Februarie 11, 2025 - Solidariteit Beweging

Suksesvolle en veerkragtige taal- en kultuurgemeenskappe word gekenmerk deur gesonde, stabiele en florerende onderwys en beroepsopleiding. Wat die Afrikaanse taal- en kultuurgemeenskappe betref, dra Akademia trots die fakkel van die Afrikaanse universiteitswese. As onafhanklike hoëronderwysinstelling vanuit die Christelike en klassieke universiteitstradisie vier die instelling onomwonde sy roeping as moedertaalstudietuiste en word daar roepingsgedrewe na ŉ vrye toekoms gewerk.

Akademia: ŉ Hoopgewende alternatief vir Afrikaanssprekendes

Prof. Danie Goosen, uitvoerende hoof: Akademie by Akademia, meen die instelling verteenwoordig ŉ hoopgewende alternatief vir Afrikaanssprekendes binne die Suid-Afrikaanse universiteitswese. Hierdie roepingsgedrewe bestaansreg word veral genoodsaak in ŉ tyd waarin Afrikaans as primêre onderrigtaal by openbare universiteite verskraal óf selfs mee weggedoen word. As gemeenskapsinstelling is Akademia daarop gerig om die universitêre ideale van die Afrikaanse taal- en kultuurgemeenskappe te dien en ŉ akademiese tuiste te bied waar denke sowel as die hart gevorm word. Volgens Marthinus Visser, besturende direkteur van die instelling, streef Akademia daarna om méér as net wêreldklas opleiding te bied. Die instelling is ook verbonde tot die klassieke rol van die universiteitswese – om studente tot intellektuele, emosionele en lewensbeskoulike volwassenheid te bring. “Akademia werk onverpoosd in geloof, hoop en liefde om op hierdie manier diensbaar tot ons gemeenskap te wees. Op dié manier vestig ons ŉ vernuwende Afrikaanse universiteitswese,” verduidelik Visser.

Van ŉ nederige begin tot ŉ beduidende rolspeler

Die instelling bied sedert 2012 verskeie studieopsies aan studente en het snel ontwikkel tot ŉ voorkeur- Afrikaanse studietuiste. Behalwe vir vyf dinamiese fakulteite, het studente ook die geleentheid om by wyse van óf die voltydse kampusmodel óf die nauurse afstandsmodel te studeer. Eersgenoemde word by die instellings se kampusse in Centurion, en eersdaags ook in die Paarl, aangebied, terwyl die tweede opsie studente by wyse van ŉ sentrumnetwerk dwarsoor die land óf via ŉ e-leeropsie in staat stel om hul studie te voltooi. Laasgenoemde bied ook aan Afrikaanssprekendes buite die Suid-Afrikaanse landsgrense die geleentheid om in hul moedertaal te studeer. Akademia se internasionale voetspoor sluit lande soos onder meer Australië, Namibië, Nederland, Nieu-Seeland, Rusland, Swede, Thailand, die Verenigde Emirate en die Verenigde State van Amerika in.

Dertien jaar van groei

Die instelling kyk vanjaar terug op dertien jaar van klas aanbied en volgens Visser sal daar doelgerig voortgebou word op die positiewe momentum wat in die voorafgaande jare ontsluit is. Hierdie momentum verleen volgens Visser verdere stukrag aan die instelling se bestaansrede as gemeenskapsinstelling. “Akademia het oor die bestek van sy bestaan reeds verskeie gróót en betekenisvolle tree geneem en daar is nougeset gewerk om doelwitte oor verskeie terreine te verwesenlik. Óf dit nou die uitbouing van ons akademiese programaanbod, die vestiging van nuwe studentelewetradisies, geografiese uitbreidingsgeleenthede óf die groei van personeel- en studentegetalle was, die standaard is hóóg gestel en die grondslag is gelê vir selfs groter impak,” verduidelik Visser. Vanaf die registrasie van Akademia as ŉ onafhanklike hoëronderwysinstelling op 3 Januarie 2012 en met ŉ studentetal van 42 studente oor vyf programme het die instelling gegroei na ongeveer 3 800 studente, vyf fakulteite en 23 programme.

Verdere uitbouing van die Afrikaanse universiteitswese

Visser beklemtoon dat Akademia dankbaar is om dié groei van die afgelope dertien jaar te kan vier, maar dat die instelling opnuut die groter roepingsbesef ervaar wat betref die verantwoordelikheid jeens die toekoms. “Akademia is nou gevestig en die tyd van verdieping, verbreding en uitbou het aangebreek. Met ons waardes as kompas en ons visie as eindpunt, werk ons toegewyd om hierdie belangrike taak te verwesenlik,” sê Visser. Die instelling sal vanaf 2026 ŉ kampusteenwoordigheid in die Paarl, in die Wes-Kaap geniet. Hierdie geografiese uitbreiding sal nie net Akademia se bestaande voetspoor in dié streek uitbrei nie, maar ook sy verbondenheid tot die gemeenskap verder versterk. Akademia se kampusdroom, naamlik om ŉ wêreldklas residensiële kampus in Pretoria te vestig waar 5 000 voltydse voorgraadse studente en nagenoeg 1 500 nagraadse studente tuis sal wees, is tans in sy ontwikkelingsfase. Die doeldatum vir dié projek, in vennootskap met die eiendomsontwikkelingsmaatskappy Kanton, word op Januarie 2028 gestel. Die Toekomsbouer-projek bied aan lede van die Afrikaanse taal- en kultuurgemeenskappe die geleentheid om nie net saam oor die toekoms te droom nie, maar ook aktief saam te bou by wyse van skenkings, beleggings en testamentêre bemakings ten einde hierdie kampusdroom te verwesenlik. Stuur gerus ŉ e-pos na skenking@akademia.ac.za en een van Akademia se fondsbestuurders sal spoedig met jou kontak maak om ŉ besoek te reël en die aard van jou skenking, bydrae of nalatenskap te bespreek.

ŉ Wêreldklas kampus in wording. Dié argiteksvoorstelling bied ŉ oorsig van hoe die nuwe Akademia-kampus daarvan sal uitsien.

Die Toekomsbouer-veldtog is van stapel gestuur om Akademia se droom van ŉ wêreldklas residensiële kampus in Pretoria te help verwesenlik en só die voortbestaan van Afrikaanse universiteitswese te help verseker.

Ná pres. Donald Trump se uitvoerende bevel dat die VSA Afrikaners as vlugtelinge sal verwelkom, het die Suid-Afrikaanse Sakekamer in die VSA (Saccusa) binne een naweek navrae van 20 000 Afrikaners gekry oor dié aanbod.

Die Solidariteit Beweging wil egter ’n beroep doen op diegene wat dit sterk oorweeg om die aanbod te aanvaar, om eers al die feite te oorweeg voor daar oorhaastig besluite geneem word.

Jaco Kleynhans, hoof van openbare skakeling by Solidariteit, sê dat die aanbod van vlugtelingstatus nugter benader moet word. Alana Bailey, hoof van kultuursake by AfriForum, raai Afrikaners ten sterkste af om vlugtelingstatus te probeer verkry, “selfs al voel jy bekommerd oor die toekoms”.

Vlugtelingstatus beteken nie outomatiese burgerskap, verblyfreg en beter geleenthede nie. Hiér is wat jy oor vlugtelingstatus in die VSA moet weet:

Jy kan nog nie vir vlugtelingstatus in die VSA aansoek doen nie

Afrikaners kan nie vir vlugtelingstatus in Amerika aansoek doen voordat die Amerikaanse regering nie regulasies ontwikkel het nie. Kleynhans verduidelik:

“Vlugtelingstatus word internasionaal aan die hand van verskeie handveste gedefinieer, maar lande bepaal grootliks hul eie beleid hieroor. Die uitvoerende bevel wat deur pres. Trump onderteken is, verwys na ’n plan wat nog opgestel moet word waarvolgens vlugtelingstatus gereguleer sal word. Niemand kan vir vlugtelingstatus aansoek doen voordat hierdie plan nie bekend gemaak en goedgekeur is nie.”

Die proses om vir vlugtelingstatus aansoek te doen, kan dus nog lank neem en sal stelselmatig plaasvind. Dit is voortydig en naïef om te glo dat duisende Afrikaners net uit Suid-Afrika kan stroom en as vlugtelinge in Amerika kan aanmeld.

As jy vlugtelingstatus het, kan jy nooit weer terugkeer na Suid-Afrika nie – nie eens vir ’n begrafnis nie

Indien jy as vlugteling uit vrye wil na jou tuisland terugkeer, verloor jy onmiddellik jou vlugtelingstatus en jou reg om langer in Amerika te woon. Dit beteken jy sal nie vinnig “huis toe” kan vlieg vir ’n begrafnis, troue of krisis met geliefdes tuis nie.

Om jou tuisland en geliefdes wat hier agterbly permanent te groet, is ’n gewigtige en emosionele besluit wat nie oorhaastig geneem moet word nie.

As vlugteling is jy onderhewig aan streng regulasies

Kleynhans waarsku dat vlugtelingstatus nie verwar moet word met verblyfreg of selfs burgerskap nie. Vlugtelinge word onder baie streng regulasies beheer en jy as individu het baie min seggenskap. Vlugtelinge se voorregte is ook baie beperk teenoor dié van ander immigrante.

Dit is belangrik om te onthou dat alle vlugtelinge immigrante is, maar nie alle immigrante is vlugtelinge nie. Owerhede sal byvoorbeeld alle reëlings rakende behuising, werk, basiese behoeftes, beweegruimte, huwelike en kinders onder streng toesig beheer.

Jy kan nie werk en bly waar jy wil nie

Om aan te sluit by die vorige punt, jy as vlugteling het nie vrye teuels om jou eie keuses oor jou leefwyse in die VSA te maak nie. Jy word in behuising spesifiek vir vlugtelinge geplaas waar jy geen beheer oor die verblyfomstandighede het nie. Verder kan jy nie enige beroep van jou keuse volg nie – die vlugtelingplan bepaal watter werk jy moet doen.

Afrikaners moet beslis nie verwag om ’n middelklassalaris te verdien nie. Die hoë lewenskoste in Amerika moet in gedagte gehou word en jou kwalifikasies en ondervinding sal nie noodwendig in ag geneem word wanneer daar oor jou beroep besluit word nie. Vlugtelinge verrig dikwels lae-inkomste werk teen die minimum loon.

Jy kan enige tyd beveel word om terug te keer na Suid-Afrika

Wanneer die VSA-regering hul beleid verander of besluit dat die situasie in Suid-Afrika verbeter het, kan die vlugtelinge enige tyd terug na Suid-Afrika gedeporteer word.

Jou verblyf in die VSA is dus nie gewaarborg nie, wat dit moeilik maak om met stabiliteit en sekerheid te leef. Dit is nie onmoontlik vir Afrikaners om as vlugtelinge te “begin en hulself op te werk” tot Amerikaanse burgers nie, maar die moontlikheid hang af van baie veranderlikes wat nog onseker is.

Jy mag slegs met beperkte besittings aanmeld

Vlugtelingstatus beteken nie dieselfde as emigrasie nie. Jou meubels en aardse besittings sal ongelukkig nie saam met jou kan reis nie. Jy kan in Amerika aanmeld met slegs die nodigste.

Dit sal vir die middelklaspersoon in Suid-Afrika ’n geweldige ekonomiese verlies wees.

Kleynhans vestig die aandag daarop dat vlugtelingstatus vir mense bedoel is wat werklik swaarkry, alles verloor het, deur erge trauma (soos geweldsmisdade) gegaan het en nog talle ander gevalle. Vir hierdie mense is dit ’n werkbare opsie, en in hierdie gevalle moet die individu se keuse gerespekteer word.

Jy sal nie oor grense heen kan reis nie

Vlugtelinge mag nie sonder toestemming oor die grense van die gasheerland reis nie. Weens die streng regulasies is jou beweging ook beperk.

Bailey waarsku ook: “As ’n mens boonop een keer ’n vlugteling was of om vlugtelingstatus probeer aansoek doen het, sal jy internasionaal ook moeiliker ’n visum kry omdat jy as ŉ risikogeval beskou word wat moontlik ’n onwettige immigrant kan word.”

Dit is onwaar dat die Solidariteit Beweging “nee dankie” gesê het vir pres. Trump se aanbod

Emigrasie en om vir vlugtelingstatus aansoek te doen, is ’n persoonlike besluit en behoort met empatie en ondersteuning benader te word.

Die Solidariteit Beweging se mening is dat dit nie vir almal ’n opsie is om te vlug nie en dat die bogenoemde aspekte deeglik oorweeg moet word.

“Die belangrikste is om te besef dat die Trump-administrasie die eerste Amerikaanse regering is wat direk op die hoogste vlak weer na Afrikaners verwys en dus Afrikaners as ’n wesenlike rolspeler, nie net in Suid-Afrika nie, maar ook in geopolitiek beskou. Dit opsigself is ’n reusedeurbraak. Afrikaners staan nou sentraal in die globale magstryd. Dit hou baie geleenthede in, maar selfs groter risiko’s,” sê Kleynhans.

Die Solidariteit Beweging verwelkom pres. Trump se erkenning van die Afrikaner. Dié wat egter in die land moet of wil agterbly, benodig erkenning en steun om vir onsself ’n toekoms in die land te bou waarin ons vry, veilig en voorspoedig kan leef.

Om te vlug is nie noodwendig die antwoord op die uitdagings wat ons in Suid-Afrika beleef nie. In baie opsigte is dit meer voordelig vir Afrikaners om in die land te bly en te help bou aan ’n beter toekoms. Indien jy regtig graag wil emigreer, moenie vlugtelingstatus as ’n “maklike uitweg” sien nie. Volg eerder die regte kanale vir emigrasie en maak seker van die vereistes en voorwaardes van verblyf in jou nuwe land. Om met Kleynhans se woorde af te sluit:

“Afrikaners se toekoms is in Suid-Afrika, maar altyd met ’n wete dat daar voortdurend geleenthede vir ons mense sal oopgaan om oorsee te gaan woon en werk – soms tydelik, soms permanent. Dit moet ons met groot sensitiwiteit en respek bejeën.”