du Preez het hulle eerder geswyg uit vrees dat hulle polarisasie kon skep deur standpunt teen “ ’n populistiese swart politikus” in te neem.
Die regerende elite in Zimbabwe het die boere in die land se stilswye as ’n teken van swakheid bestempel, wat uiteindelik gedien het as ’n basis waarop die beledigings teenoor wit mense verskerp kon word en die grondgrypprogram sonder veel teenstand deurgevoer kon word.
Wanneer iemand soos Malema optree asof hy bo die reg verhewe is en almal te bang is om teen hom op te tree, sal hy dit óók as ’n teken van swakheid bestempel en al hoe meer vernietigend optree.
Destruktiewe optrede geen opsie
Die tweede opsie, naamlik om as teenreaksie op Malema onsself tot soortgelyke destruktiewe optrede te wend, is ook nie vir AfriForum ’n opsie nie.
AfriForum streef daarna om wedersydse erkenning en respek tussen gemeenskappe te bevorder. Om oor Malema te swyg, sal nie respek tussen gemeenskappe bevorder nie, aangesien dit aan Malema die groen lig gee om sy polariserende optrede voort te sit.
Geregtigheid binne wetsraamwerk
AfriForum het daarom op die derde opsie besluit, naamlik om kalm en beredeneerd, maar tog ferm binne die raamwerk van die wet op te tree deur druk op die nasionale vervolgingsgesag (NVG) te plaas om weer korrupsieaanklagte teen Malema in te stel.
Sou die NVG dit nie doen nie, sal adv. Gerrie Nel namens AfriForum met ’n proses begin om Malema privaat te vervolg.
Hierdie strategie wat AfriForum volg, is reeds suksesvol bewys.
Die aantyging dat optrede teen Malema sy posisie gaan versterk, is ook ’n wanvoorstelling.
Die NVG, wat geweier het om Duduzane Zuma, oudpres. Jacob Zuma se seun, weens strafbare manslag te vervolg, het omgeswaai en besluit om hom wel te vervolg nadat AfriForum aangekondig het dat hy hom namens die Dube-familie privaat sou vervolg indien die NVG nie sy werk doen nie.
Sou AfriForum uit vrees daarvoor om gebrandmerk te word eerder nie teen Zuma jr. opgetree het nie, sou daar vandag geen geregtigheid vir die Dube-familie gewees het nie.
Sou AfriForum – soos Du Preez voorstel – Malema nou nie vervolg nie uit vrees om gebrandmerk te word, sal daar ook geen geregtigheid vir belastingbetalers en ontvangers van staatstoelae wees nie, want dit is immers húlle wat benadeel is deur Malema se beweerde plundering van die staatskas weens die tenderkorrupsie wat hy glo gepleeg het.
Niemand bo reg verhewe
Die aantyging dat optrede teen Malema sy posisie gaan versterk, is ook ’n wanvoorstelling.
Dieselfde aantygings is ook in 2011 gemaak toe AfriForum Malema suksesvol van haatspraak aangekla het.
Malema se 8% beteken dat hy slegs inspraak kan kry indien die regerende party en die amptelike opposisie hom toelaat om sy gewig rond te gooi.
In daardie stadium was hy stewig in die saal as die regerende party se jeugligaleier.
Hoewel hy aanvanklik korttermynwins uit die saak probeer maak het, het dit uiteindelik daartoe bygedra dat die ANC hom uitgeskop en hy tot die leier van ’n 8%-party gereduseer is.
Malema se 8% beteken dat hy slegs inspraak kan kry indien die regerende party en die amptelike opposisie hom toelaat om sy gewig rond te gooi.
Ook wat die korrupsiesaak teen Malema betref, sal hy natuurlik korttermynwins daaruit probeer put, maar op medium tot lang termyn sal ’n skuldigbevinding aan korrupsie sy vlerke knip en ’n duidelike boodskap oordra dat niemand bo die reg verhewe is nie.
Elke ware sportliefhebber moet doen wat hulle kan om Suid-Afrikaanse sport van die kwotabeleid te red, skryf Kallie Kriel.
In Echbert Boezak se meningstuk Hou op om sportkwotas te blameer poog hy om diegene wat rassekwotas in sport teenstaan, op oppervlakkige wyse af te maak as mense wat dink “wit spelers is outomaties bekwaam, terwyl spelers van kleur gedurig moet bewys dat hulle bekwaam is.”
Hierdie wanvoorstelling deur Boezak het reeds kop uitgesteek tydens die Twitter-skermutseling tussen my, Boezak en ’n paar ander selfaangestelde waghonde vir politieke korrektheid kort ná die Springbokke se skoknederlaag op hul tuisveld teen 14 spelers van die beseringgeteisterde Ierse rugbyspan.
In hul poging om “transformasie” te beskerm, het Boezak en ’n paar ander Twitter-krygers my daarop gewys dat baie van die wit spelers Saterdag swak gespeel het en dat dit ’n oorwegend wit span was wat verlede jaar geskiedenis gemaak het deur die eerste keer teen Argentinië te verloor. Hieroor is hulle uiteraard reg, maar hulle mis die punt van my argument.
My standpunt dat “transformasie” Suid-Afrikaanse rugby die afgelope paar jaar stelselmatig verswak het, is nie ’n vingerwysing na enige afrigter of speler – swart óf wit – nie. Dit is eerder ’n vingerwysing na ruggraatlose rugbybase wat toegelaat het dat die gehalte van Suid-Afrikaanse rugby verswak deur onder andere Fikile Mbalula, minister van sport, toe te laat om ’n politiesgedrewe rassekwotabeleid onder die dekmantel van “transformasie” op Suid-Afrikaanse rugby af te dwing. Wanneer Mbalula sê “spring”, vra die rugbybase blykbaar “hoe hoog?”.
Dié rugbybase het blykbaar nie agtergekom dat die woord “transformasie” nie in die Suid-Afrikaanse Grondwet voorkom nie. Ook nie dat “transformasie” intussen in ’n kodewoord ontaard het waarmee die ANC deur rasgedrewe sosiale ingenieurswese poog om beheer oor elke terrein in ons samelewing te verkry nie.
AfriForum is ten gunste daarvan dat elke kind in hierdie land, swart én wit, blootstelling aan sport en toegang tot afrigting en fasiliteite moet hê. Die feit dat 80% van Suid-Afrikaanse skole tans egter wanfunksionerend is, is die belangrikste rede waarom nie almal dié geleenthede kry nie. Die regering se onvermoë om skole reg te ruk, word nou verdoesel deur die probleem elders te soek en met kunsmatige stappe soos die afdwing van kwotas te probeer regruk.
’n Mens moet ook simpatie hê met talentvolle swart spelers wat nou slegs as kwotaspelers gebrandmerk word.
Dié kwotabeleid – wat onder die dekmantel van transformasie op rugbyspanne selfs op skolevlak afgedwing word – verswak Suid-Afrikaanse rugby struktureel. My argument is soos volg: Om ’n speler wat die potensiaal toon tot een van die wêreld se beste spelers in sy posisie te ontwikkel, moet dié speler se spel ontwikkel word deur hom in en teen die beste moontlike spanne te laat speel. Sowel wit as swart spelers word die beste as hulle saam met en teen die bestes speel. Deur in provinsiale skoletoernooie met meriete weg te doen ten gunste van ’n kwotabeleid, word die gehalte van die spel wat daar gespeel word onafwendbaar verswak. Die polities korrektes kan ontspan: Ek bedoel nie dat swart spelers ’n span verswak nie; inteendeel, daar is briljante swart spelers wat hul plek in spanne verdien. Wat ’n span wel verswak, is wanneer die rassepolisie – wat sommige rugbybase en politici insluit – ten alle koste ’n rassekwota wil afdwing deur spelers te kies wat op meriete alleen nie die span sou haal nie.
Die kwotabeleid verswak Suid-Afrikaanse rugby verder, omdat heelwat wit spelers wat potensiaal het, eerder hul heil in die buiteland loop soek of ná hul skoolloopbaan heeltemal ophou rugby speel, of in ander gevalle selfs gedwing word om ’n ander posisie te speel om hul kanse te verbeter om gekies te word. ’n Mens moet ook simpatie hê met talentvolle swart spelers wat nou slegs as kwotaspelers gebrandmerk word.
Soos die gehalte van die spel plaaslik afneem weens die aandrang op rassekwotas deur Mbalula en sy mede-rasideoloë in rugbybesture, sal Suid-Afrikaanse rugby (en natuurlik ander sportsoorte ook) toenemend sukkel om internasionaal mededingend te wees. Die tekens is reeds daar dat ons begin het om dié punt te bereik.
Wat eerskomende Saterdag se wedstryd tussen die Springbokke en Ierland betref, wens ek Allister Coetzee en sy spelers, wit én swart, alle sterkte toe. Dit is nie hul skuld dat ons sport die slagoffer van politiek geword het nie. Ek hoop hulle wen, net soos ek hoop dat die waghonde vir politieke korrektheid nie ’n moontlike oorwinning sal gebruik om voor te gee dat alles nou weer wel is in Suid-Afrikaanse rugby nie. Alles is nié wel nie.
Elke ware sportliefhebber moet nou doen wat hulle kan om ons sport te normaliseer en van die nadelige kwotabeleid te red. Dit is juis om hierdie rede dat AfriForum en Solidariteit gesamentlik ’n veldtog geloods het wat onder meer behels dat die kwotabeleid in die Suid-Afrikaanse arbeidshof en by internasionale sportliggame en die Verenigde Nasies beveg gaan word.
Solank as wat jongmense se sportdrome deur politici se rasbeheptheid vernietig word, het ons elkeen ’n verantwoordelikheid om nee te sê vir kwotas.
Teen die muur agter Kallie Kriel lees jy Thomas Jefferson se woorde: A little rebellion now and then is
a good thing.
Om met nul lede en ’n personeelkorps van drie ’n astrante, aktivistiese burgerregteorganisasie te begin, vra meer as net ’n skeut rebelsheid.
Om binne tien jaar 170 000 lede te hê, vra visie.
Dis wat Kallie Kriel met AfriForum reggekry het.
Die invloedrykste burgerregteorganisasie in die land, noem Frans Cronjé, bestuurshoof van die Instituut vir Rasseverhoudinge, hulle.
Op pad na hul tienjaarviering vanjaar het AfriForum (onder baie meer) die pad hof toe snuifgetrap, indirek meegehelp om Malema uit die ANC geskors te kry, die internasionale reus Nestlé laat ophou melk koop by Grace Mugabe, vir Afrikaans baklei op Maties, Potch, die Vrystaat én Tuks, Pretoria se naam behou, infrastruktuur op die platteland help herstel, plaasmoorde onder die regering én die Verenigde Nasies se neus gedruk, die langste boerewors in die geskiedenis gebraai, en ’n aanvegbare rolprent gemaak oor “die ANC se bevlekte verlede”.
In die uitstalkas in Kallie se kantoor staan ’n borsbeeld van Koos de la Rey en ’n model van die Voortrekkermonument. Yslik groot teen die muur is ’n afdruk van Jan van Riebeeck met die woorde: Je suis Jan, Ek is Jan. Tradisie. Nostalgie. Bande met die verlede.
Jy dink onwillekeurig aan ’n ander kragman in ’n ander kantoor in Suid-Afrika: Gwede Mantashe, met Che Guevara en ’n 1913-foto van ’n swart veewagter agter ’n span osse teen sy mure. Revolusie en nostalgie, bande met ’n ander verlede.
Planete uitmekaar, maar tog: vinkel en koljander.
As ons niks gedoen het nie, was Afrikaans nou weg by Tukkies. Ná ons ooreenkoms met die ANC was daar stabiliteit op die kampusse. Nou’s ons kritici stil.
Later, in die maag van AfriForum se imposante gebou in Centurion, kyk adminvroue vlugtig op van dosyne bokse. Die nuwe lidmaatskapvorms marsjeer omtrent by die deur uit, 300 nuwes elke dag.
“Ons moes onsself eers vestig,” hoor jy tevredenheid in Kallie stem, sy wysvinger op die plantjie in hul tienjaargedenkboek wat hul groei uitbeeld: Jaar 1: 560 lede; jaar 2: 6 501; jaar 4: 16 824. En toe, ná hul 2010-hofsaak teen Julius Malema, verdubbel dit byna. En daarna verdubbelings elke jaar.
Dis oor mense se frustrasie met die land, antwoord hy. “Maar as jy bloot hamer op frustrasie, verloor mense moed, emigreer, of bly onbetrokke agter hoë mure. Jy moet vir mense hoop gee.”
’n Beriggie in ’n Britse koerant het AfriForum sy aanvanklike hupstoot gegee. “ ’n Joernalis het uitgesnuffel Nestlé koop melk by Robert Mugabe se vrou, Grace, van ’n plaas wat sy onregmatig bekom het. En ons, ’n magtige organisasie van drie mense, besluit toe om ’n maatskappy met produkte in elke wêreldland aan te vat.”
Hulle skep toe ’n primitiewe webwerf, nestlebloodmilk.com, wys foto’s van wandade in Zim en nooi uit: Raas met Nestlé, hier’s die webskakel.
“Die Britse joernalis publiseer dit toe met die webadres. Binne 24 uur het Nestlé 75 000 beswaarbriewe ontvang. Daai aand op pad huis toe, met my kar vol kinders, bel Nestlé se hoofkantoor in Randburg: Kom vir ’n vergadering, vanáánd nog.
“Nestlé het toe summier opgehou om Grace se melk te koop, en gevra ons moet die webwerf sluit. Die volgende oggend halfagt bel hulle angstig oor die webwerf nog aanlyn is. En ek sê ons kantoor maak eers agtuur oop . . .”
Hy lag. “Byna ’n jaar later bel ’n oom om te hoor of hy maar weer Nestlé-produkte kan koop, want ‘die tannie het nie meer gesigroom nie, en sy lyk al te naar . . .’ ”
Kallie was in 1996 ’n jong geskiedenis- en aardrykskundeonderwyser met sy linkerbrein vol politiek en sy regterbrein vol aktivisme by die Hoërskool Verwoerdburg (nou Centurion) toe hy Flip Buys leer ken het. In Flip, die nuwe hoofsekretaris van die Mynwerkersunie (MWU), se kop was die bloudruk vir Solidariteit.
Twee jaar later was Kallie Solidariteit se bemarkingshoof. Die werk het aangerol: regstellende-aksie-sake, misdaad, onderwys . . . “En omdat ek ’n liefde vir dié goed het, het ek vir Pretoria se naam begin veg. Só is ’n burgerregteorganisasie gebore.”
AfriForum. Met drie personeellede.
“Met my eerste begroting sê Flip vir my: ‘hoorie maat, dis nie ’n begroting nie, dis ? lening.’ Dit het my nogal gegooi, maar dis toe die rede vir ons sukses. Ons was uit die staanspoor selfonderhoudend.”
Hy’t vinnig moes leer wat’s die verskil tussen bedel en beding. “Ons het naïef gedink goeie standpunte is wat tel.” Hulle’t agt keer met Jacob Zuma vergader, en dan luister hy mooi na hul lieflike argumente, en doen niks daaraan nie.
’n Gesprek tussen Solidariteit en Salie Manie (die voorsitter van die arbeidsportefeuljekomitee in die 1990’s) bly hom by. “Toe Salie ons frustrasies oor regstellende aksie hoor, sê hy, nee, man, kannie wees nie, hy’t nog nooit iemand by die parlement sien betoog nie. Ek sê toe nee, die ongelukkiges emigreer. Hy was verstom dat mense hulself eerder sal ontwortel as om standpunt in te neem.”
Op ’n manier het dit deel van AfriForum se DNS geword.
“Speel jy nie binne die politieke speelveld van druk nie, word jy eenvoudig geïgnoreer.”
Van die begin af het AfriForum temperature opgejaag. En blapse gemaak, glimlag hy. “Ek moes leer: As jy nie sterk strukture het nie, kan jy nie maak asof jy sterk is nie.”
Só is hy en drie kollegas op ’n dag in sy karretjie Potgietersrus toe om by die hof te betoog oor sekuriteitsmanne wat in ’n transitoroof doodgebrand het. “Ek’t gereken ’n paar oproepe na predikante en kultuurorganisasies sal sorg dat die massas ons inwag. Toe’s daar vyf mense . . . Die TV was op pad en ons gaan ons naam krater maak.”
Kallie hol toe maar die strate in en hark 50 mense nader. Een blykbaar in ’n Osama bin Laden-T-hemp.
Kallie het as volbloed-KP in Pretoria-Noord grootgeword, in ’n polities wakker gesin wat altyd in ’n kringetjie om die draadloos verkiesingsuitslae geluister het. “Pa het ons geleer jy kán maar trots wees op jou Afrikaneridentiteit, jy mág maar planne maak om te oorleef as gemeenskap, as sprekers van die taal. Maar ons het altyd ook gesê die Afrikaner se voortbestaan moet in geregtigheid wees.”
Kallie het uit die KP bedank oor die party se bande met die AWB en omdat hulle nie aan die onderhandelinge wou deelneem nie. “Afrikaners was destyds in ’n dilemma, hulle kon nie assosieer met die AWB nie, maar ook nie met die NP nie.
“Wat ons nou agterkom met AfriForum se groei: Jy moet die gematigde middelgroep Afrikaners mobiliseer. Dís ons teikenmark, nié die 10% ekstreem regs of die 10% links wat hul Afrikaneridentiteit opoffer ter wille van groter samewerking nie.”
Die ultraregses probeer van tyd tot tyd AfriForum kaap. “Daar kom ’n aanval, sê maar van Sunette Bridges se mense, en dit lyk asof die hele aarde vir jou kwaad is. Dan stap ek na ons adminafdeling en vra hoeveel mense het bedank – en sien dit het geen uitwerking nie.
“Daar’t ’n realisme ingetree, dat ons dinge anders moet aanpak en die morele hoë grond behou. Konflik is in niemand se belang nie, maar dit beteken nie gesonde wrywing is sleg nie.”
Elke AfriForum-sukses was ná wrywing met die ANC. Maar soms is AfriForum se metodes effens kras en die stem nogal skril, skryf Tim du Plessis in die gedenkalbum.
Roekeloos kru, noem Max du Preez hul nuwe anti-ANC-propagandafliek, Tainted Heroes. Die dokumentêr verdraai feite om AfriForum se gevaarlike propagandaboodskap te pas, skryf die joernalis Pieter du Toit in ’n resensie.
Die dokumentêr bring bloot perspektief, verdedig Kallie. “Max het die fliek nie eens gesien nie. Ek het ’n kleintjie dood aan die geskiedenisweergawe van die ANC as ’n vlekkelose klomp wat Suid-Afrika kom red het van die bose Boere. Dis hoekom die fliek vir my belangrik is.
“Afrikaners was allesbehalwe engeltjies. Hulle het foute gemaak, maar óók buitengewone dinge gedoen.”
Toe AfriForum Julius Malema in die hof aangevat het oor “Kill the Boer, Kill the Farmer”, is AfriForum hard gekritiseer in ope briewe aan Kallie. “Die hofsaak sou polarisasie veroorsaak, isoleer Afrikaners en gee ons ’n regse beeld. Ons is later gevindikeer toe die ANC Malema uit die party geskop het.
“Ons word gekap oor ons kwansuis niks doen vir swart mense nie, dat ons net vir Afrikaners werk. Maar ons mág, dis ons grondwetlike reg. Ons het egter veelvuldige identiteite, en ons doen mee om die héle Suid-Afrika te verbeter,” sê hy en gaan haal ’n lêer oor Wallmansthal, waar hulle namens ’n swart gemeenskap onwettige grondbesetters suksesvol in die hof gestuit het.
“Almal drink immers die skoon water uit ons blou- en groendruppelveldtog, word beveilig deur ons buurtwagte, ry op ons slaggatvrye paaie.”
Hulle’t ook kritiek gekry oor hulle die EFF-studente byna militaristies probeer keer het tydens die onluste op die Tukkiekampus.
“En as ons dit nié gedoen het nie? Dis nie die ideaal nie, maar as ouens die klasse instorm en ontwrig en
die universiteit beskerm nie die studente nie?
“Die antwoord is allesbehalwe ’n militêre een, maar as jy nie opstaan vir jouself nie, reduseer jy jouself tot ’n tweederangse burger. Eerder stilbly as om ’n ‘regse’ beeld te kry? Dis soos om selfmoord te pleeg sodat jy nie vermoor word nie.
“As ons niks gedoen het nie, was Afrikaans nou weg by Tukkies. Ná ons ooreenkoms met die ANC was daar stabiliteit op die kampusse. Nou’s ons kritici stil.”
Vindikasie, weer, knik hy.
Beklemtoon: “Jy kan die beste planne hê vir Afrikaans, maar as jy nie die morele hoë grond het nie, sál jy misluk.”
Solank hy ’n sê het, sal AfriForum nooit ’n politieke party word nie. “Dis juis ons voorwaarde vir sukses. ’n Mens kan baie meer doen buite die partypolitiek. AfriForum se nalatenskap behoort te wees: Jy’s nié magteloos nie, jy kan iets doen.”
Soos AfriForum se statuur oor tien jaar verbreed het, het syne ook, skerts Kallie toe ons kyk na sy Comrades-foto’s teen die muur. “ ’n Vriend sê as ? ou lyk soos ek nou tien jaar ná hy die Comrades gehardloop het, is hy baie bly hy’t dit nooit gedoen nie.”
Hy en Elana, ’n opvoedkundige sielkundige, het vier biologiese kinders en een hartskind. “In so ’n groot gesin is daar nooit ’n droë oomblik nie. En jy’s heeltyd besig om iemand iewers te gaan aflaai. Toe ons kleintjie in die kleuterskool was, het ek sommer weer jonk gevoel tussen al die jong ma’s – tot een vir my ‘hallo, meneer’ gesê het. Ek het vir haar skoolgehou!”
Hulle’t laas jaar vir Jakes in hul huis geneem. “Jakes het ’n oop deur na sy toekoms toe nodig gehad. Hy swot nou ’n sweisambag by Soltech en het verlede jaar vir die Blou Bulle se o.18-klubspan gespeel. Die Kriel-gene knou hom gelukkig nie in sport nie.”
Jakes noem hulle nou Ma en Pa, sê hy sag. En vertel ewe stil: “Elvis Blue sing: ’n Mens is gemaak om spore te los. Ek wil nie oordrewe godsdienstig raak nie, maar ’n mens het ’n roeping, ’n rol om te speel. Nie net in jou werk nie, maar ook vir jou kinders . . .
Die oplossing vir baie probleme in plaaslike regerings is dat gemeenskapslede aktief ’n positiewe rol begin speel om die verval te keer, eerder as om in moedeloosheid te verval, skryf Kallie Kriel, uitvoerende hoof van AfriForum.
Plaaslike regerings in Suid-Afrika is in ’n ernstige krisis.
Belastingbetalers word landwyd gekonfronteer deur swak dienslewering, korrupsie, wanbesteding, onveilige woonbuurte en ’n natuurlike omgewing wat toenemend besoedel word.
Ons kan aan die begin van 2014 op een van twee maniere daarop reageer.
Eerstens kan ons in moedeloosheid verval en onsself laat glo dat ons niks daaraan kan doen nie.
So ’n reaksie sal beteken dat ons plaaslike regerings net verder sal verval en dat ons maar moet aanvaar dat die omgewings waarin ons woon in 2014 net verder agteruit sal gaan.
Die tweede moontlikheid is dat ons besluit om nie die agteruitgang goedsmoeds te aanvaar nie en 2014 omskep in ’n waterskeidingsjaar waarin aktiewe gemeenskappe ’n positiewe rol gaan speel om ons dorpe en stede te help red. AfriForum het besluit om hierdie rigting in 2014 met nóg groter vasbeslotenheid in te slaan. Natuurlik is dit nie ’n maklike pad om te stap nie, maar deur goeie beplanning en toewyding is dit moontlik.
Die suksesse wat die 120 takke landwyd die laaste paar jaar in plaaslike gemeenskappe behaal het, bevestig dat aktiewe gemeenskappe nie net plaaslike regerings verantwoordbaar kan hou nie, maar ook self prakties dinge kan doen om hul lewensomstandighede te verbeter.
Ná maande se beplanning, navorsing en aanvoorprojekte is daar op die nasionale takkongres in 2013 ’n gemeenskapplan en -handleiding bekend gestel.
Die eerste is ’n riglyn vir die ordelike inrigting van gemeenskapsorganisasies en die tweede is ’n lewende dokument wat praktiese “resepte” bevat oor hoe om spesifiek uitdagings in gemeenskappe te pak. Dit is onder meer ’n poging om die apatie in gemeenskappe teen te werk deur gemeenskappe en gemeenskapsleiers te bemagtig en by te staan in die stryd teen swak dienslewering.
Georganiseerde gemeenskappe kry dit reeds toenemend reg om ’n verskil in hul gemeenskappe te maak.
Ek noem maar ’n paar enkele voorbeelde:
Die gemeenskap van Dealesville in die Vrystaat het ernstige watervoorsieningsprobleme ondervind omdat die munisipaliteit versuim het om die infrastruktuur in stand te hou. Die tak daar het ’n waterpomp gekoop en geïnstalleer en Dealesville se waterprobleme is sedertdien iets van die verlede. Die koste is van die Tokologo- munisipaliteit verhaal.
Ook in Louis Trichardt is die gemeenskap maande lank sonder water gelaat, maar AfriForum het deur middel van bedinging, regstappe en uiteindelik ’n skikking, wat ’n bevel van die hof gemaak is, die owerhede gedwing om hulle te verbind tot ’n praktiese plan om volhoubare watervoorsiening te verseker.
Die Mogalakwena-stadsraad het ’n senior amptenaar van Mokopane (Potgietersrus) in sy pos behou, al is hy skuldig bevind aan 26 aanklagte wat verband hou met bedrog en wanbesteding. AfriForum het ingetree en die hooggeregshof genader vir die hersiening en tersydestelling van dié besluit. Die munisipaliteit het gesê dat hy nie die aansoek sal teenstaan nie en het die amptenaar van sy pos onthef.
Die gemeenskappe van Steynsburg en Burgersdorp in die Oos-Kaap was in oproer nadat hulle kennis gekry het dat hul elektrisiteit afgesny sou word omdat die Gariep-munisipaliteit nie hul Eskom-rekeninge betaal het nie.
Met ’n donker vooruitsig is ’n tak in Burgersdorp gestig. Daarna is die hooggeregshof in Grahamstad genader om ’n dringende interdik te verkry om die afsny van elektrisiteit te stuit.
Die munisipaliteit het egter op die drumpel van die hof tot ander insigte gekom en ’n skikkingsooreenkoms onderteken waarin die munisipaliteit beloof het om die rekeninge te vereffen.
Eskom het die ooreenkoms aanvaar en het sy personeel, wat reeds op pad was om die elektrisiteit af te sny, gekeer.
Dieselfde stappe is ook onlangs gedoen om te verseker dat inwoners van Lydenburg se elektrisiteit nie deur Eskom afgesny word nie.
In Piet Retief is ’n ooreenkoms met die Mkhondo-munisipaliteit gesluit om van die paaie in die omgewing te herstel. Ingevolge die ooreenkoms het AfriForum-lede die arbeid en brandstof voorsien en Mkhondo die teer.
Oor ’n tydperk van twee weke is van die belangrikste paaie in Piet Retief herstel.
In Vryburg is ’n buurtwag in samewerking met die polisie en ondernemings in dié landboudorp op die been gebring.
Met die instelling van patrollies, ’n radionetwerk en ’n motorwagstelsel het misdaad binne maande met 47% afgeneem.
Weens die druk wat op die Naledi- munisipaliteit geplaas word, word straat- en verkeersligte vinniger herstel. Ander sake in Vryburg sluit ’n veldtog om die stortingsterrein te sluit en te rehabiliteer in én die daarstelling van ’n nuwe stortingsterrein, asook die herstelling en verbetering van die rioolsuiweringswerke.
In Kuruman is ’n skoonmaakprojek van stapel gestuur om Kuruman reg te ruk sodat die gemeenskap weer trots kan wees op hul dorp.
In Volksrust is die boere bygestaan met buitensporige heffings op grondbelasting. ’n Skrywe is aan die munisipaliteit gerig met voorgestelde tariewe om die onderhandelinge tot ’n positiewe beslissing vir die boere te bring.
In Brits is ’n bedrogverslag oor die Madibeng-munisipaliteit bekend gemaak nadat die munisipaliteit dit eers probeer toesmeer en toe gemanipuleer het om die skuldiges te beskerm.
Beweerde bedrog van meer as R250 miljoen is ter sprake.
Geen belastingbetaler hoef terug te sit en toe te laat dat ons aan onbeholpe owerhede uitgelewer word nie.
AfriForum verkies om in vennootskap met owerhede te werk om beter en veiliger dorpe en stede te help teweegbring. Indien owerhede nie hul samewerking gee nie, dan doen ons nie net regstappe nie, maar organiseer ons gemeenskappe om self hul probleme op te los.
Dit het tyd geword dat ons almal in 2014 begin om ons strate, dorpe en stede te help red deur onbeholpe stadsrade verantwoordbaar te hou én self te doen wat ons kan om ons omgewings te verbeter. Jy word genooi om deel te word van die groeiende groep mense wat betrokke wil raak om volhoubaar ’n beter toekoms in 2014 en daarna te help verseker.
Die Gemeenskapstrukture-afdeling bestaan tans uit twee mediese ondersteuningsprojekte en drie gemeenskapsentrums, naamlik Ons Plek in die Strand, Derdepoort en Volksrust. Die drie gemeenskapsentrums is gestig om veilige kleuter- en/of naskoolversorging in die onderskeie gemeenskappe beskikbaar te stel. Tans akkommodeer die gemeenskapsentrums altesaam 158 kinders in die onderskeie naskoolsentrums, terwyl Ons Plek in die Strand 9 kleuters en Ons Plek in Volksrust 16 kleuters in die kleuterskool het.
Ons Winkels is Solidariteit Helpende Hand se skenkingswinkels. Daar is bykans 120 winkels landwyd waar lede van die publiek skenkings van tweedehandse goedere – meubels, kombuisware, linne en klere – kan maak. Die winkels ontvang die skenkings en verkoop goeie kwaliteit items teen bekostigbare pryse aan die publiek.
Die Begrond Instituut is ʼn Christelike navorsingsinstituut wat die Afrikaanse taal en kultuur gemeenskap bystaan om Bybelse antwoorde op belangrike lewensvrae te kry.
Wolkskool is ʼn produk van die Skoleondersteuningsentrum (SOS), ʼn niewinsgewende organisasie met ʼn span onderwyskundiges wat ten doel het om gehalte- Afrikaanse onderrig te help verseker. Wolkskool bied ʼn platform waar leerders 24-uur toegang tot video-lesse, vraestelle, werkkaarte met memorandums en aanlyn assessering kan kry.
Kanton Beleggingsmaatskappy
Kanton is ʼn beleggingsmaatskappy vir eiendom wat deur die Solidariteit Beweging gestig is. Die eiendomme van die Solidariteit Beweging dien as basis van die portefeulje wat verder deur ontwikkeling uitgebrei sal word.
Kanton is ʼn vennootskap tussen kultuur en kapitaal en fokus daarop om volhoubare eiendomsoplossings aan instellings in die Afrikaanse gemeenskap teen ʼn goeie opbrengs te voorsien sodat hulle hul doelwitte kan bereik.
Maroela Media is ʼn Afrikaanse internetkuierplek waar jy alles kan lees oor dit wat in jou wêreld saak maak – of jy nou in Suid-Afrika bly of iewers anders woon en deel van die Afrikaanse Maroela-gemeenskap wil wees. Maroela Media se Christelike karakter vorm die kern van sy redaksionele beleid.
AfriForum Uitgewers (previously known as Kraal Uitgewers) is the proud publishing house of the Solidarity Movement and is the home of Afrikaans non-fiction, products related to the Afrikaner’s history, as well as other prime Afrikaans products. The publisher recently shifted its focus and will only publish internal publications of the Solidarity Movement from now on.
Akademia is ’n Christelike hoëronderwysinstelling wat op ’n oop, onbevange en kritiese wyse ’n leidinggewende rol binne die hedendaagse universiteitswese speel.
Akademia streef daarna om ʼn akademiese tuiste te bied waar sowel die denke as die hart gevorm word met die oog op ʼn betekenisvolle en vrye toekoms.
Sol-Tech is ʼn geakkrediteerde, privaat beroepsopleidingskollege wat op Christelike waardes gefundeer is en Afrikaans as onderrigmedium gebruik.
Sol-Tech fokus op beroepsopleiding wat tot die verwerwing van nasionaal erkende, bruikbare kwalifikasies lei. Sol-Tech het dus ten doel om jongmense se toekomsdrome met betrekking tot loopbaanontwikkeling deur doelspesifieke opleiding te verwesenlik.
Die Solidariteit Skoleondersteuningsentrum (SOS) se visie is om die toekoms van Christelike, Afrikaanse onderwys te (help) verseker deur gehalte onderrig wat reeds bestaan in stand te (help) hou, én waar nodig nuut te (help) bou.
Die SOS se doel is om elke skool in ons land waar onderrig in Afrikaans aangebied word, by te staan om in die toekoms steeds onderrig van wêreldgehalte te bly bied en wat tred hou met die nuutste navorsing en internasionale beste praktyke.
SFD is ʼn gemagtigde finansiëledienstemaatskappy wat deel is van die Solidariteit Beweging. Die instelling se visie is om die toekomstige finansiële welstand, finansiële sekerheid en volhoubaarheid van Afrikaanse individue en ondernemings te bevorder. SFD doen dit deur middel van mededingende finansiële dienste en produkte, in Afrikaans en met uitnemende diens vir ʼn groter doel aan te bied.
Geskiedenisfonds
ʼn Fonds wat help om die Afrikanergeskiedenis te bevorder.
Solidariteit Boufonds
ʼn Fonds wat spesifiek ten doel het om Solidariteit se opleidingsinstellings te bou.
Solidariteit Regsfonds
ʼn Fonds om die onregmatige toepassing van regstellende aksie teen te staan.
Solidariteit Jeug berei jongmense voor vir die arbeidsmark, staan op vir hul belange en skakel hulle in by die Netwerk van Werk. Solidariteit Jeug is ʼn instrument om jongmense te help met loopbaankeuses en is ʼn tuiskomplek vir jongmense.
Solidariteit se sentrum vir voortgesette leer is ʼn opleidingsinstelling wat voortgesette professionele ontwikkeling vir professionele persone aanbied. S-leer het ten doel om werkendes met die bereiking van hul loopbaandoelwitte by te staan deur die aanbieding van seminare, kortkursusse, gespreksgeleenthede en e-leer waarin relevante temas aangebied en bespreek word.
DIE HELPENDE HAND STUDIETRUST (HHST) is ʼn inisiatief van Solidariteit Helpende Hand en is ʼn geregistreerde openbare weldaadsorganisasie wat behoeftige Afrikaanse studente se studie moontlik maak deur middel van rentevrye studielenings.
Die HHST administreer tans meer as 200 onafhanklike studiefondse namens verskeie donateurs en het reeds meer as 6 300 behoeftige studente se studie moontlik gemaak met ʼn totaal van R238 miljoen se studiehulp wat verleen is.
De Goede Hoop is ʼn moderne, privaat Afrikaanse studentekoshuis met hoë standaarde. Dit is in Pretoria geleë.
De Goede Hoop bied ʼn tuiste vir dinamiese studente met Christelike waardes en ʼn passie vir Afrikaans; ʼn tuiste waar jy as jongmens in gesonde studentetradisies kan deel en jou studentwees met selfvertroue in Afrikaans kan uitleef.
AfriForum Jeug is die amptelike jeugafdeling van AfriForum, die burgerregte-inisiatief wat deel van die Solidariteit Beweging vorm. AfriForum Jeug berus op Christelike beginsels en ons doel is om selfstandigheid onder jong Afrikaners te bevorder en die realiteite in Suid-Afrika te beïnvloed deur veldtogte aan te pak en aktief vir jongmense se burgerregte standpunt in te neem.
AfriForum Uitgewers (voorheen bekend as Kraal Uitgewers) is die trotse uitgewershuis van die Solidariteit Beweging en is die tuiste van Afrikaanse niefiksie-, Afrikanergeskiedenis- én prima Afrikaanse produkte. Dié uitgewer het onlangs sy fokus verskuif en gaan voortaan slegs interne publikasies van die Solidariteit Beweging publiseer.
AfriForumTV is ʼn digitale platform wat aanlyn en gratis is en visuele inhoud aan lede en nielede bied. Intekenaars kan verskeie kanale in die gemak van hul eie huis op hul televisiestel, rekenaar of selfoon verken deur van die AfriForumTV-app gebruik te maak. AfriForumTV is nóg ʼn kommunikasiestrategie om die publiek bewus te maak van AfriForum se nuus en gebeure, maar ook om vermaak deur films en fiksie- en realiteitsreekse te bied. Hierdie inhoud gaan verskaf word deur AfriForumTV self, instellings binne die Solidariteit Beweging en eksterne inhoudverskaffers.
Solidariteit Helpende Hand fokus op maatskaplike welstand en dié organisasie se groter visie is om oplossings vir die hantering van Afrikanerarmoede te vind.
Solidariteit Helpende Hand se roeping is om armoede deur middel van gemeenskapsontwikkeling op te los. Solidariteit Helpende Hand glo dat mense ʼn verantwoordelikheid teenoor mekaar en teenoor die gemeenskap het.
Solidariteit Helpende Hand is geskoei op die idees van die Afrikaner-Helpmekaarbeweging van 1949 met ʼn besondere fokus op “help”, “saam” en “ons.”
Die Federasie van Afrikaanse Kultuurvereniginge (FAK) is reeds in 1929 gestig. Vandag is die FAK steeds dié organisasie wat jou toelaat om kreatief te wees in jou taal en kultuur. Die FAK is ’n toekomsgerigte kultuurorganisasie wat ’n tuiste vir die Afrikaanse taal en kultuur bied en die trotse Afrikanergeskiedenis positief bevorder.
AfriForum is ʼn burgerregte-organisasie wat Afrikaners, Afrikaanssprekende mense en ander minderheidsgroepe in Suid-Afrika mobiliseer en hul regte beskerm.
AfriForum is ʼn nieregeringsorganisasie wat as ʼn niewinsgewende onderneming geregistreer is met die doel om minderhede se regte te beskerm. Terwyl die organisasie volgens die internasionaal erkende beginsel van minderheidsbeskerming funksioneer, fokus AfriForum spesifiek op die regte van Afrikaners as ʼn gemeenskap wat aan die suidpunt van die vasteland woon. Lidmaatskap is nie eksklusief nie en enige persoon wat hom of haar met die inhoud van die organisasies se Burgerregte-manifes vereenselwig, kan by AfriForum aansluit.
